"สักวันหนึ่งเราจะเจอคนที่ผ่านมาแล้วไม่ผ่านไป  หรือถ้าผ่านไปแล้วเขาจะกลับมา..ในเวลาที่ใช่"
สวัสดีเพื่อนๆชาวพันทิปทุกคนค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกที่ได้แบ่งปันเรื่องราวเกี่ยวกับความรัก  ก่อนอื่นข้อความข้างบนเราจำจากหนังมานะคะ 5555 แต่ชอบและตรงใจมากค่ะ  เรื่องราวของความรักวันนี้เรานำมาแบ่งปันให้เพื่อนๆมีกำลังใจที่จะรอใครสักคนที่เป็นรักแท้  ใครจะเชื่อว่าโอกาสที่แทบจะเป็นศูนย์กลับกลายเป็นร้อย เรื่องราวในวันนี้มาราธอนตั้งแต่ปีหนึ่ง จนทำงานเลยนะคะ เพื่อไม่ให้เป็นการเสียนาฬิกา  แฮ้!! เวลา ขอเข้าเรื่องเลยแล้วกันนะคะ เรื่องมีอยู่แว่..
  "เราเป็นทอมค่ะ" อันนี้เรื่องจริงค่ะ เผื่อใครไม่โอเคเราจะได้ไม่โดนด่าทีหลัง 555  ตอนเราเข้าปีหนึ่ง รหัส 55 ค่ะ  ที่มหาวิทยาลัยผลิตครูแห่งหนึ่งในจังหวัดเชียงใหม่ เริ่มแคบละ ^^ ทีนี้เราก็มีแฟนมาก่อนนะคะ ตอนปีหนึ่งแต่ด้วยความรักก่อนหน้านั้นยังใสๆอยู่มาก พอเข้ามหาวิทยาลัยได้สักพัก ก็เปลี่ยนสถานะกันไป แต่ยังเป็นเพื่อนกัน แต่ใครก็ไม่ค่อยเชื่อ  ทีนี้เราได้มารู้จักกับเพื่อนในเอกเดียวกกัน ขอแทนชื่อเป็นพีพีละกัน ถ้าถามว่าสวยไหม ก็ไม่ค่อยนะคะ55 แต่ก็มีเสน่ น่ารักค่ะ  พีพีเป็นคนที่อัธยาศัยดีมาก กวน... ขี้เล่น รับมุกเราได้ตลอดค่ะ  พอคุยด้วยก็เริ่มรู้สึกดี  ด้วยความที่ไม่เคยเข้าหาใครมาก่อน แบบเข้าไปจึบแบบจริงจังนะคะ มำให้ไม่รู้ว่าจะเข้าหาแบบไหน พอคุยมาสักพักก็รู้สึกดีขึ้นเรื่อยๆ ก็เลยตัดสินใจส่ง sms ไปสารภาพ โอ้ยย ตอนนั้นเชยมาก เฟสก็ไม่ค่อยได้เล่น คำตอบที่ได้คือ....โดนปฏิเสธจ้าา เขาไม่รู้ว่าเราชอบ ก็เสียใจค่ะร้องไห้เลย  ทีนี้พี่สาวเขารู้ก็เลยเรียกไปเคลียร์กันค่ะ ก็โอเค เป็นเพื่อนกัน แต่ด้วยความที่เราดื้อก็ยังแอบทักไปบ่อยๆ ประกอบกับเขาเป็นคนอัธยาศัยดี ก็คุยกันบ่อยมากขึ้น จนเรารู้สึกดีมากขึ้นเรื่อยๆ  วันเกิดเราเขาก็โทรมาคุยกันยาวเลย ชอบแอบไปเที่ยวด้วยกัน ไปร้านกาแฟ ไปดูน้องแมว ดูหนัง กินหมูกระทะ แต่บอกละเอียดมากไม่ได้ อันตราย555 เราเป็นอยู่อย่างนี้มาหลายปีเลย  แต่ก็ไม่ได้ชัดเจน เราก็ไม่รู้หรอกว่าเขามีคนอื่นไหม เราก็อยู่ในส่วนของเรา เราไม่ได้เป็นแฟนกัน มีครั้งหนึ่งคุยๆกันอยู่ดีๆ เราก็ไปโผล่หน้าบ้านเขา เขาก็ตกใจ ก็ไปเที่ยวกัน ยอมรับว่ารู้สึกดีมากก หลังจากนั้นไม่นานเราก็ลองขอโอกาสจากเขาอีกครั้ง แต่ส่งinbox ค่ะ ไม่smsละ 55 เรารอคำตอบคือเขาเงียบไปนานมาก คิดภาพตอนนั้นคือเพลงนี้ลอยมาเลย"เพราะฉันพึ่งบอกรักไป และเขาก็รับฟัง ทุกอย่างทุกถ้อยคำ และฉันเองก็ไม่อาจแน่ใจ ฯ" แบบนี้เลยค่ะ  สรุป โดนปฏิเสธค่ะ ครั้งนี้คือ เสียใจหนักมากกก ร้องไห้ อารมณ์อกหักจริงๆค่ะ เพื่อนก็เริ่มพาไปดื่มค่ะ ตามสเต๊ป หนักเลย ซึ่งมันเป็นช่วงปิดเทอมค่ะ  อ้อลืมเล่า ตอนนั้นเรายังแว้นจยย.ไปเที่ยวที่ๆเคยไปด้วยกัน ไปนั่งโง่ๆ จนเย็นก็กลับ บ้าบออยากกลับไปเขกหัวตัวเองตอนนั้น ด้วยความที่จีบไม่ค่อยเป็นไง เลยโดนปฏิเสธไป 2 รอบ "ถ้าเป็นฉันในตอนนี้ละก็..ไม่แน่ 555555"  นั่นแหละค่ะ คนเราเจ็บแล้วต้องจำ เจ็บมากค่ะ เวลาเท่านั้นที่ช่วยเยียวยา แต่พอกลับไปเรียนที่เคยคิดว่าทำใจได้ พอเจอหน้าปุ๊ป ตะเตือนไตเลยค่ะ เอาไงดีทีนี้ ก็ยังดื้อค่ะ ยังหาเรื่องคุยกับเขา  แต่คราวนี้คุยไปด้วยทำใจไปด้วย เราเริ่มเจียมตัว ไม่กล้าหวัง คุยแบบไม่กล้าคิดไปเอง ตอนนั้นรู้ว่ารัก แต่ก็หักห้ามใจไว้ค่ะ คิดอย่างเดียวว่า ความรักคือการเสียสละ ทำทุกอย่างเพื่อให้เขาสบายใจ พยายามเป็นเพื่อนที่ดีค่ะ "แต่คิดในใจนี่..ไม่ใจอ่อนบ้างว้าาาา"  จนมีวันหนึ่งเรียนเสร็จ เห็นแฟนเก่าเขามาหา เราก็อึ้งนะ ที่บอกว่าตัวเองทำใจได้ เปล่าเลย หลอกตัวเองทั้งนั้นนนน  เราก็ย้อนไปนึกถึงคำพูดของเพื่อนคนหนึ่งว่าจะลืมได้ จะต้องมีคนใหม่ เราก็โอเคเริ่ม เราคุยพร้อมกันประมาณ 5 คน แอบเลว 555 แต่ก็ได้สักพักก็คุยกับคนคนหนึ่ง เราคิดว่า โอเคจะเริ่มต้นใหม่ จะทำให้ดีที่สุด แต่ด้วยอาจจะเป็นกรรมสนองมั้งคะ  เขากล้าเปิดเผยว่าคบกับเรา ยอมรับในเพศสภาพแบบเรา เราก็คิดว่าหายากนะ คนที่ยอมรับเราได้ ที่คนเก่าเขาไม่ตกลงเขาอาจจะไม่ยอมรับในตัวเรา ในระหว่างที่คบคนใหม่ ใจก็ยังนึกถึงพีพีตลอดนะคะ ไม่รู้ทำไม "เฮ้อจะโดนด่าไหมเนี่ย" แต่คบคนใหม่ได้ไม่นานค่ะ ประมาณ 1 เดือน เรารู้เขาเสพ ความแตกคือตอนที่เขาขาดยา เขาทุรนทุรายจะลงแดงค่ะ เราก็เอาละเว้ยยย อยู่ไม่ได้แล้วยังไงก็ไปให้ได้ แต่ไม่เป็นแบบนั้นค่ะเพื่อนๆ พอเราจะไปเขาร้องไห้ จะตายแล้วเขาบอกว่าเป็นโรคหัวใจ ร้องไห้หนักไม่ได้มีผลต่อหัวใจ ไอ้เราก็กลัวเขาจะตายกลัวจะเป็นความผิด ก็เลยยอมอยู่ค่ะ เขาสัญญาว่าจะเลิกยุ่งสิ่งเสพติดแล้ว ไอ้เราก็เชื่ออีก โอ้ยยยน้อ แต่ใจเราเริ่มไม่โอเคแล้วยังไงต้องไปให้ได้ มีวันหนึ่งค่ะ เขาไปทำงานกลางคืน แล้วไม่ยอมกลับ โทรหายังไงก็ไม่รับ กลับมาก็สายแล้ว ใจนี่รู้เลยว่าหายไปไหนมา โอเคเลิกค่ะ  และแล้วก็สเต๊ปเดิมค่ะร้องไห้จะตายอีกแล้ว แน่นหน้าอกอีกแล้ว เราก็เลยคิดว่าคงเป็นกรรมของเรา "ใครที่คิดจะหาคนคุยแก้เหงาอย่าเลยนะคะถ้าไม่ได้ศึกษาดีๆ" หลังจากนั้นเราก็จับได้เรื่อยๆ ถ่ายรูปโป้ให้ผู้ชายในไลน์ก็มี คุยกับคนอื่นก็มี จนถึงเราเรียนจบได้ทำงาน เขาก็ตามมาค่ะ แต่เราก็ยอมรับค่ะว่าเราก็ลืมพีพีไม่ได้  มันคงเป็นกรรมจริงๆ เลยก้มหน้ารับกรรมไป ไม่บอกเลิกแล้ว เราเริ่มรู้สึกปลงเขาอาละวาดหนักค่ะ ร้องไห้เสียงดัง ถึงขั้นเราพาเข้าโรงพักก็มี เพราะเขาทำงานกลางคืน ไม่บอกเลิกแล้ว เราเริ่มรู้สึกปลง เราไปอ่านบทความหนึ่ง บอกว่าเราทำตัวเองให้ดี ของแบบนี้ถ้าศีลไม่เสมอกันมันจะอยู่ด้วยกันไม่ได้ โลกจะเหวี่ยงเราออกจากกันเอง และเหวี่ยงคนที่ศีลเสมอกันมาให้  (แต่เราก็ยอมรับนะ ว่าบางครั้งก็แอบทักไปหาคนเดิม เพราะมันทำให้เรายิ้มได้) เราก็ตั้งใจใหม่ค่ะไม่บ่นเวลาเขาเมา ไม่ว่าเขา ทำดีกับเขา ชวนเขาให้ทำสิ่งดีๆด้วยกัน แต่ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อค่ะทุกคนนนน ไม่กี่เดือนค่ะ เขาก็ไปจากเราเองโดยที่เราไม่ได้ทะเลาะ ไม่ได้บอกเลิก เราแค่เฉยไว้ค่ะ ปลงอย่างเดียว เรายังไปส่งเขาให้กลับบ้านด้วยนะคะ  หลังจากนั้นเราก็อยู่กับครอบครัวค่ะ ทำงานไปด้วย เย็นมาก็ไปวิ่ง ไม่คิดอะไรมากค่ะ จนในวันหนึ่งเราเจอคนรู้จักที่ยิมค่ะ รู้จักแบบเผินๆนะคะ เราถูกชะตาเขามานานละ แต่มาชัดเจนตอนไปยิมค่ะ ทีนี้ก็ไม่เข็ดค่ะ ตั้งใจว่าจะจีบคนๆนี้5555 เอาอีกแล้ววววววว  แต่อีกใจหนึ่งก็นึกถึงคนนั้นนะคะ ประมาณว่าคนในใจ มันเป็นความรู้สึกที่ค้างคามั้งคะ อยากรู้ว่าตลอดเวลาที่ผ่านมา มีสักนิดหนึ่งไหมที่เหมือนกัน จะมีสักแว๊บไหมที่รู้สึกดีๆกับเรา แต่ก็นะเราเจียมตัวมากขึ้น ตอนโสดก็ไม่ได้บอกเขานะคะ ไม่ได้คุยกันเลยค่ะแค่เรานึกถึงเขาเท่านั้นเอง น่าสงสารTT และเวลาก็ผ่านไปนานนะคะ 3 เดือน 5555 คนที่เจอที่ยิมก็วนเวียนมาในชีวิตเรื่อยๆ ทั้งที่ทำงาน ที่อบรมต่างๆ เอาแล้วเว้ยยย บอกกับตัวเองว่าถ้าจะคุยกับใครอีกครั้งจะไม่คุยเพื่อลืมค่ะ  คุยเพราะเราชอบเขาจริงๆ ก็เลยนั่งทบทวนอยู่นานค่ะ จัดการกับความรู้สึกตัวเอง สุดท้ายตัดค่ะ ตัดคนในใจ อีกอย่างเขาก็มีแฟน เราเลยไม่แม้แต่จะทักไปเลยค่ะ ไม่มีใครรู้ว่าเราโสด เพื่อนก็ไม่รู้  ฮึบบบบ จะเดินหน้าจีบคนใหม่ แต่เทคนิคที่ผ่านมาคือล้มเหลว โอกาสมีแค่ครั้งเดียว ลุยค่ะ เราชั่งใจนานมากกกกก ในที่สุดก็ทักเพื่อนร่วมงานไปค่ะ เขาก็ไปสืบว่าโสดไหม เพราะครั้งแรกเขาบอกว่าคนนี้ไม่โสด  แต่พอไปสืบ เห้ยย โสดจริงๆ ค่ะ เข้าทาง แต่อดีตยังฝังใจ เห้ยเราเป็นแบบนี้เขาจะยอมรับไหม แต่ไม่ลองไม่รู้ค่ะ เย็นวันหนึ่งขณะที่ วิ่งๆอยู่คนเดียวท่ามกลางผู้คนที่ไม่รู้จัก ก็หยุดทันที่ค่ะ และส่งinbox ไปหาคนนี้ ใจนี้ลุ้นแทบหลุดค่ะ เห้ยยย ร้องเสียงดังเลย เขาตอบค่ะ เฟรนลี่มาก  แต่ก่อนที่เราจะนัดเจอ เราเห็นเขาแซวว่ามีแฟนละ ถ่ายรูปลงเฟสก็ผู้ชายด้วย คนก็แซวกันตรึม เอาอีกแล้ววววแห้วอีกแล้ววววว  แต่ด้วยสปิริตที่นัดไว้แล้ว อีกวันก็ไปเจอค่ะคือนัดทำธุระกัน เขาไม่รู้ว่าเราชอบ ที่นี้เขาเปิดก่อนค่ะ ว่าเราโสดไหม 555 เข้าทางครั้งที่ 2 เราก็ตอบค่ะ แล้วเนียนถามไปว่าโสดไหม เขาตอบว่าโสดค่ะ เคยคบทอมด้วย แต่ไม่มีใครรู้ เห้ยยย ตีลังกา 3 ตลบ แต่หน้าเรานิ่งมากนะคะ555 เราก็ถามถึงคนในเฟส เขาบอกว่าเพื่อนมาเที่ยวแถวบ้านนัดเจอกันเป็นกลุ่ม เราก็อ่อ.. หลังจากนั้นก็คุยกันมากขึ้น..จนมีอยู่วันหนึ่งเช้าวันอาทิตย์ที่แสนสดใส 555 มีไลน์เด้งมาแต่เช้า ปรากฎว่าเป็นนางค่ะ ถามว่าตื่นยัง เขาบอกว่านอนไม่หลับ คิดถึง..(ชื่อจริงเรา) เราก็ขยี้ตา เขาพิมพ์มาอีกว่า เอาจริงๆคิดตรงกันไหม เห้ยยยยยยย ยิ่งกว่าถูกหวย วันนั้นโลกสวยงามเลยค่ะท่านผู้ชมมมมมมม เรามารู้ทีหลังนะคะ ว่าตอนที่นางโสดนางมีคนมาจีบเยอะมาก นางก็คุย แต่พอคบกับเรานางก็ปฏิเสธทุกคน  เพื่อนๆกำลังคิดใช่ไหมว่าจะไว้ใจคนนี้ได้ไหม หรือไม่คิดก็เหอะ55 ตอนนี้เราแต่งงานแล้วจ้าาา จริง จบ. รักมาราธอนจาก 55-64 
เพื่อนๆคนไหนที่ผิดหวังอย่าพึ่งท้อนะคะ เป็นกำลังใจให้ทุกคน แล้ววันหนึ่ง คุณจะพบคนที่ผ่านมาแล้วไม่ผ่านไป ยาวหน่อยนะคะแต่ม้วนเดียวจบจ้าาา
ขอบคุณที่อ่านจนจบ อะไรที่คิดว่าแน่นอนกลับไม่แน่นอน อะไรที่เราคิดว่าใช่อาจจะไม่ใช่ อะไรที่เราหวังอาจจะไม่สมหวังเสมอไป ขอแค่เชื่อว่าคนของใจของคุณต้องเข้ามาในสักวัน แฮ้  ไม่แน่ตอนนี้อาจมีคนกำลังแอบชอบคุณอยู่ก็ได้  ส่วนใครที่แอบชอบอยู่ก็เดินหน้าได้แล้ว ลุยค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะทุกคนน
บ้าบบายย