ผมเลี้ยงกระต่าย มา 11ปี ธันวานี้กำลัง 12 แต่คุณปู่จากไปซะก่อน ชื่อปู่ปิ้ว
ผมเลี้ยงมาตั้งแต่ ป.6 จนตอนนี้ ผมกำลังจะจบ ป.ตรี
พันดัช เพศชาย น้องขี้เล่นและแสนรู้มากๆ น้องเคยขาหัก ตอนอายุประมาณ 9ปี ก่อนหน้านี้อาศัยอยู่หอพัก จนได้มีบ้านอยู่ แต่น้องวิ่งขึ้นลงบรรไดเก่งมาก
ทั้งๆที่ไม่เคยขึ้นมาก่อน ไม่แน่ใจว่าตกบรรไดหรือเปล่า กลับมาจากทำงาน ก็เห็นน้องวิ่งอยู่แต่ขาแหว่งๆตอนนั้นตกใจมากครับ หาอะไรมาดามไว้แล้วเช้ารีบพาน้องไปหาหมอ
ตลอดที่ผ่านมา ถึงช่วงนั้นน้อง 9ขวบ แต่ยังซนมากๆ และ ยังมีไฟยังติดสัตว์ จนผมคิดว่ากระต่ายตัวนี้ ไม่รู้จักคำว่าแก่
พาไปรักษา จนกระดูดเชื่อมกัน ใส่เหล็กจนถอด พอได้ย้ายบ้านไปหลัง 2 ช่วงอายุ 10ขวบ บ้านหลังนี้เคยมีคนเลี้ยงหมา จึงยังมีเห็บหมัดที่ยังอยู่
แต่ผมก็รักษาน้องจนไม่มีหมัด พอเวลาเริ่มผ่านไปช่วง ก้าวเข้า 11ขวบ อยู่ดีๆน้องก็เริ่มทรุด ผมไม่รู้ว่าน้องยังมีหมัดที่มองไม่เห็นแอบดูดเลือดน้องเรื่อยๆหรือเปล่า คือแบบ น้องค่อยๆทรุดลง จากกระต่ายที่ร่าเริง ก็เริ่มเดินไม่ไหว เริ่มเดินไม่ไหว ก็เริ่มลุกไม่ขึ้น ยืนแล้วเซลงนอนเอง ต้องคอยป้อนข้าวป้อนน้ำ
น้องพึ่งจากไปเมื่อ วันที่ 28 มิถุนา คืนก่อนน้องเสีย ผมพึ่งจะลงไป เปลี่ยนผ้าปูที่นอนให้น้องเขา ตื่นเช้ามา แม่ก็โทรมาบอกว่าน้องเสียแล้ว เสียใจมากๆ
ที่ไม่ได้อยู่ข้างๆเขาตอนเขาตาย
ผมผูกพันกับกระต่ายตัวนี้มากๆ ถ้าย้อนไปตอน ป.6 ผมมีกระต่ายตัวเก่าเหมือนกันชื่อ ปีโป้ เขาตายตอนผมกำลังจะไปเข้าค่ายพอดี เสียใจมากๆเลยครับตอนนั้น ถึงขั้นเก็บกล่องแห่งความทรงจำของตัวนั้นไว้ เก็บขน เก็บขี้ เก็บของใช้ของปีโป้ไว้ในกล่องนั้น ไปเข้าค่ายไม่มีความสุข ไปแอบร้องไห้ไม่ให้เพื่อนเห็นตลอด 3วัน2คืน ทำอะไรก็ไม่มีกระจิดกระใจจะรวมกิจกรรมกับเพื่อนๆ แต่พอกลับมา พ่อผมซื้อกระต่ายตัวนี้มา (พ่อผมบอกว่ากระต่ายตัวนี้ซื้อมาจาก ร้านเดียวกันกับปีโป้ สีเดียวกันพันเดียวกัน แต่ปีโป้จะดุมาก ขู่คน) ตอนนั้นผมบอกกับพ่อว่า ผมจะไม่รักกระต่ายตัวไหนนอกจากปีโป้แล้ว แต่สุดท้าย ก็รักกระต่ายตัวใหม่มากๆ ทั้งกอดทั้งหอมก่อนไปเรียนทุกวัน ปิ้วขี้อ้อนมาก เวลาผมเศร้าหรืออะไร น้องจะวิ่งมาหา เหมือนรู้ว่าผมกำลังแย่ จะมานอนข้างๆเตียงตลอด
ผมขอโทษนะครับที่พิมพ์ยาวเกินไป แต่ยังจะระบาย ผมเสียใจทำใจยากมากๆครับตอนนี้
รักเหมือนน้องชายแท้ๆ ผมไม่มีพี่มีน้อง ตอนเด็กเวลาไม่มีใครอยู่บ้าน ก็มีแต่ปิ้วที่อยู่กับผม
ขอคำแนะนำพี่ๆ หน่อยนะครับเวลาสัตว์ที่รักจากไป ทำใจกันอย่างไร
ขอบคุณครับ
เสียใจกับสัตว์เลี้ยง (กระต่าย) ที่จากไปครับ ขอกำลังใจและคำแนะนำหน่อยครับ
ผมเลี้ยงมาตั้งแต่ ป.6 จนตอนนี้ ผมกำลังจะจบ ป.ตรี
พันดัช เพศชาย น้องขี้เล่นและแสนรู้มากๆ น้องเคยขาหัก ตอนอายุประมาณ 9ปี ก่อนหน้านี้อาศัยอยู่หอพัก จนได้มีบ้านอยู่ แต่น้องวิ่งขึ้นลงบรรไดเก่งมาก
ทั้งๆที่ไม่เคยขึ้นมาก่อน ไม่แน่ใจว่าตกบรรไดหรือเปล่า กลับมาจากทำงาน ก็เห็นน้องวิ่งอยู่แต่ขาแหว่งๆตอนนั้นตกใจมากครับ หาอะไรมาดามไว้แล้วเช้ารีบพาน้องไปหาหมอ
ตลอดที่ผ่านมา ถึงช่วงนั้นน้อง 9ขวบ แต่ยังซนมากๆ และ ยังมีไฟยังติดสัตว์ จนผมคิดว่ากระต่ายตัวนี้ ไม่รู้จักคำว่าแก่
พาไปรักษา จนกระดูดเชื่อมกัน ใส่เหล็กจนถอด พอได้ย้ายบ้านไปหลัง 2 ช่วงอายุ 10ขวบ บ้านหลังนี้เคยมีคนเลี้ยงหมา จึงยังมีเห็บหมัดที่ยังอยู่
แต่ผมก็รักษาน้องจนไม่มีหมัด พอเวลาเริ่มผ่านไปช่วง ก้าวเข้า 11ขวบ อยู่ดีๆน้องก็เริ่มทรุด ผมไม่รู้ว่าน้องยังมีหมัดที่มองไม่เห็นแอบดูดเลือดน้องเรื่อยๆหรือเปล่า คือแบบ น้องค่อยๆทรุดลง จากกระต่ายที่ร่าเริง ก็เริ่มเดินไม่ไหว เริ่มเดินไม่ไหว ก็เริ่มลุกไม่ขึ้น ยืนแล้วเซลงนอนเอง ต้องคอยป้อนข้าวป้อนน้ำ
น้องพึ่งจากไปเมื่อ วันที่ 28 มิถุนา คืนก่อนน้องเสีย ผมพึ่งจะลงไป เปลี่ยนผ้าปูที่นอนให้น้องเขา ตื่นเช้ามา แม่ก็โทรมาบอกว่าน้องเสียแล้ว เสียใจมากๆ
ที่ไม่ได้อยู่ข้างๆเขาตอนเขาตาย
ผมผูกพันกับกระต่ายตัวนี้มากๆ ถ้าย้อนไปตอน ป.6 ผมมีกระต่ายตัวเก่าเหมือนกันชื่อ ปีโป้ เขาตายตอนผมกำลังจะไปเข้าค่ายพอดี เสียใจมากๆเลยครับตอนนั้น ถึงขั้นเก็บกล่องแห่งความทรงจำของตัวนั้นไว้ เก็บขน เก็บขี้ เก็บของใช้ของปีโป้ไว้ในกล่องนั้น ไปเข้าค่ายไม่มีความสุข ไปแอบร้องไห้ไม่ให้เพื่อนเห็นตลอด 3วัน2คืน ทำอะไรก็ไม่มีกระจิดกระใจจะรวมกิจกรรมกับเพื่อนๆ แต่พอกลับมา พ่อผมซื้อกระต่ายตัวนี้มา (พ่อผมบอกว่ากระต่ายตัวนี้ซื้อมาจาก ร้านเดียวกันกับปีโป้ สีเดียวกันพันเดียวกัน แต่ปีโป้จะดุมาก ขู่คน) ตอนนั้นผมบอกกับพ่อว่า ผมจะไม่รักกระต่ายตัวไหนนอกจากปีโป้แล้ว แต่สุดท้าย ก็รักกระต่ายตัวใหม่มากๆ ทั้งกอดทั้งหอมก่อนไปเรียนทุกวัน ปิ้วขี้อ้อนมาก เวลาผมเศร้าหรืออะไร น้องจะวิ่งมาหา เหมือนรู้ว่าผมกำลังแย่ จะมานอนข้างๆเตียงตลอด
ผมขอโทษนะครับที่พิมพ์ยาวเกินไป แต่ยังจะระบาย ผมเสียใจทำใจยากมากๆครับตอนนี้
รักเหมือนน้องชายแท้ๆ ผมไม่มีพี่มีน้อง ตอนเด็กเวลาไม่มีใครอยู่บ้าน ก็มีแต่ปิ้วที่อยู่กับผม
ขอคำแนะนำพี่ๆ หน่อยนะครับเวลาสัตว์ที่รักจากไป ทำใจกันอย่างไร
ขอบคุณครับ