เป็นคนที่ทนพวกกลิ่นหอมไม่ค่อยได้ครับ ทุกวันนี้คนใกล้ตัว อย่างพ่อแม่ พี่น้อง ภรรยา ลูก จะรู้ดีกว่า นอนกับผม ต้องไม่ทาครีม โลชั่น อะไร
เพราะผมที่นอนข้างๆจะนอนไม่หลับ หรือหลับยากขึ้นมาก พอมันมีกลิ่นมารบกวนจิตใจทีไร เป็นเกือบทุกครั้ง

ไม่ต้องพูดถึงตอน อย่างเช่น มีการปรับปรุงภายในบ้าน เช่นมีการทาสีประตู มีกลิ่นสารเคมี ทินเนอร์ น้ำมันสน สีทาบ้าน ยิ่งนอนไม่ได้เลย
ส่วนมากจะเป็นมากตอนกลางคืน ที่เราใกล้ หรือกำลังจะนอน ช่วงที่จิตกำลังโฟกัสอยู่กับตัวเองซะเป็นส่วนใหญ่

แต่ไม่ใช่ว่าตอนกลางวันจะไม่เกิดปัญหานี้ซะเลยนะครับ มีบ้างเหมือนกัน เช่น นั่งรถโดยสารสาธารณะ แล้วคนนั่งใกล้ๆใสน้ำหอมกลิ่นแรงๆ 
อันนี้ก็ไม่ไหวเหมือนกัน บางทีเจอรถตู้ หรือแท็กซี่ที่ใส่น้ำหอมกลิ่นแรงๆ แล้วดูท่าแล้วว่าที่ๆเราจะไปกว่าจะถึงอีกไกล ผมลงเปลี่ยนคันเลย
ในบางครั้ง

อาการที่เกิดขึ้นคือมันจะเกิดภาวะความเครียดครับ พอได้กลิ่นหอมแรงๆแล้วมันจะรู้สึกกดดัน จิตตก ดาวน์ลงค่อนข้างชัดเจน จนคิดกลัวว่า
มันจะพอไปสู่โรคซึมเศร้าได้ ทั้งๆที่ชีวิตก็สบายชิวๆ ไม่มีอะไรให้ต้องเครียดเลย นอกจากน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นอย่างช้าๆแบบกดยังไงก็ไม่ลง

ที่มาตั้งกระทู้ถามเพราะกลัวว่าซักวันนึงจะเป็นโรคซึมเศร้าครับ ส่วนตัวเป็นคนศึกษาพระธรรม พยายามมีจิตพุทธะอยู่ตลอดเวลา แต่มันก็ยาก
ที่จะมีจิตสงบไม่ฟุ้งซ่านได้ตลอด ช่วงที่มีอะไรทำ มีกิจกรรม จิตโฟกัสกับอย่างอื่น จะไม่เป็นอะไรเลย แต่พออยู่กับตัวเอง ได้กลิ่นหอมๆเมื่อไหร่
เป็นแบบนี้ทุกที

แล้วดันเป็นคนค่อนข้างขี้เกียจด้วยนะ ฮ่าๆ

อาการแบบนี้มันสามารถระบุเป็นโรคได้มั้ยครับ 

ปล.ผมไม่ได้เป็นโรคภูมิแพ้ใดๆครับ อาการเวลาได้กลิ่นหอม คือจิตตก จิตโฟกันอยู่กับกลิ่นนั้น เหมือนสมองมันจำกลิ่นนั้นเอาไว้อย่างแม่นยำ