เราอยู่ม.5 เป็นช่วงวัยรุ่นที่แบบอยากไปนู้นไปนี่ทำนู้นทำนี่ แต่พ่อแม่ไม่เข้าใจเลยค่ะ
ไปไหนมาไหนก็ต้องรีบขับรถกลับตลอด โดนด่าตลอดจนไม่อยากกลับบ้าน
บอกเราไม่รับสาย แต่พอรับก็โดนด่า เมื่อคืนเราไปงานวันเกิดเพื่อน ยังไม่ได้กินหมูกะทะสักนิด
4ทุ่มเราก็ต้องกลับ กลับบ้านมาก็โดนด่า แม่ด่าว่า เลวอย่างนู้นอย่างนี้ แต่พอเราบอกว่าเราไม่อยากอยู่บ้านแล้ว
ก็ให้เรากลับบ้าน ตอนนี้เราอยู่แต่ในห้องไม่อยากออกไปไหนเลยค่ะ ไม่อยากไปเจอหน้าคนแถวบ้านไม่อยากเจอหน้าครอบครัว
คำที่แม่ด่ามันจำขึ้นใจมากเลยค่ะ เคยคุยกับแม่แบ้วเรื่องแบบนี้เหมือนจะเข้าใจอยู่พักนึงแล้วก็เป็นแบบนี้อีก
ด่าเราไม่พอ ด่าเพื่อนเราด้วย เราเหนื่อยมากเลย ไม่อยากอยู่บ้านแล้ว