ผมอยู่จังหวัดเล็กจังหวัดนึงในภาคเหนือตอนล่าง ห่างจากกรุงเทพ 250 กิโลเมตร ไม่มีห้างเช่น โลตัส บิ๊กซี แมคโคร เซ็นทรัล มีแต่ 7-11 เท่านั้น 
ผมเรียนจบปริญญาตรีจากมหาวิทยาลัยชั้นนำในกรุงเทพ แต่มีความจำเป็นต้องกลับมาอยู่บ้านมาสานธุรกิจต่อ ปัจจุบันอยู่มาได้เกือบปีแล้ว แต่รู้สึกเบื่อมากๆ ด้วยเหตุผลหลายๆอย่าง เช่น
1. ผมไม่มีเพื่อนในจังหวัดเลยแม้แต่คนเดียว เพราะผมไม่ได้เรียนโรงเรียนในจังหวัดนี้เลย พอโตขึ้นก็ไปอยู่กรุงเทพ และไลฟ์สไตล์ผมก็ไม่เข้ากับคนในพื้นที่ เพราะคนที่อายุเท่าๆกันกับผมในจังหวัด มักจะไม่ได้มีความชอบไปในทางเดียวกัน เรียนจบมาพื้นฐานใกล้ๆกันกับผม
2. จังหวัดเล็กมาก Demand ก็น้อยตาม ธุรกิจเปิดใหม่มักจะอยู่ไม่ค่อยได้ เพราะจับความต้องการแค่กลุ่มเดิมๆ 
3. ไม่มีสถานที่พักผ่อนหย่อนใจหลังเลิกงานเช่น เดินห้าง ช็อปปิ้ง ดูหนัง 
4. อาหารการกินจะมีแต่ซ้ำๆเดิมๆ อาหารสไตล์ใหม่ๆอย่างเช่น ซูซิ ปิ้งย่าง ชาบูคุณภาพดีๆไม่มี 
5. ผมมองว่าแทบไม่มีโอกาสเติบโต เนื่องจากจังหวัดเล็กมาก เป็นจังหวัดที่ไม่ใช่ทางผ่านหรือชวนให้คนเข้ามา
6. ผมหันมาทำอาหารเองที่บ้าน เนื่องด้วยบางเมนูที่อยากกิน ไม่มีขายในจังหวัดก็เลยต้องทำเอง แต่ก็มีข้อจำกัดคือ วัตถุดิบหรือเครื่องปรุงที่ต้องใช้ จะมีขายแต่ใน Central, Gourment, Food Villa ที่กรุงเทพเท่านั้น
7. เวลามีความคิดที่อยากจะเปิดธุรกิจเพิ่ม ก็หันกลับมาคิดว่าจังหวัดไม่มี Demand คนในจังหวัดเห่ออะไรเป็นพักๆแล้วก็ไม่เอา ผมก็กลัวว่าจะไม่คุ้มค่าที่จะเสี่ยง
8. 20 ปีที่ผ่านมา จังหวัดไม่มีการ Development ด้านใดๆเลย เคยมีโลตัสจะมาเปิดที่จังหวัด แต่คนในจังหวัดรวมตัวไล่โลตัสไม่ให้มาสร้าง

ถ้าถามว่าแล้วทำไมไม่กลับไปอยู่กรุงเทพ ก็เนื่องด้วยผมมีเหตุผลที่ต้องอยู่ ธุรกิจต้องดูแล ครอบครัวอยู่ที่นี่ ถ้ากลับไปกรุงเทพ ก็เหมือนต้องไปเริ่มต้นใหม่ 

ผมควรทำตัวอย่างไรดีครับ ควรปรับทัศนคติตัวเองอย่างไรดี พยายามหลายครั้งมากๆ แต่มันก็วนอยู่ทุกครั้ง