เรากับแฟนอยู่ด้วยกันมา 5-6 ปีแล้ว แต่ไม่ได้แต่งงาน
.
เงิน กระเป๋าใครกระเป๋ามัน
.
แชร์ค่าข้าวกันบ้าง ผลัดกันเลี้ยงบ้าง
.
เราทำงานฟรีแลนซ์ เหนื่อยสมอง +ต้องทำงานบ้านทั้งหมด
แฟนไม่ช่วยเลย
ถ้าพูดถึงลุกไปทำ แล้วเราจะต้องไปตามเก็บอีก
เพราะเขาทำเลอะเทอะมาก
.
บางทีเราปลง ปล่อยบ้านเลอะเทอะ รกให้หมด
ปรากฎเราอยู่ไม่ได้
.
เราเครียดที่เดินไปที่ซิ้งล้างจาน
แล้วเห็นจานเน่าเหม็น
.
เสื้อผ้ากองใหญ่ในตะกร้าผ้า
ทั้งเสื้อผ้าที่เก็บเข้ามาจากราวตาก กองอยู่ที่โซฟาเป็นเดือนๆ
ย้ำว่าเดือน ไม่ใช่2-3วัน
จนอาการซึมเศร้ากำเริบจากสภาพแวดล้อมที่ไม่ดี
.
แฟนมีนิสัย ไม่คิดก้าวหน้า ทำงานเช้าชามเย็นชาม
เขาได้เงินเดือนค่อนข้างดี แต่ยังไม่มากพอที่จะมีอนาคตที่มั่นคง
ด้วยกัน เพราะเคยคุยกันเรื่องอนาคต 
.
ดูเหมือนเงินที่เขาเก็บสะสม แผนทั้งหมด
จะพอใช้สบายๆแค่ตัวเขาคนเดียว
ไม่ได้เกี่ยวกับเรา
.
ทุกครั้งที่ได้โบนัสไม่เคยแบ่งให้เรา
ล่าสุดแกล้งถามเล่นๆ เขาบอกะให้เรา5หมื่น
แต่อยู่ๆพอเราทวง ทำเงียบแล้วไม่ให้?
บอกว่าตั้งใจจะซื้อแหวนให้มากกว่า....
แล้วสุดท้ายก็ไม่ได้ทั้งเงิน ทั้งแหวน หรือ อะไรทั้งนั้น
.
เราเบื่อกับนิสัยชอบพูดสัญญาเรื่อยเปื่อย
ในอีกหลายๆเรื่องด้วย
.
ทั้งๆที่ทำบ้านรก
เราต้องทำงานบ้านสารพัด กินเวลางานของเรา
แถมเราต้องหาเงินเอง เลี้ยงตัวเอง ส่งที่บ้านอีก
บางทีก็ต้องซื้อกับข้าวเข้าบ้านมากินด้วยกัน ด้วยเงินเราเองอีก
.
พอว่างเขาจะได้นั่งพักผ่อน ดูหนัง เล่นเกมส์ 
แต่เราต้องทำงานบ้านคนเดียว
เราอยากเลิกกับเขาทุกวันเลยค่ะ
.
แต่ไม่รู้เพราะอะไรถึงเลิกไม่ได้ ไม่เข้าใจตัวเอง
.
เคยชวนคุยเรื่อง เราน่าจะมาทำธุรกิจเล็กๆที่เป็นของเราเอง
เขาชอบทำเป็นไม่สนใจฟัง หูทวนลม
.
จนตอน เราเริ่มรับงานฟรีแลนซ์เมื่อ 3 ปีก่อน
เขาก็กลัวว่าเราจะหาเงินไม่ได้ บอกว่าดูๆเราเหมือนคนที่ไม่น่าจะ
มีความมั่นคงการเงินได้ 
ไม่ให้กำลังใจแถมทับถม
.
แต่แปลกว่า ตอนเรามีปัญหาเรื่องเงินจริงๆเขาถึงช่วย
แบบให้ยืมนะ แล้วเราก็ใช้คืนเขาทุกบาท
แต่ถ้าช่วงเวลาปกติ เขาไม่เคยให้อะไรเลย
.
คุณคิดว่า เราโง่มากไหม หรือ เราแค่ขี้กลัวที่จะออกจาก
Relationship แบบนี้? เราควรทำยังไงดี เราเป็นคนใจอ่อนด้วย
พอเราไม่พอใจมากๆเราจะหนีกลับบ้านตัวเอง
.
แล้วเขาโทรมาหรือมาหาเราก็ใจอ่อนทุกที