คือเราคบกับแฟนได้2ปี4เดือนแล้วค่ะ เขามีลูกอยู่แล้ว2คน และในระยะเวลา1ปีเขาดีกับเรามากๆเหมือนเทพบุตรพาไปเที่ยวอยากได้ไรก็ได้ไปรับไปส่งทุกวันง้อเก่งอ้อนเก่งตามใจเราดุจเจ้าหญิง(เยเย้บ่อยด้วย555)พอเราท้องเขาก็เริ่มเปลี่ยนไปให้เราอยู่แต่ในห้อง(ก็เข้าใจนะตอนที่เราท้องโควิดมาพอดีเราเลยไม่อะไรชอบด้วยอยู่แต่ห้อง55555)ไม่ค่อยเยเย้(ก็เราท้องนิ555)อะตอนนั้นเราไม่ติดใจไรมากมาย พอเราคลอดและต้องเข้าไปอยู่บ้านเขาเปลี่ยนไปมากอย่างกับหน้ามือหลังตีนเลยค่ะไม่เยเย้ไม่ว่าไม่ค่อยอ้อนไม่ค่อยง้อไม่สนใจจนวันนึงทะเลาะกันเขาทำร้ายร่างกายเรา(แต่เราเคยบอกเขานะว่าเราเพิ่งคลอดเราอาจจะมีโรคซึมเศร้าหลังคลอดงี่เง่าอะไรนิดอะไรหน่อยทนเราให้กำลังใจเราหน่อยนะ)ตอนเขาทำร้ายร่างกายเราเราตกใจมากเราไม่เหมือนเดิมเลยจากที่รักเต็มร้อยเหลือแค่60%เราคิดว่าทำไมเขาถึงกล้าทำเราเขาเคยบอกรักเรามากจะยังไงก็ไม่ทำร้ายเราหลังจากนั้นเขาก็ง้อเราเราก็ไม่อยากคุยไม่อยากยุ่งกับเขาแต่อาทิตย์นึงเราก็หายพอผ่านไปนานเข้าเมื่อไวๆนี้เขาเพิ่งทำเราหมดรักไปคือทำร้ายร่างกายรอบ2ครั้งนี้หนักมากตัวเราเขียวซ้ำหัวโนหลังหูฉีกตาขาวห้อเลือดเขาไล่เราออกจากบ้านเขาเราอุ้มลูกออกมาเขาไม่มองเราเลยไม่มองเราไม่ว่าเขาไม่สงสารลูกเขาเลย นั้นแหละค่ะความรักที่เราให้เขาไม่เหลือเลย%(สาเหตุที่เขาทำเราเพราะเรางี่เง่าเรากำลังจะเป็นเมนส์)หลังจากนั้นเราไปอยู่บ้านพ่อเราอยู่ได้อาทิตย์นึงเราสงสารลูกบ้านพ่อเราร้อนมากหนูแมลงสาบเยอะมากเราเลยต้องกลั้นใจทักไปขอโทษแฟนแต่คำที่ได้กลับมาคือเขาจะให้เราเข้าไปอยู่บ้านเขาให้เก็บเงินและพร้อมก็ค่อยออกเราโอเคนะแต่เราแค่อยากได้ยินคำขอโทษจากเขาพอเข้าไปอยู่เราก็ทำตัวปกติเลี้ยงลูกทำทุกๆอย่างซึ่งมันเหนื่อยมากทุกทีเขาจะไปทำงานช้าพอหลังจากที่เราเข้าไปเขาไปทำงานไวมาเขาตื่น11โมงเล่นกับลูกเที่ยงครึ่งหรือไม่ก็บ่ายเขาก็เข้าไปทำงาน(ธุระกิจส่วนตัวนะคะ)กลับบ้านมา3ทุ่มครึ่งลูกก็นอนตั้งแต่3ทุ่มแล้ว5ทุ่มก็เข้าไปนอนเราเยเย้กันก็ไม่มีเลยพอเราถามว่าเยเย้กันไหมเขากลับหงุดเราเราไม่ได้สนใจหรอกแต่เขาเหมือนทำตัวไม่เหมือนเดิมมากๆ ไม่ขอโทษเราเลยเราเจ็บทั้งกายและใจนะไม่ถามว่าเราอยู่บ้านพ่อเราเป็นไงเราเหนื่อยเลี้ยงลูกตัวเองไหนจะลูกเขาอีกเหนื่อยจนเลือดตาเราแทบไหลเขาไม่แยแสเลย แต่ทุกวันนี้เราพยายามนิ่งไม่ค่อยกล้าเล่นเหมือนเมื่อก่อนเขาจะทำไรเราไม่ห้ามทั้งที่ในใจห้ามนะและไม่งี่เง่าใส่เขาแล้ว เราควรทำไงต่อดีอะค่ะ