ขออนุญาตปรึกษาพี่ๆ ลงกระทู้ครั้งแรกอาจจะพิมพ์ผิดวนไปวนมาบ้างนะคะ
คบกับแฟนมานานแล้วค่ะ เข้าปีที่ 7
แต่ตอนนี้อะไรหลายๆอย่างในตัวเองเปลี่ยนไป เรารู้ตัวค่ะ
เราโตขึ้น แต่เค้ายังทำตัวเหมือนเดิม
เรารู้สึกเหมือนเราฝากชีวิตไว้กับเค้าไม่ได้ เราดูแลตัวเองได้ค่ะ เพราะเราดูแลตัวเองมาตลอด เป็นผู้หญิงแกร่งเรื่องงานโลกภายนอก ยกเว้นเรื่องความรัก 😂
แฟนเป็นคนอารมณ์ร้อน เอาแต่ใจ ตะคอกใส่ พูดจาโลกหมุนรอบตัวเอง
บางความคิดเรารู้สึกว่าทำไมต้องพูดแบบนี้ คำพูดแบบนี้ออกมาได้ไง
ชอบติคนที่คิดไม่เหมือนตัวเอง เหมือนเราไม่โอเคกับทัศนคติเค้ามากๆ
บางทีเราก็โทษตัวเองค่ะ ว่าเราตามใจเค้ามาตลอด อยากทำให้เค้าพอใจ มันเลยทำให้ติดนิสัย
อยุ่บ้านแฟนค่ะ ค่าใช้จ่ายส่วนมากเราเป็นคนจ่าย เราทำงาน 2 ทาง งานประจำ กับขายออนไลน์
เลิกจากงานประจำ จะต้องส่งของต่อทุกวันจนถึ 2-3 ทุ่ม เราทำแบบนี้ทุกวัน
เค้ามีข้อดี 1 ข้อที่เราเห็นในตอนนี้ เค้าให้เรายืมเงินเพื่อนหมุนสั่งของมาขายได้ แต่ต้องคืนและมีดอกให้เค้าบ้าง
เค้าเป็นคนที่ไม่มีใครเถียงได้ เค้าจะอ้างเหตุผลต่างๆนาๆออกมา เอาแต่ใจ ไม่ค่อยให้เกียรติเพื่อนหรือน้อง
จนบางทีเรารู้สึกอยากขอโทษเพื่อนหรือน้องเค้าแทนเลย
อดทนมาตลอดค่ะ เพราะคิดว่าเดี๋ยวก็ดีขึ้น แต่จนมาตอนนี้ มันท้อแล้วค่ะ แล้วเมื่อไหร่ชีวิตจะมีความสุข
เวลามีปัญหา เราเลือกที่จะไม่ปรึกษาเค้า เรากลัวเค้าบ่นเค้าด่า ทุกครั้งที่พอถามอะไรไปเราจะได้คำแรงๆกลับมาเสมอ
เค้าจะเอาความคิดเค้าเป็นหลัก พอไม่ทำตามก็ต่อว่า
เรารู้สึกสบายใจทุกครั้งที่เค้าออกไปข้างอก ไปบ้านเพื่อน เรานอนสบาย เราดูแลตัวเองได้ เราไม่ต้องคอยดูอำนวยความสะดวกให้เค้า
เรามีข้อเสียค่ะ เราบอกตรงๆ เราชอบโกหกเค้า แต่แปลกตรงที่ เราแทบจะไม่โกหกคนรอบตัวเลย เรากลายเป็นคนที่พูดความจริงกับคนรอบตัว
เราเคยพูดกับพี่ที่ทำงานอยู่คนนึงที่สนิท ว่าพี่รู้ไหมหนูไม่อยากกลับบ้านเลย หนูกลัว กลับไปกลัวโดนใช้ กลัวโดนว่าว่าวันนี้จะโดนบ่นเรื่องอะไร ต้องตามใจอะไรอีก หนูโกหกแฟน แต่หนูพูดความจริงกับพี่ (เป็นผู้หญิง) โกหกในที่นี่ไม่ได่โกหกเรื่องใหญ่นะคะ แบบซื้อของไปเท่าไหร่ กินอะไรไป อยากได้อะไร (เค้าจะซีเรียสเรื่องเงินค่ะ แต่เงินเรานะคะ เราไม่เคยไปใช้เงินเค้า เราจ่ายให้เค้าอีกด้วย ) เวลาเราอยากได้อะไรเราจะแอบซื้อเองตลอด
ตั้งแต่ย้ายมาอยู่ที่บ้านเค้า เราไม่เคยมีเรื่องนอกใจเลยค่ะ ไม่คิดเลยเพราะคิดว่าคนนี้คือคนสุดท้าย เราคิดแต่จะทำงานหาเงิน อยากสร้างอนาคตกับเค้า
เราเป็นคนบ้างานมาก หางานทำ ทำงานพาททามตั้งแต่เรียนมหาลัย ค่าใช้จ่ายทั้งหมด ตั้งแต่มหาลัยเป็นเราจ่ายค่ะ เค้าไม่ได้ทำงานประจำอะไร แค่ไปช่วยพี่ชายพิมงานเป็นบางวัน ได้บ้างไม่ได่บ้าง ไปเย็นๆกลับดึกๆ กลับเช้า บางวันก็ไม่ไป ไม่มีอะไรเป็นงานประจำ
ตอนนี้ความคิดที่จะเลิก เป็นมาประมาณ เกือบๆปีแล้วค่ะ เค้าอาจจะเริ่มรู้ตัว เค้าทำงานประจำไม่ได่ค่ะ เค้าไม่เคยทำงานประจำ และเราคิดว่าเค้าทำไม่ได้แน่ๆ เพราะเราเคยบอกแล้ว และเค้าไม่คิดจะไปทำเลย เค้าอยากทำธุระกิจอยากรวยเพราะธุระกิจ ช่วงปีหลังนี้ เค้าเลยลองมาขาย/เช่าพระ เลยมีเงินหมุนให้เราได้ค่ะ ก่อนหน้านี้ไม่ได้ทำอะไรเลยค่ะ เราออกเองทั้งหมด แต่ทุกอย่างที่เคยเป็นมาก็ยังเหมือนเดิม อารมณ์ ทัศนคติ
ยังคงเล่นเกม ด่าในเกม ด่าแรงค่ะ ติดเพื่อน ตื่นสาย นอนเช้าตื่นเย็น เอาแต่ใจ เหมือนเดิม
เราต้องทำอะไรให้พอใจเสมอ เสื้อผ้าอันไหนห้ามใส่ (ไม่โป้ นะคะ ถ้าอันไหนไม่ชอบจะบูลี่แรงๆ)จะด่าแบบแรงๆ ห้ามหน้างอ ห้ามดึงหน้า ไม่งั้นจะโดนด่า
ช่วง 1-5 ปีแรก เคยโดนทำร้ายร่างกายหลายครั้ง แต่ทนเพราะตอนนั้นรักเลิกไม่ได้
เค้าไม่ชอบให้ไปเที่ยวกับเพื่อน ไม่ชอบให้ไปไหนกับพี่ที่ทำงาน ผญ ก็ไม่ชอบให้ไป เราแทบจะไม่มีสังคมเลยค่ะ มีแต่งานและก็เค้า ทั้งที่ไม่มีเรื่องนอกใจเลยนะคะ บางทีที่เราอยากออกไปหาเพื่อนกินข้าว เราอยากเจอเพื่อน พูดคุยสนุกกัน ใช้ชีวิตแบบวันรุ่น
ความหวานแทบจะไม่มีเลย เค้กวันเกิดเพิ่งได้จากเค้าครั้งแรก เมื่อปีนี้ ในรอบ 7 ปี ไม่มีของขวัญอะไรตั้งแต่คบกันมาค่ะ
จนตอนนี้ คิดว่า ถ้ามีเรื่องอะไรทะเลาะกันเมื่อไหร่เราจะไปทันที แต่เราก็ได้แต่เงียบและพิมใส่โน๊ตไว้เตือนตัวเองว่าแต่ละวันเราเจอเราเหนื่อยอะไร พอทะเลาะเค้าก็ง้อ แหย่ทำให้ยิ้ม เราหายโกรธ ณ ตอนนั้น (แต่ความคิดที่จะเลิกมีตลอดนะคะ แต่ทำไม่ได้ ) อยู่เพราะผูกพันธ์หรืออยู่เพราะรักก็ไม่รู้ TT
ส่วนตัวที่ไม่กล้าเลิกเพราะ
1.เค้าเป็นคนแรกที่เรามาอยู่บ้าน เป็นคนแรกที่พาไปเจอพ่อแม่ ใช้ชีวิต เป็นคนแรกที่มีอะไรกันครั้งแรก
2.ครอบครัวทางป้าเค้าดีกับเรามาก แต่พ่อกับแม่เค้าก็เฉยๆกับเราค่ะ เราทำงานนอกบ้าน 2 อย่าง ตลอดเลยไม่มีเวลาทำงานในบ้าน เค้าน่าจะไม่ชอบตรงนี้
3.กลัวเลิกแล้วเสียใจทีหลัง กลัวความเจ็บปวด
4.กลัวโดนทำร้ายร่างกาย
5.กลัวเค้าราวี
พอโตขึ้นบางทีเราอยากมีคนที่เรากลับบ้านมาแล้วเราสบายใจ คอยให้กำลังใจ ดูแลเรา เอาใจใส่ มีความหวานบ้างตามใจเราบ้าง อยากมีใครทำอะไรให้เหมือนที่เราเป็นให้เค้ามาตลอด
อยากมีความรักแบบโตๆ เข้ากับที่บ้านเราได้
อยากปรึกษาพี่ๆ เราควรทำยังไงดีคะ
มีวิธีเดินออกมายังไงโดยไม่เจ็บปวด
มีวิธีบอกเลิกแฟนยังไงบ้างคะ แบบเลิกกันด้วยดี
คบกับแฟนมานานแล้วค่ะ เข้าปีที่ 7
แต่ตอนนี้อะไรหลายๆอย่างในตัวเองเปลี่ยนไป เรารู้ตัวค่ะ
เราโตขึ้น แต่เค้ายังทำตัวเหมือนเดิม
เรารู้สึกเหมือนเราฝากชีวิตไว้กับเค้าไม่ได้ เราดูแลตัวเองได้ค่ะ เพราะเราดูแลตัวเองมาตลอด เป็นผู้หญิงแกร่งเรื่องงานโลกภายนอก ยกเว้นเรื่องความรัก 😂
แฟนเป็นคนอารมณ์ร้อน เอาแต่ใจ ตะคอกใส่ พูดจาโลกหมุนรอบตัวเอง
บางความคิดเรารู้สึกว่าทำไมต้องพูดแบบนี้ คำพูดแบบนี้ออกมาได้ไง
ชอบติคนที่คิดไม่เหมือนตัวเอง เหมือนเราไม่โอเคกับทัศนคติเค้ามากๆ
บางทีเราก็โทษตัวเองค่ะ ว่าเราตามใจเค้ามาตลอด อยากทำให้เค้าพอใจ มันเลยทำให้ติดนิสัย
อยุ่บ้านแฟนค่ะ ค่าใช้จ่ายส่วนมากเราเป็นคนจ่าย เราทำงาน 2 ทาง งานประจำ กับขายออนไลน์
เลิกจากงานประจำ จะต้องส่งของต่อทุกวันจนถึ 2-3 ทุ่ม เราทำแบบนี้ทุกวัน
เค้ามีข้อดี 1 ข้อที่เราเห็นในตอนนี้ เค้าให้เรายืมเงินเพื่อนหมุนสั่งของมาขายได้ แต่ต้องคืนและมีดอกให้เค้าบ้าง
เค้าเป็นคนที่ไม่มีใครเถียงได้ เค้าจะอ้างเหตุผลต่างๆนาๆออกมา เอาแต่ใจ ไม่ค่อยให้เกียรติเพื่อนหรือน้อง
จนบางทีเรารู้สึกอยากขอโทษเพื่อนหรือน้องเค้าแทนเลย
อดทนมาตลอดค่ะ เพราะคิดว่าเดี๋ยวก็ดีขึ้น แต่จนมาตอนนี้ มันท้อแล้วค่ะ แล้วเมื่อไหร่ชีวิตจะมีความสุข
เวลามีปัญหา เราเลือกที่จะไม่ปรึกษาเค้า เรากลัวเค้าบ่นเค้าด่า ทุกครั้งที่พอถามอะไรไปเราจะได้คำแรงๆกลับมาเสมอ
เค้าจะเอาความคิดเค้าเป็นหลัก พอไม่ทำตามก็ต่อว่า
เรารู้สึกสบายใจทุกครั้งที่เค้าออกไปข้างอก ไปบ้านเพื่อน เรานอนสบาย เราดูแลตัวเองได้ เราไม่ต้องคอยดูอำนวยความสะดวกให้เค้า
เรามีข้อเสียค่ะ เราบอกตรงๆ เราชอบโกหกเค้า แต่แปลกตรงที่ เราแทบจะไม่โกหกคนรอบตัวเลย เรากลายเป็นคนที่พูดความจริงกับคนรอบตัว
เราเคยพูดกับพี่ที่ทำงานอยู่คนนึงที่สนิท ว่าพี่รู้ไหมหนูไม่อยากกลับบ้านเลย หนูกลัว กลับไปกลัวโดนใช้ กลัวโดนว่าว่าวันนี้จะโดนบ่นเรื่องอะไร ต้องตามใจอะไรอีก หนูโกหกแฟน แต่หนูพูดความจริงกับพี่ (เป็นผู้หญิง) โกหกในที่นี่ไม่ได่โกหกเรื่องใหญ่นะคะ แบบซื้อของไปเท่าไหร่ กินอะไรไป อยากได้อะไร (เค้าจะซีเรียสเรื่องเงินค่ะ แต่เงินเรานะคะ เราไม่เคยไปใช้เงินเค้า เราจ่ายให้เค้าอีกด้วย ) เวลาเราอยากได้อะไรเราจะแอบซื้อเองตลอด
ตั้งแต่ย้ายมาอยู่ที่บ้านเค้า เราไม่เคยมีเรื่องนอกใจเลยค่ะ ไม่คิดเลยเพราะคิดว่าคนนี้คือคนสุดท้าย เราคิดแต่จะทำงานหาเงิน อยากสร้างอนาคตกับเค้า
เราเป็นคนบ้างานมาก หางานทำ ทำงานพาททามตั้งแต่เรียนมหาลัย ค่าใช้จ่ายทั้งหมด ตั้งแต่มหาลัยเป็นเราจ่ายค่ะ เค้าไม่ได้ทำงานประจำอะไร แค่ไปช่วยพี่ชายพิมงานเป็นบางวัน ได้บ้างไม่ได่บ้าง ไปเย็นๆกลับดึกๆ กลับเช้า บางวันก็ไม่ไป ไม่มีอะไรเป็นงานประจำ
ตอนนี้ความคิดที่จะเลิก เป็นมาประมาณ เกือบๆปีแล้วค่ะ เค้าอาจจะเริ่มรู้ตัว เค้าทำงานประจำไม่ได่ค่ะ เค้าไม่เคยทำงานประจำ และเราคิดว่าเค้าทำไม่ได้แน่ๆ เพราะเราเคยบอกแล้ว และเค้าไม่คิดจะไปทำเลย เค้าอยากทำธุระกิจอยากรวยเพราะธุระกิจ ช่วงปีหลังนี้ เค้าเลยลองมาขาย/เช่าพระ เลยมีเงินหมุนให้เราได้ค่ะ ก่อนหน้านี้ไม่ได้ทำอะไรเลยค่ะ เราออกเองทั้งหมด แต่ทุกอย่างที่เคยเป็นมาก็ยังเหมือนเดิม อารมณ์ ทัศนคติ
ยังคงเล่นเกม ด่าในเกม ด่าแรงค่ะ ติดเพื่อน ตื่นสาย นอนเช้าตื่นเย็น เอาแต่ใจ เหมือนเดิม
เราต้องทำอะไรให้พอใจเสมอ เสื้อผ้าอันไหนห้ามใส่ (ไม่โป้ นะคะ ถ้าอันไหนไม่ชอบจะบูลี่แรงๆ)จะด่าแบบแรงๆ ห้ามหน้างอ ห้ามดึงหน้า ไม่งั้นจะโดนด่า
ช่วง 1-5 ปีแรก เคยโดนทำร้ายร่างกายหลายครั้ง แต่ทนเพราะตอนนั้นรักเลิกไม่ได้
เค้าไม่ชอบให้ไปเที่ยวกับเพื่อน ไม่ชอบให้ไปไหนกับพี่ที่ทำงาน ผญ ก็ไม่ชอบให้ไป เราแทบจะไม่มีสังคมเลยค่ะ มีแต่งานและก็เค้า ทั้งที่ไม่มีเรื่องนอกใจเลยนะคะ บางทีที่เราอยากออกไปหาเพื่อนกินข้าว เราอยากเจอเพื่อน พูดคุยสนุกกัน ใช้ชีวิตแบบวันรุ่น
ความหวานแทบจะไม่มีเลย เค้กวันเกิดเพิ่งได้จากเค้าครั้งแรก เมื่อปีนี้ ในรอบ 7 ปี ไม่มีของขวัญอะไรตั้งแต่คบกันมาค่ะ
จนตอนนี้ คิดว่า ถ้ามีเรื่องอะไรทะเลาะกันเมื่อไหร่เราจะไปทันที แต่เราก็ได้แต่เงียบและพิมใส่โน๊ตไว้เตือนตัวเองว่าแต่ละวันเราเจอเราเหนื่อยอะไร พอทะเลาะเค้าก็ง้อ แหย่ทำให้ยิ้ม เราหายโกรธ ณ ตอนนั้น (แต่ความคิดที่จะเลิกมีตลอดนะคะ แต่ทำไม่ได้ ) อยู่เพราะผูกพันธ์หรืออยู่เพราะรักก็ไม่รู้ TT
ส่วนตัวที่ไม่กล้าเลิกเพราะ
1.เค้าเป็นคนแรกที่เรามาอยู่บ้าน เป็นคนแรกที่พาไปเจอพ่อแม่ ใช้ชีวิต เป็นคนแรกที่มีอะไรกันครั้งแรก
2.ครอบครัวทางป้าเค้าดีกับเรามาก แต่พ่อกับแม่เค้าก็เฉยๆกับเราค่ะ เราทำงานนอกบ้าน 2 อย่าง ตลอดเลยไม่มีเวลาทำงานในบ้าน เค้าน่าจะไม่ชอบตรงนี้
3.กลัวเลิกแล้วเสียใจทีหลัง กลัวความเจ็บปวด
4.กลัวโดนทำร้ายร่างกาย
5.กลัวเค้าราวี
พอโตขึ้นบางทีเราอยากมีคนที่เรากลับบ้านมาแล้วเราสบายใจ คอยให้กำลังใจ ดูแลเรา เอาใจใส่ มีความหวานบ้างตามใจเราบ้าง อยากมีใครทำอะไรให้เหมือนที่เราเป็นให้เค้ามาตลอด
อยากมีความรักแบบโตๆ เข้ากับที่บ้านเราได้
อยากปรึกษาพี่ๆ เราควรทำยังไงดีคะ
มีวิธีเดินออกมายังไงโดยไม่เจ็บปวด