เราคบกับแฟนมาเกือบ 2 ปีแล้ว ยังไม่เคยได้ไปเจอที่บ้านเขานะคะ เหตุผลที่แฟนไม่พาไปเพราะตอนคบกันแรกๆแม่เขาไม่เห็นด้วย (อันนี้เราพึ่งมารู้ตอนที่แม่เขาพาคนอื่นเข้ามา) คบกันไปได้ปีกว่าแม่แฟนเริ่มพาผู้หญิงคนหนึ่งเข้ามาในความสัมพันธ์ของเรา คนนั้นอาจจะดีกว่าเรา อีกอย่างคือแม่ผญและแม่แฟนเรารู้จักกัน ผู้ใหญ่พยายามจะจับคู่ให้แฟนเรากับคนนั้น ชวนไปบ้าน ชวนกินข้าว แฟนเราก็ไปบ้าง 2-3ครั้งในช่วงแรก  ช่วงหลังๆแฟนเราไม่ได้ทำตามที่แม่บอก เขาเริ่มทะเลาะกับแม่ และแม่ของผญเองก็โทรหาแฟนเราบ่อย บางครั้งเขามีพูดถึงเราเสียๆหายๆให้แฟนเราและแม่แฟนเราฟัง(อันนี้แฟนเรามาบอก และสิ่งนั้นไม่เป็นความจริงเลย และแฟนเราเองก็รู้ว่าไม่จริง) ทั้งหมดคือเป็นความต้องการของผู้ใหญ่ทั้ง2ฝ่าย (เราไม่ทราบว่าผู้หญิงคิดยังไง แต่เท่าที่ทราบคือนัดเจอกันที่ไรเขาก็มาทุกครั้งเลย)  แม่แฟนเราบอกว่าเรากับลูกชายเขาไม่เหมาะสมกัน 

   จากวันที่เกิดเรื่องถึงตอนนี้ผ่านมาครึ่งปีแล้ว ฝ่ายผู้หญิงไม่มาวุ่นวายกับพวกเราแล้ว สัปดาห์ก่อนแฟนเราชวนเราไปไหว้แม่เขา แต่สิ่งที่เกิดขึ้นคือ แม่ยังไม่พร้อม บอกยังไม่ต้องไปหา ถ้าจะคบกันก็คบกันไปดูแลกันไป แต่ท่านยังยืนยันว่าเราไม่เหมาะสมกับลูกชาย และยังจะไม่ยอมรับเรา …เรารู้ว่าแฟนรักเรานะคะ เราเห็นความพยายามของเขาที่จะมีเรา และเราเองก็รักเขาเหมือนกัน เราสองคนคุยกันว่าเราจะคบกันต่อ ทำหน้าที่ของเราให้ดี สักวันแม่เขาคงจะเห็นเอง… แต่ ณ ตอนนี้ เราสับสน เรารู้สึกเหนื่อยค่ะ ไม่รู้ว่าแม่เขาจะเปิดใจยอมรับเราไหม ไม่มีใครตอบได้ เราไม่รู้ว่าเราควรคิดมากไหม จะเสียเวลาไหมถ้าคบกันต่อ หรือเราก็แค่ปล่อยไปให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ เพราะเราคงบังคับใครให้มาชอบเราไม่ได้ (ส่วนครอบครัวเราตอนแรกก็ขอให้เราถอยออกมา แต่เราบอกขอลองสักตั้ง ท่านไม่ได้ว่าอะไร จนถึงตอนนี้เราก็คุยกับที่บ้าน ท่านก็บอกให้เราเลือกทางเดินของเราเอง แม้จะยากเราก็ต้องทำ ชั่งน้ำหนักเอง เพราะจะได้ไม่มาโทษใครทีหลัง)

   บางครั้งมันก็ตัดสินใจยากนะคะ ที่จะต้องเลือกระหว่าง อยู่ต่อไปกับคนที่เรารัก แต่ครอบครัวเขาไม่ชอบเราและอาจถูกเปรียบเทียบกับคนอื่นบ่อยๆ หรือถอยออกมาแม้ว่าจะต้องทำร้ายทั้งหัวใจตัวเองและคนที่เรารัก

ปล. เรากับแฟนทำงานแล้วทั้งคู่ ดูแลตัวเองได้ทั้งคู่ อยู่คนละจังหวัดค่ะ 
      บ้านแฟนกับที่ทำงานของเขาก็อยู่คนละที่ค่ะ