เรามีเพื่อนผู้ชายคนนึงที่สนิทกันมาตั้งแต่ม.ต้นค่ะ ตอนนี้เราขึ้นปี1 ส่วนตัวเราไม่เคยคิดชอบเพื่อนอยู่แล้ว แต่มีหลายเหตุการณ์ที่มันเกินเพื่อนชัดเจนและทำให้เราคิดมาก แต่เราก็ยังทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ คิดว่าคงไม่มีอะไรเพราะมันเป็นคนแบบนี้อยู่แล้ว เลยดูเหมือนไม่ได้ปฏิเสธและมันก็ยิ่งชัดเจนค่ะ สะสมมาเรื่อยๆแต่มันไม่เคยพูดตรงๆมีแต่การกระทำและมันก็มีคนคุยมีแฟนตลอด ทั้งชอบมานอนตักพิงไหล่ หรือเล่นหัว หยิกแก้ม เราก็ปัดๆมันแต่ก็ไม่ได้รังเกียจ จนดูเป็นปกติ มาชัดตอนมันชวนไปดูหนังกัน2คน เอาดอกไม้ช่อนึงมาให้ในวันวาเลนไทน์แต่อ้างว่ามีคนเอามาให้ ไปส่งที่บ้านทุกวันแต่บ้านเรากับมันอยู่ใกล้กันนะคะ ช่วงนั้นเราแอบคิดแต่ทำตัวปกติ มันจะมีช่วงนึงมีนอนบ้านมันบ้างช่วงติวกับเพื่อนอีกคน ถึงมันจะพูดจาชวนคิดหลายครั้งแต่เราคิดว่ามันแค่กวนเท้า และมันก็มีคนคุยตลอด จนกระทั่งวันนั้น เราก็นอนบ้านมันเหมือนเดิม แต่ไม่มีเพื่อนคนนั้นด้วย เราก็นั่งดูหนังกับมันปกติได้องศาท่าไหนไม่รู้ มันถามว่า'จูบได้มั้ย' ตอนนั้นเราทำอะไรไม่ถูกค่ะใจเต้นเพราะตกใจตอบไปแค่ห๊ะ คิดว่าถ้าตอบว่าได้มันก็ไม่ใช่เพื่อนแล้วอะ ถ้าตอบว่าไม่คงเสียเพื่อนอยู่ดี อะไรทำให้มันถามแบบนั้น แต่ยังไม่ทันได้ตอบมันก็จูบแล้วค่ะและเราไม่ได้ปฏิเสธจริงๆค่ะ แต่ก็ไม่ได้รู้สึกดีอะไรเลยกับจูบนั้น หลังจากวันนั้นเราเลยรู้สึกอึดอัด ไม่ค่อยพูด มันก็ไม่ค่อยมาสกินชิพเท่าเมื่อก่อน และในแชทก็ไม่ค่อยได้คุยแล้วมีตอนผลทีแคสออกมาก็คุยกัน แต่รู้ว่าสนิทน้อยลงกว่าเมื่อก่อนมาก เพราะเรื่องวันนั้นยังอยู่ในหัวค่ะ เราว่ามันก็รู้เรื่องนี้ อยากกลับไปเป็นเหมือนเดิมมากเลยค่ะ แต่กลัวพูดออกไปแล้วมันแย่ลงกว่าเดิมㅠㅠ จะถึงวันเกิดมันแล้วค่ะไม่รู้จะอวยพรยังไงให้มันไม่awkward เรามีเพื่อนผู้ชายคนเดียวค่ะที่สนิทกันขนาดนี้