ตามหัวข้อเลย คือไก่กับไข่มากๆ น่ารำคาญที่สุด

พ่อแม่รักลูกลำเอียงกันเห็นๆ ซึ่งทุกคนน่าจะรู้สึกได้ ไม่เคยได้ยินหรือได้เห็นเลยว่าลูกบ้านไหนยอมรับว่าพ่อแม่รักลูกเท่ากัน 
และที่บ้าบอไปกว่านั้น พ่อแม่ยืนยันในสิ่งที่ตัวเองกระทำ โดยบอกว่านี่คือการกระทำของพ่อแม่ที่รักลูกเท่ากัน

แต่ที่บ้าบอคอแตกไปกว่านั้น ไอ้ลูกที่เรียกร้องความรักจากพ่อแม่ กล่าวหาว่าพ่อแม่ลำเอียง มักเป็นเด็กห่วย สมแล้วที่พ่อแม่ไม่รัก เช่นไม่ตั้งใจเรียนหนังสือ ขโมยของกินในบ้าน (ทั้งๆ ที่บ้านยากจน และโดนเตือนแล้วว่าต้องแบ่งกันกิน) หรือเรียนจบแล้ว ก็เกาะกิน หาเงินได้ก็กินอยู่คนเดียว อะไรแบบนี้ อ้างแต่ไม่มีเงินใช้

เราเป็นคนตรงกลาง มองเห็นเลยว่าไอ้ลูกแบบนั้น มันก็สมหรอกที่พ่อแม่รักน้อยกว่าคนอื่น แล้ววิธีการเรียกร้องความสนใจให้พ่อแม่รักของเด็กกลุ่มนี้คือยิ่งตัวทำเรียกร้องความสนใจ โดยทำตัวแย่ๆ 

เบื่อมาก เราก็ไม่ได้เป็นที่ 1 ของพ่อแม่ ไม่เห็นทำตัวมีปัญหาเลย พวกที่เหลือจะอิจฉากันไปถึงไหน
แล้วพ่อแม่ทำไมต้องพูดว่ารักเท่ากันด้วย ทั้งๆ ที่ไม่ใช่

เบื่อโ ว ยยย ลูกรักของพ่อก็ไม่ใช่ ลูกรักของแม่ก็ไม่ใช่ แล้วพวกที่เหลือก็ได้เป็นที่ 1 ก็เอาแต่ตีกัน ส่วนเราอยู่ตรงกลาง โดนลูกหลง

สมองของพวกลูกมีไหม พ่อแม่รักเราน้อยกว่าพี่น้อยอีกคน ก็ทำตัวน่ารัก ชิงตำแหน่งไปสิ พ่อแม่ก็คน มีคนมาทำดีด้วย เดี๋ยวเค้าก็หลงรักเองนั่นหละ 
ส่วนพ่อแม่ นี่อะไรกัน กำแพงสูงงงงงงงงงงงงง ล้อมไปด้วยคำว่ารักลูกเท่ากัน เบื่อมาก ลำใย