ผมกับแฟนคบกันมาจะ4ปีละครับ คือทางแฟนเรียนที่เดียวกับผมตอน ม.ต้น แต่ผมไม่เคยเจอกันเลย55555555แม้แต่ครั้งเดียวไม่เคยรู้จักกันเลยจนพอจบม.ต้น ผมก้แยกไปเรียนโรงเรียนพาณิชย์ตามสภาพเด็กเรียนโง่อะครับ แต่ตัวแฟนผมเรียนเก่งมากไป สอบได้ดีมาตลอด แล้วเรื่องมันคือ ผมตกลงคบกันตอนประมาผมอยู่ปี1(ม.4ปวช)แฟนผมก้ม.4เหมือนกันแต่ต่อที่เดิม ผมคบกันมาจนถึงวันนี้ อะครับ3ปีกว่าๆ แต่ผมไม่ได้รู้จักทางบ้านเขาเลยพ่อปม่เขาไม่รู้จักผมแต่พ่อแม่ผมรู้ตักเค้าเป็นอย่างดี พอผมคบไปได้นานๆผมรู้สึกแบบผมอยากทำอะไรสักอย่างให้เธอแต่มันทำไม่ได้ครับเพราะติดทางพ่อแม่แฟนถเาเขารู้เธอบอกว่าเค้าให้เลิกแน่แต่ผมก้ไม่เข้าใจว่าเมื่อความรักมันเกิดทำไมถึงต้องกีดกันตแนนี้ผมคิดอะไรไม่ออกผมอยากแต่อยากให่พ่อแม่เขารู้ว่าเราคบกันผมคิดว่ามันไม่ได้แย่เบยสิ่งที่ผมคิกมันแย่ขนาดนั้นเลยหรอ จนทำให้เธอพูดออกมาได้ว่า งั้นก้เฃิกไปเลยสิ ผมข้อกไปพักนึงคิดอะไรไม่ออกในตแนนี้เลยครับผมแค่อยากรัว่าผมต้องรออีกใข่มั้ยครับ ส่วนตัวผมเรียนโง่มานานแล้วครับส่วนแฟนเก่งทุกอย่างครับดนตรี ระดับสูงทั้งนั้นเลยครับเรียนเก่งคือพร้อมเพอเฟคหน้าตาดีทุกอย่างส่วนผมก้ตามสภาพผู้ชายรักสนุกนั่นแหละครับ ผมควรทำยังไงดี5555555คิดละมันเศร้าจริงๆครับ,🥺🥺🥺