พึ่งได้กลับมาคุยกับแฟนเก่าค่ะ เลิกกันครั้งล่าสุดวันที่ 12 มิ.ย นี้เอง เลิกกันเพราะความห่างไกลนี้แหละ ทำให้เกิดความไม่ไว้ใจ คบๆเลิกๆ 5 ปีกว่าๆแล้ว เขาฝึกงานอยู่ระยอง เรากลับมาเรียนม.6ที่เชียงราย มูฟออนไม่เคยได้ ใจอ่อนทุกที เเต่จบแบบเดิมตลอด เรายอมรับความจริงไม่ได้ค่ะ เขาหน้าตาดีนะคะ แต่เบื่อง่าย อยากไปก็แค่เปลี่ยนไป ให้เราเป็นคนทนไม่ไหว ก็บอกเลิกเขาเอง วันนี้มีโอกาสกลับมาคุยกัน เขาบอกไม่มีใครค่ะแต่ติดสายผญ.เฉยเลย เขาบอกว่ากลับมาได้แต่ต้องคุยกันก่อนจะมีแค่เราคนเดียว แต่ต้องรับเรื่องที่เขาไปฝึกงานต้องไปสังสรรค์กับพี่ๆบ่อย เรากลัวโดนนอกใจเหมือนทุกทีค่ะ ระเเวงกว่าทุกครั้ง เพราะอยู่ห่างกันมากๆ แต่ก็รักเขามากเลย เขาไม่แคร์ด้วยซ้ำ ปัญหาใหญ่คือระยะทาง ระยอง เชียงราย+โควิดอีก จะเจอกันตอนไหน จะเจอกันรึป่าวยังไม่รู้เลย กลัวค่ะ เรารอได้ แต่เขารอได้ไม่ได้อยู่ที่อารมณ์เขาค่ะ รักเขาค่ะ ถึงเขาจะเเย่เเค่ไหนก็ตาม ควรทำไงดีคะ ตอนนี้ยังไม่ได้คำตอบเลย ว่าจะคุยกันต่อหรือแยกย้ายกันไปเติบโต โตไปค่อยมาเจอกันใหม่ *ไม่กล้าเดินออกมาจากชีวิตเขาด้วยต้องโดนกระทำจนถึงขีดสุดทุกครั้งT-T ช่วยด้วยค่ะ สับสนมาก
เริ่มใหม่ได้มั้ย ถ้าระยะทางมันไกลเกินไป