สวัสดีค่ะ เราอยากจะมาเล่าเรื่องราวของเราค่ะ เราไม่รู้ว่าตัวเองเป็นพวกที่เสพติดความเศร้ารึเปล่า แต่เราชอบทุกเรื่องที่ดราม่ามากๆ เวลาที่ตัวเองร้องไห้แล้วมันเหมือนได้ปลดปล่อยยังไงไม่รู้555 แต่เราเป็นคนที่ร่าเริงมากๆเลยนะคะ แล้วเราก็ชอบให้คำปรึกษาคนอื่นมากๆเลยค่ะ เวลาใครไม่สบายใจเราอยากจะให้คำปรึกษาเขามากๆเลยค่ะ แบบรู้สึกมาตลอดเลยค่ะว่าอยากให้ทุกคนมีความสุขไม่อยากให้ใครมีความเศร้า อยากให้เอาความเศร้าของทุกคนมาลงไว้ที่เรา เพราะเราร่าเริง เราคิดว่าเราจัดการได้ ใช่ค่ะเราจัดการมันไม่ได้หรอกแต่เราชอบทำไมเป็นแบบนี้ก็ไม่รู้ซึ่งเป็นมานานแล้ว เรามั่นใจนะคะว่าไม่ได้เป็นโรคซึมเศร้าแต่เราแค่อยากทำให้คนอื่นมีความสุข อาจเหมือนสร้างภาพนะคะแต่เราคิดงี้จริงๆ แฮะๆย้อนแย้งไปหมดเลย เรื่องของเราก็มีแค่นี้แหละค่ะ