ถ้าเห็นแค่กุญแจ อาจคิดว่าผมจะรีวิว ฮอนด้า ดรีม คุรุสภา หรือไงนะ
เพราะตอนผมเห็นกุญแจ จริงๆ 2 ดอกที่เหมือนกันเป๊ะตามรูป
ผมยังต้องถามกลับเจ้าของรถที่ซื้อต่อว่า “ใช่แบบนี้จริงๆ เหรอครับ”
ยังไม่หายข้องใจ ตามไปถามใน "คลับ" ต่อ
ชัดเจน ได้รถของแท้ ถูกต้องครับ
เป็นมาตรฐาน มาจากโรงงาน 555
เนื่องจาก NEO ที่ไปสู่ขอจากเชียงใหม่ เมื่อต้นปี ซึ่งคิดว่าจะอยู่ด้วยกันตลอดไป
แต่ธรรมเนียมของผมที่ หารถมาใช้เพิ่ม ก็จะซื้อมา - ขายไป ลงโพสต์ขายไปด้วย
NEO ก็ลงขายตั้งแต่ช่วงแรกๆ ที่ได้รถมา แต่ไร้ผลการตอบรับ ใจก็คิดจะใช้มันไปยาวๆ เพราะชอบอยู่
แล้วเมื่ออาทิตย์ที่แล้วช่วงบ่าย เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น พร้อมขอนัดดูรถตอนเย็น
19.30 น. NEO ก็จากไปพร้อมเจ้าของใหม่
เป็นประสบการณ์ขายใหม่ ที่มีคนโทรมาคนเดียว ดูทีเดียว ขายเลย
(รูปสุดท้าย ถ่ายที่ขนส่งเพื่อโอนรถ)
เริ่มเข้าสู่ โหมดการหารถใช้ใหม่
โจทย์ผมเริ่มเปลี่ยนไปจาก เก๋งซีดาน
อยากได้รถนั่งสบายๆ เพราะปีนี้ ผมต้องรับหน้าที่ พาบุตรทั้งสี่ ไปส่ง-รับกลับบ้านพร้อมกับไปทำงานด้วย
ถ้าจะใช้คันที่มีคือ EVEREST 04 ก็เป็นรถที่ไม่ตอบโจทย์การใช้งานในเมืองหรือการเอามาขับในชีวิตประจำวันเลย
เพราะคันใหญ่ ไม่คล่องตัว กินน้ำมัน(เครื่องโบฯ) อืด(AUTO) หนัก (เกือบสองตัน)
แต่ถ้าเอาไปเที่ยว ตจว. มันใช่เลยครับ แม้อายุอานามพี่เค้าจะ 17 ฝน
แต่ก็พาไปไต่เขาค้อได้แบบทุลักทุเล นิดหน่อย เมื่องกรานต์ที่ผ่านมาได้ครับ
เลือกอยู่หลายรุ่น จนสรุปสุดท้ายอยู่ที่ TIDA 5D
ที่มีจุดขาย เบาะตอนสองสไลด์เลื่อนถอยหลัง และปรับเอนได้ โดยราคาไม่สูงนัก
แต่ปัญหาคือ รถมีให้เลือกน้อย หายากหน่อย
ก็เปิดๆ หาไปเรื่อยๆ ตามความถนัด
concept รถที่ผมจะซื้อ ยังคงเหมือนเดิม
ซื้อตรงเจ้าของ มือแรก รถเดิม สภาพได้ ราคาโดน
ซึ่งหายากเนอะ…!
แต่มันก็ยังพอได้ครับ...ไม่ตรงสเปก แต่ตรงวัตถุประสงค์
เชิญพบกับ AVANZA J MT ปี10
เป็นรถที่หามุมถ่ายภายนอก เพื่อให้สวยยากมากๆ โดยเฉพาะหน้าตรง
หรือง่ายๆ คือ ขี้เหร่ เนอะ
ก็ไม่แปลกใจที่ยอดขาย มาเรื่อยๆ ตามพื้นดิน
แต่ถ้าไปสืบประวัติแบบผมก่อนซื้อ คุณจะอึ้งกับประวัติของมัน
มันมีกำเนิดมาจากอินโดฯ เกิดปี 03 เป็นรถที่ขายดิบขายดี
จนฉลองยอดขายครบ 1 ล้านคันเมื่อปี 2009 (หาอ่านได้จาก หัวไฟ นะครับ)
นำเข้ามาขายไทยเมื่อปี 04 จนปัจจุบัน ยังมีจำหน่าย เป็น Gen ที่ 3
แต่ยังใช้ แพลตฟอร์มเดิม แต่งหน้าทาปาก ภายนอกภายในเปลี่ยนเครื่องใหม่
หากดู มิติตัวรถ ก็คงจะคิดว่า สั้น เล็ก แคบ สูง
"แต่ผมไม่เล็กนะครับ"
หมายถึงภายในนะ มาดูกัน
เมื่อถ่ายตอนเปิดประตู ผมว่ามันสวยกว่าตอนปิดประตูเยอะเลย
มองด้านหลัง พอจะไปถวายเพลได้
รถเป็นแบบ 3 แถว 6-7 ที่นั่ง ซึ่งผมว่ามันเป็นจุดขายที่ตอบโจทย์ ชาวอินโด ทำให้ยอดขายกระจาย
นั่งได้จริง วิ่งได้จริง ไม่ต้องสวย แต่ขยันทำงานนะ
เบาะแถวสอง ปรับเอนได้ มีพื้นที่วางขาเหลือๆ
เอาจริงๆ เหลือเยอะกว่า NEO อีก ซึ่งรถมีความยาวถึง 4.5 ม.
เบาะแถว3 นั่งได้ เอาว่านั่งสบายกว่า EVEREST เนื่องจากตัวเบาะยกสูงขึ้นมา
ทำให้ไม่ใช่ท่านั่งชันเข่าแบบ EVEREST ที่มีเบาะนั่งแถวสามปูลงกับพื้นรถเลย
และยังเหลือที่วางขาอีกนะ
ถ้ากางเบาะครบ 3 แถว ด้านหลังยังเหลือที่วางของ ตามรูป
ก็ไม่น้อยนะวางเรียงถังน้ำขนาด 6 ลิตรได้อย่างน้อยก็ 5 ใบ
แต่ถ้าจะใส่ของ เบาะทั้ง 2 แถวหลังก็ปรับได้หลากหลาย ตามการใช้งานนะ
อีกอย่างที่ผมรับรู้ หลังจากซื้อรถมาใช้ ก็คือ มีที่เก็บของเยอะมากๆไม่รู้จะเยอะไปไหน
ที่ประตูทั้ง 4 บานมีช่องเก็บของแบบใหญ่ๆด้วย
มี่นั่งแถวสาม ทั้งซ้ายและขวา มีช่องวางแก้ววางของขนาดใหญ่
คอนโซลหน้ามีที่หย่อยขวดน้ำขนาด 1.5 ลิตร เก๊ะขนาดใหญ่
และช่องกระจุ๊กกระจิ๊กตามคอนโซล ข้างเกียร์ เยอะแยะจริงๆ เบาะหลังแถว 1 ยังมีกระเป๋าจิงโจ้ทั้ง 2 ตัว
เครื่องยนต์เป็นขนาด 1.5 ลิตร 109 PS. แรงบิด 14.4 กก-ม.
พร้อมเกียร์ ธรรมดา 5 สปีด ขับเคลื่อน ล้อหลัง รองรับเบนซิน 91 E10
แต่เป็นรถเกียร์ธรรมดาที่อัตราทด ชิดมากๆ
เกียร์ 5 ความเร็วที่ 80 รอบเครื่องเกือบ สามพันรอบ
ตรงกับจุดประสงค์ของชาวอินโด ที่ถนนไม่ดี วิ่งไม่เร็ว แต่รถมีกำลังทุกเกียร์
เป็นรถที่ห้องเครื่องโล่งอีกคันหนึ่ง ล้วงไปไหนต่อไหนได้สบาย
จุดเด่นอีกอย่างของเค้าคือ แอร์แถว 2 ที่ดูรถเล็กๆ บ้านๆ แต่เย็นฉ่ำทั่วทั้งคันจริง
อุปกรณ์ ไฮเทค ไฮเอน ทั้งหลายแหล่ อย่าได้หาจากรถคันนี้
เอาแค่ว่า นั่งสบาย 6 ที่นั่ง แอร์เย็น เพลงเพราะ เร่งได้ เบรกได้ วงเลี้ยวแคบ
พาจากจุด A ไปจุด B ได้ ก็ตรงวัตถุประสงค์แล้วครับ
อารมณ์การขับจะน้อง นั่งขับรถตู้ครับ เพราะตำแหน่งการนั่งเบาะที่สูง พวงมาลัยที่ลาดเอียงลง
มาดูข้อเสียของรถรุ่นนี้กันบ้าง
ข้อมูลจาก คลับ จะพบกับรถที่อายุอานามมาก เกิดรอยร้าว รั่ว ที่คลิปฝาปิดกรองอากาศ ประกอบกับแผงจิ้งหรีดเสื่อม
ทำให้น้ำไหล เร็ดลอดเข้ากรองอากาศ- ท่อร่วมไอดี- หัวลูกสูบ ถ้าสตาร์ท ก็มีสิทธิ ก้านคด ยกเครื่องได้ครับ
แต่ใน คลับ ก็บอกวิธีป้องกันไว้ให้อยู่ครับ
ประเด็นต่อมาคือเรื่อง อัตราสิ้นเปลือง เรื่องช่วงล่างที่กระเด้งกระดอน งานวัสดุ งานประกอบ ความประณีต
ชิ้นส่วนบางอย่างที่ไม่ทนทาน เช่นฝาครอบตะขอลากรถ ฝาปิดกรอบด้านข้างไฟตัดหมอก ปุ่มเลื่อนเปิดแอร์
ผมไปโพสต์ถามในคลับ หลายๆคนเป็นเหมือนกัน
สรุป...หากคุณหารถที่เน้นการใช้งาน ที่บรรทุกผู้โดยสารมากกว่า 4 คนเป็นประจำ
ไม่สนหน้าตา รูปลักษณ์ ขับรถเรื่อยๆ ต้องการความคล่องตัว เลี้ยว จอด ถอย เข้าซองง่าย
กับ ยี่ห้อ TOYOTA (ไดฮัทสุ จร้า)
ในราคา แสนกลางๆ
มันคืออีกหนึ่งตัวเลือกครับ
...แล้วพบกันใหม่ ขอบคุณครับ
แชร์...หา-เลือก-ซื้อ-รถมือสองมาใช้ #4 "ผมไม่เล็กนะครับ"
ถ้าเห็นแค่กุญแจ อาจคิดว่าผมจะรีวิว ฮอนด้า ดรีม คุรุสภา หรือไงนะ
เพราะตอนผมเห็นกุญแจ จริงๆ 2 ดอกที่เหมือนกันเป๊ะตามรูป
ผมยังต้องถามกลับเจ้าของรถที่ซื้อต่อว่า “ใช่แบบนี้จริงๆ เหรอครับ”
ยังไม่หายข้องใจ ตามไปถามใน "คลับ" ต่อ
ชัดเจน ได้รถของแท้ ถูกต้องครับ
เป็นมาตรฐาน มาจากโรงงาน 555
เนื่องจาก NEO ที่ไปสู่ขอจากเชียงใหม่ เมื่อต้นปี ซึ่งคิดว่าจะอยู่ด้วยกันตลอดไป
แต่ธรรมเนียมของผมที่ หารถมาใช้เพิ่ม ก็จะซื้อมา - ขายไป ลงโพสต์ขายไปด้วย
NEO ก็ลงขายตั้งแต่ช่วงแรกๆ ที่ได้รถมา แต่ไร้ผลการตอบรับ ใจก็คิดจะใช้มันไปยาวๆ เพราะชอบอยู่
แล้วเมื่ออาทิตย์ที่แล้วช่วงบ่าย เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น พร้อมขอนัดดูรถตอนเย็น
19.30 น. NEO ก็จากไปพร้อมเจ้าของใหม่
เป็นประสบการณ์ขายใหม่ ที่มีคนโทรมาคนเดียว ดูทีเดียว ขายเลย
(รูปสุดท้าย ถ่ายที่ขนส่งเพื่อโอนรถ)
เริ่มเข้าสู่ โหมดการหารถใช้ใหม่
โจทย์ผมเริ่มเปลี่ยนไปจาก เก๋งซีดาน
อยากได้รถนั่งสบายๆ เพราะปีนี้ ผมต้องรับหน้าที่ พาบุตรทั้งสี่ ไปส่ง-รับกลับบ้านพร้อมกับไปทำงานด้วย
ถ้าจะใช้คันที่มีคือ EVEREST 04 ก็เป็นรถที่ไม่ตอบโจทย์การใช้งานในเมืองหรือการเอามาขับในชีวิตประจำวันเลย
เพราะคันใหญ่ ไม่คล่องตัว กินน้ำมัน(เครื่องโบฯ) อืด(AUTO) หนัก (เกือบสองตัน)
แต่ถ้าเอาไปเที่ยว ตจว. มันใช่เลยครับ แม้อายุอานามพี่เค้าจะ 17 ฝน
แต่ก็พาไปไต่เขาค้อได้แบบทุลักทุเล นิดหน่อย เมื่องกรานต์ที่ผ่านมาได้ครับ
เลือกอยู่หลายรุ่น จนสรุปสุดท้ายอยู่ที่ TIDA 5D
ที่มีจุดขาย เบาะตอนสองสไลด์เลื่อนถอยหลัง และปรับเอนได้ โดยราคาไม่สูงนัก
แต่ปัญหาคือ รถมีให้เลือกน้อย หายากหน่อย
ก็เปิดๆ หาไปเรื่อยๆ ตามความถนัด
concept รถที่ผมจะซื้อ ยังคงเหมือนเดิม
ซื้อตรงเจ้าของ มือแรก รถเดิม สภาพได้ ราคาโดน
ซึ่งหายากเนอะ…!
แต่มันก็ยังพอได้ครับ...ไม่ตรงสเปก แต่ตรงวัตถุประสงค์
เชิญพบกับ AVANZA J MT ปี10
เป็นรถที่หามุมถ่ายภายนอก เพื่อให้สวยยากมากๆ โดยเฉพาะหน้าตรง
หรือง่ายๆ คือ ขี้เหร่ เนอะ
ก็ไม่แปลกใจที่ยอดขาย มาเรื่อยๆ ตามพื้นดิน
แต่ถ้าไปสืบประวัติแบบผมก่อนซื้อ คุณจะอึ้งกับประวัติของมัน
มันมีกำเนิดมาจากอินโดฯ เกิดปี 03 เป็นรถที่ขายดิบขายดี
จนฉลองยอดขายครบ 1 ล้านคันเมื่อปี 2009 (หาอ่านได้จาก หัวไฟ นะครับ)
นำเข้ามาขายไทยเมื่อปี 04 จนปัจจุบัน ยังมีจำหน่าย เป็น Gen ที่ 3
แต่ยังใช้ แพลตฟอร์มเดิม แต่งหน้าทาปาก ภายนอกภายในเปลี่ยนเครื่องใหม่
หากดู มิติตัวรถ ก็คงจะคิดว่า สั้น เล็ก แคบ สูง
"แต่ผมไม่เล็กนะครับ"
หมายถึงภายในนะ มาดูกัน
เมื่อถ่ายตอนเปิดประตู ผมว่ามันสวยกว่าตอนปิดประตูเยอะเลย
มองด้านหลัง พอจะไปถวายเพลได้
รถเป็นแบบ 3 แถว 6-7 ที่นั่ง ซึ่งผมว่ามันเป็นจุดขายที่ตอบโจทย์ ชาวอินโด ทำให้ยอดขายกระจาย
นั่งได้จริง วิ่งได้จริง ไม่ต้องสวย แต่ขยันทำงานนะ
เบาะแถวสอง ปรับเอนได้ มีพื้นที่วางขาเหลือๆ
เอาจริงๆ เหลือเยอะกว่า NEO อีก ซึ่งรถมีความยาวถึง 4.5 ม.
เบาะแถว3 นั่งได้ เอาว่านั่งสบายกว่า EVEREST เนื่องจากตัวเบาะยกสูงขึ้นมา
ทำให้ไม่ใช่ท่านั่งชันเข่าแบบ EVEREST ที่มีเบาะนั่งแถวสามปูลงกับพื้นรถเลย
และยังเหลือที่วางขาอีกนะ
ถ้ากางเบาะครบ 3 แถว ด้านหลังยังเหลือที่วางของ ตามรูป
ก็ไม่น้อยนะวางเรียงถังน้ำขนาด 6 ลิตรได้อย่างน้อยก็ 5 ใบ
แต่ถ้าจะใส่ของ เบาะทั้ง 2 แถวหลังก็ปรับได้หลากหลาย ตามการใช้งานนะ
อีกอย่างที่ผมรับรู้ หลังจากซื้อรถมาใช้ ก็คือ มีที่เก็บของเยอะมากๆไม่รู้จะเยอะไปไหน
ที่ประตูทั้ง 4 บานมีช่องเก็บของแบบใหญ่ๆด้วย
มี่นั่งแถวสาม ทั้งซ้ายและขวา มีช่องวางแก้ววางของขนาดใหญ่
คอนโซลหน้ามีที่หย่อยขวดน้ำขนาด 1.5 ลิตร เก๊ะขนาดใหญ่
และช่องกระจุ๊กกระจิ๊กตามคอนโซล ข้างเกียร์ เยอะแยะจริงๆ เบาะหลังแถว 1 ยังมีกระเป๋าจิงโจ้ทั้ง 2 ตัว
เครื่องยนต์เป็นขนาด 1.5 ลิตร 109 PS. แรงบิด 14.4 กก-ม.
พร้อมเกียร์ ธรรมดา 5 สปีด ขับเคลื่อน ล้อหลัง รองรับเบนซิน 91 E10
แต่เป็นรถเกียร์ธรรมดาที่อัตราทด ชิดมากๆ
เกียร์ 5 ความเร็วที่ 80 รอบเครื่องเกือบ สามพันรอบ
ตรงกับจุดประสงค์ของชาวอินโด ที่ถนนไม่ดี วิ่งไม่เร็ว แต่รถมีกำลังทุกเกียร์
เป็นรถที่ห้องเครื่องโล่งอีกคันหนึ่ง ล้วงไปไหนต่อไหนได้สบาย
จุดเด่นอีกอย่างของเค้าคือ แอร์แถว 2 ที่ดูรถเล็กๆ บ้านๆ แต่เย็นฉ่ำทั่วทั้งคันจริง
อุปกรณ์ ไฮเทค ไฮเอน ทั้งหลายแหล่ อย่าได้หาจากรถคันนี้
เอาแค่ว่า นั่งสบาย 6 ที่นั่ง แอร์เย็น เพลงเพราะ เร่งได้ เบรกได้ วงเลี้ยวแคบ
พาจากจุด A ไปจุด B ได้ ก็ตรงวัตถุประสงค์แล้วครับ
อารมณ์การขับจะน้อง นั่งขับรถตู้ครับ เพราะตำแหน่งการนั่งเบาะที่สูง พวงมาลัยที่ลาดเอียงลง
มาดูข้อเสียของรถรุ่นนี้กันบ้าง
ข้อมูลจาก คลับ จะพบกับรถที่อายุอานามมาก เกิดรอยร้าว รั่ว ที่คลิปฝาปิดกรองอากาศ ประกอบกับแผงจิ้งหรีดเสื่อม
ทำให้น้ำไหล เร็ดลอดเข้ากรองอากาศ- ท่อร่วมไอดี- หัวลูกสูบ ถ้าสตาร์ท ก็มีสิทธิ ก้านคด ยกเครื่องได้ครับ
แต่ใน คลับ ก็บอกวิธีป้องกันไว้ให้อยู่ครับ
ประเด็นต่อมาคือเรื่อง อัตราสิ้นเปลือง เรื่องช่วงล่างที่กระเด้งกระดอน งานวัสดุ งานประกอบ ความประณีต
ชิ้นส่วนบางอย่างที่ไม่ทนทาน เช่นฝาครอบตะขอลากรถ ฝาปิดกรอบด้านข้างไฟตัดหมอก ปุ่มเลื่อนเปิดแอร์
ผมไปโพสต์ถามในคลับ หลายๆคนเป็นเหมือนกัน
สรุป...หากคุณหารถที่เน้นการใช้งาน ที่บรรทุกผู้โดยสารมากกว่า 4 คนเป็นประจำ
ไม่สนหน้าตา รูปลักษณ์ ขับรถเรื่อยๆ ต้องการความคล่องตัว เลี้ยว จอด ถอย เข้าซองง่าย
กับ ยี่ห้อ TOYOTA (ไดฮัทสุ จร้า)
ในราคา แสนกลางๆ
มันคืออีกหนึ่งตัวเลือกครับ
...แล้วพบกันใหม่ ขอบคุณครับ