ทำงานอยู่ในกรุงเทพค่ะ แต่ตำแหน่งที่ทำคือไม่มีลูกคู่เลย มีตำแหน่งเราตำแหน่งเดียวในแผนก บริษัทรู้ว่าเราเป็นเด็กจบใหม่ แต่ก็ไม่ได้มีคนไกด์งานให้ค่ะ
ทีนี้เลยเคว้งคว้าง ด้นสดเอง พยายามเข้าหาคนทำตามที่หัวหน้าสั่งเต็มที่ แต่ก็เหมือนจะไม่เป็นชิ้นเป็นอันเท่าไหร่ พอรู้สึกว่าไม่มีเราก็ได้ ไม่ได้มีค่าอะไรกับองค์กรเราเลยลาออกค่ะ แต่หัวหน้าก็รั้งไว้โดยให้ลองย้ายไปทำงานแผนกอื่น ซึ่งได้ยินมาว่าหนักกว่ามาก แต่เราคิดว่าอย่างน้อยเราก็คงมีค่าขึ้น
จะกลับบ้านต่างจังหวัดก็กลัวหางานใหม่ดีๆไม่ได้ค่ะ กดดันตัวเองมากเกินไปรึเปล่าก็ไม่รู้ แต่ทำงานอยู่ที่นี่ เราไม่เคยมีความสุขเลยค่ะ
อีกใจก็คิดว่าถ้ากลับบ้านไปคงมีความสุขกว่านี้ หรือเราควรยอมแพ้แล้วกลับไปดีคะ เหนื่อยมาก
ปรึกษาพี่ๆวิศวกร เมื่อชีวิตถึงทางแยกอีกครั้งค่ะ
ทีนี้เลยเคว้งคว้าง ด้นสดเอง พยายามเข้าหาคนทำตามที่หัวหน้าสั่งเต็มที่ แต่ก็เหมือนจะไม่เป็นชิ้นเป็นอันเท่าไหร่ พอรู้สึกว่าไม่มีเราก็ได้ ไม่ได้มีค่าอะไรกับองค์กรเราเลยลาออกค่ะ แต่หัวหน้าก็รั้งไว้โดยให้ลองย้ายไปทำงานแผนกอื่น ซึ่งได้ยินมาว่าหนักกว่ามาก แต่เราคิดว่าอย่างน้อยเราก็คงมีค่าขึ้น
จะกลับบ้านต่างจังหวัดก็กลัวหางานใหม่ดีๆไม่ได้ค่ะ กดดันตัวเองมากเกินไปรึเปล่าก็ไม่รู้ แต่ทำงานอยู่ที่นี่ เราไม่เคยมีความสุขเลยค่ะ
อีกใจก็คิดว่าถ้ากลับบ้านไปคงมีความสุขกว่านี้ หรือเราควรยอมแพ้แล้วกลับไปดีคะ เหนื่อยมาก