คือเราคบกับเเฟนมาได้2ปีกว่าๆค่ะ ตอนเเรกที่คบเค้าก็ดีนะคะ ใส่ใจ ดูเเล สนใจความรู้สึกเราตลอด มันก็ดีขึ้นมาเรื่อยๆมาทะเลาะกันก็เรื่องไร้สาระ เรื่องเล็กน้อย เเฟนเราเป็นคนขี้หวงมากเเต่ก่อน นู่นก็ไม่ได้นี่ก็ไม่ได้ จนบางทีเราก็อึดอัด พอเวลาผ่านไปเราต้องเเยกที่เรียนกันเเต่ก็ยังเจอกันนะคะ ไม่ได้ห่างอะไร เราก็ต้องฝึกงานส่วนเค้าก็ต้องเรียน ช่วงนั้นเป็นช่วงวันเกิดเรา เราก็ต้องฝึกงาน จนมาอยู่ช่วงนึงช่วงที่เหมือนเริ่มทะเลาะกันบ่อยๆเราเองก็ยอมรับว่าเราเอาเเต่ใจอยากให้เค้าทำเเบบนี้เป็นเเบบนี้ตามที่เราต้องการ จนเค้าเริ่มเบื่อ เค้าก็เริ่มมาบอกเราว่าเค้าอยากมีเวลาส่วนตัวอยากอยํคนเดียว อยากอยู่กับเพื่อน เราก็ยื้อเค้ามาเรื่อยๆ ยื้อมาได้เกือบเดือน ช่วงนั้นเราทำทุกอย่าง เเต่ใครจะรู้ว่าช่วงที่เราพยายามยื้อเค้าเค้าก็ไปเเอบคุยกับคนเก่าเค้า เราก็รู้สึกเเย่มากตอนเราจับได้ เราก็เลยยอมถอย ก็เลิกกับเค้ามาได้ไม่นานเราก็มีเเฟนใหม่ ส่วนเค้าก็มีนะคะ ต่างคนต่างไปเจออะไรใหม่ๆ เราก็คิดถึงเเต่ว่าเรายอมรับว่าเราก็คิดถึงเค้าเหมือนเดิม จนเราก็ไม่อยากทำร้ายอีกคน เราเลยเลิกตอนนั้นเราเลิกกับเค้าได้5-6เดือน จากเฟสที่เค้าบล็อคเราเค้าก็มาปลดบล็อคเรา เริ่มเเสดงออกว่าคิดถึงเรา จนบังเอิญได้กลับมาคุยกัน เค้าก็อธิบายให้ฟังว่าตอนนั้นเค้าเบื่อจริงๆ เเต่พอเลิกมาเค้าก็คุยกับคนอื่นเเต่ก็รู้สึกว่าคนอื่นก็ไม่มีใครรับเค้าได้เท่าเรา เราก็คุยกันมาเกือบเดือนละก็ตกลงกลับมาคบกันตอนเเรกเค้าบอกเรานะคะว่าเค้าอาจจะติดเพื่อนติดเกมส์เเต่เค้าจะพยายามปรับตัวเอง เราก็คิดว่าลองดูอีกที จนตอนนี้เรากลับมาคบกันได้เดือนกว่าๆเเล้วค่ะเค้าก็ดีบ้าง ส่วนมากเวลาอยู่ด้วยกันก็จะดีอ่ะค่ะ เเต่พอห่างๆกันมาเค้าก็เหมือนเดิม คือติดเกมส์ติดเพื่อน เราเองก็เข้าใจนะคะว่าคนเราไม่จำเป็นต้องคัยกันตลอดเวลาเเต่เค้าเเทบจะไม่มีประโยคอื่นเลยนอกจากเเปปนึงนะ กับตื่นเเล้ว ไปนู่นไปนี่ก่อนนะ เราก็มาคิดๆดูไอคำที่บอกว่าชินกับการใช้ชีวิตคนเดียวเค้าไม่ได้ไม่ว่างกับคนอื่นเเบบนี้ เเต่เค้าเป็นเเค่กับเรา เราเลยน้อยใจเเต่เราไม่อยากพูเกลัวมันจะเเย่ลง เราสับสน เราจมอยู่กับคำถามเเบบนี้นานมากว่าเราควรจะทำยังไงต่อกับคนๆนี้ เราอยากได้คำเเนะนำมากๆเลยค่ะ