คือแบบว่าตอนนี้เราอายุ 12 ค่ะ ทะเลาะกับพ่อแม่มาเป็นปี ดีบ้างร้ายบ้าง ขอเล่าเรื่องพ่อก่อน พ่อเราเป็นคนอารมณ์ร้อน ทำไม่พอใจนิดหน่อย ก็โกรธ มีแบบ ตะโกนเสียงดัง ไปจนถึง ทำร้ายร่างกายค่ะ แต่ไม่ได้ใช้มือ กระทืบนั่นแหละค่ะ ส่วนแม่พอรู้เรื่องนี้ก็แค่เตือนพ่อว่าอย่าๆ เตือนแล้วได้ผลที่ไหนอ่ะ ทั้งพ่อทั้งแม่เลย เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย ส่วนแม่ก็สัญญากับเราไว้ว่าถ้าสอบติดโรงเรียนมัธยมที่เลือกไว้ จะซื้อคอมให้ ไอแพดให้ สรุปก็คือ ไม่ได้ค่ะ ถ้าเราหาเงินเองเยอะๆได้ และพอต่อค่าใช้จ่ายในชีวิตประจำวันเราคงออกจากบ้านมานานแล้วค่ะ แต่ว่าเงินที่เราขายของมันไม่มากพอ เลยทำแบบที่คิดไม่ได้ คือเราเบื่อจนทนไม่ไหวอ่ะ คือแบบเคยทะเลาะกับแม่(ไม่บอกเหตุผลในการทะเลาะ) จน สามารถทำร้ายร่างกายตัวเองได้อ่ะ คือจะหยิบมีดหั่นผักในครัวมากรีดแล้งแต่ว่าเจอแมลงสาบพอดีเลย... นั่นแหละ ไม่เคยคิดจะฆ่าตัวตายแบบจริงจัง เคยแต่คิดเล่นๆ แต่ก็หาวิธีฆ่าตัวตายแบบไม่ทรมานอยู่ค่ะ เพราะบางทีมันอาจจะไม่ไหวแล้วจริงๆ ** เราทะเลาะกับแม่หลายเรื่องจนจำไม่ได้แล้วค่ะ ไม่อยากจำด้วย มันไม่ใช่เหตุผลไร้สาระ เป็นเหตุผลที่จริงจัง ** ตัวอย่างแบบเราเรียนก็แล้ว พอเรามาเล่นมือถือ บอกเราเล่นมือถือมากไปละ และแม่เราก็ลำเอียงเก่งมากๆด้วยค่ะ เรามีพี่คนนึง 
 กลับมาเรื่องพ่อ พ่อเรากระทืบเราหลายรอบมากๆ แต่เค้าก็ไม่แคร์เลยค่ะ พอวันต่อมาหลังจากกระทืบก็ทำตัวดีเหมือนเดิม มีครั้งนึงกระทืบตอนที่พรุ่งนี้จะต้องไปเรียน ตอนเช้าวันไปเรียน ขาเราช้ำมากค่ะ แค่แตะคือปวดเลย คือผู้ปกครองสามารถทำร้ายร่างกายเด็กได้ถึงขนาดนี้เลยหรอคะ อยากระบายนานแล้วแต่พึ่งเจอที่ระบายก็ตรงนี้