สวัสดีครับ ผมมีปัญหาความรัก ที่ไม่รู้จะเอายังไงต่อดี ผมรักเขามากๆครับ
ผมกับแฟน อายุ25เท่ากัน คบกันมาประมาณ2ปีกว่าๆ แต่เราผูกพันกันมาก เหมือนไม่ใช่คู่ที่คบกันมา2ปี
เพราะเรามีอะไรที่เหมือนกัน ไลฟ์สไตล์ชีวิตคล้ายกัน ชอบอะไรเหมือนกัน กินเที่ยวก็ชอบเหมือนๆกัน
ผมกับแฟน บ้านห่างกันประมาณ 130กิโล ถ้าเป็นเมื่อก่อน เราจะพยายามหาทางให้เราได้มาเจอกัน พยายามทุกหนทาง แปปเดียวก็ยังดี
แต่ตอนนี้เราเจอกันน้อยกว่าเดิมมากๆ ด้วยเหตุผลหลายๆอย่าง และผมก็รับฟังและพยายามจะเข้าใจเขา
จนตอนนี้ เราห่างกันมาก แต่ความรักและความรู้สึกดีของผม ยังเหมือนเดิมทุกอย่าง แต่เขาอะสิ...
ตอนนี้เราทะเลาะกันบ่อยมาก แฟนผมเขาให้เหตุผลว่า ผมไม่มีความมั่นคงในชีวิต เพราะเขาอยากให้ผมติดข้าราชการ เป็นตำรวจหรือทหาร
(ปัจจุบันผมสอบติดสำรอง ทหาร แต่ก็ไม่รู้เขาจะเรียกตัวไหม และช่วงโควิดหนักๆ ตำรวจหรือหน่วยงานอื่นก็ไม่เปิดสอบแน่นอน)
และเขาไม่อยากให้ผมทำงานปัจจุบันที่ทำอยู่ เพราะมันเสี่ยงและอันตราย ไม่ยั่งยืน (งานปัจจุบันของผมคือ ส่งนมโรงเรียน พ่อผมจะเป็นคนประมูลนมกล่อง และนมถุง ก็จะต้องส่งตั้งแต่ตี2 เพราะให้เด็กได้กินตอนเช้าเข้าเรียน แต่ถ้าเรามีปัญหา หรือประมูลไม่ได้ ก็ตกงาน หรือทำแล้วมันไม่คุ้ม)
งานที่ส่งนม เหมือนผมต้องฝากชีวิตไว้กับการนอน พร้อมที่จะหลับในทุกเมื่อ ถ้าเราพักผ่อนไม่เพียงพอ
และปัญหาที่เขาให้เหตุผล เพราะผมไม่มีความมั่นคง และเขาก็บอกว่าเบื่อที่จะต้องรอ เพราะก็ไม่รู้ทหารจะเรียกเปล่า และเรื่องความไม่มั่นคง และขี้เกียจรอ ก็ตามหลอกหลอนผมกับแฟนเสมอ ตอนไหนที่มีแว้บขึ้นมาในหัว ก็จะทะเลาะกัน
จนตอนนี้ ผมตัดสินใจ ให้ต่างคน ต่างถอยออกมา คนละก้าว (คือเลิกกัน แต่ยังคุยกันอยู่ ปกติ แต่อาจจะไม่ได้หวานแบบแฟน หรือวีดีโอคอลกัน และเจอกันบางครั้ง) ที่ทำให้เราคุยกัน เจอกัน เพราะเขาก็ให้เหตุผลว่า เขายังรักผมมาก และความรู้สึกของเขาที่มีต่อผม ยังเหมือนเดิม แต่ติดแค่เรื่องนั้น เรื่องเดียว
ผมรักเขามากๆ และสิ่งที่ผมทำมาตั้งแต่แรกๆที่คบกันคือ อะไรที่ทำให้เขาสบายใจ ผมจะทำ หรืออะไรที่เขาไม่ชอบ ผมจะไม่ทำ และผมยอมเค้าทุกอย่าง ผมให้เขาได้ทุกอย่าง ขอแค่เค้าเอ่ยปากมา ถ้ามันไม่มากไป หรือผมมีกำลังมากพอ ผมจะซื้อให้ หาให้เขา
จนตอนนี้ เขาเปลี่ยนไป ด้วยเหตุผลที่บอกไปข้างบน อะไรหลายๆอย่าง มันก็ไม่เหมือนเดิม และเขาก็รู้ตัวและยอมรับว่าจริงที่เปลี่ยนไป
ผมคิดมาก ผมระแวง ผมคอยพยายามหาทั้ง เฟสบุ๊ค ไอจี ว่าเขามีคนอื่นหรือเปล่า แต่ก็ยังไม่เจอ และถามเขาตรงๆ เขาก็บอกสาบานว่า ไม่มี
แต่ผมว่าน่าจะมี เพราะพฤติกรรมการใช้โทรศัพท์ เขาเปลี่ยนไป ไม่มีรูปคู่ บนหน้าจอ ชอบทำตัวลับๆล่อๆ ผมไม่เคยเช็ค และถามถึงรหัสโทรศัพท์เขาเลย
ผมไม่อยากขอเช็คแบบต่อหน้า เพราะทำเคยระแวง จับผิด จนเขารำคาญ ผมเลยไม่กล้าที่จะขอดู ผมก็อยากจะรู้ว่าเขามีคนอื่นหรือเปล่า เพราะถ้ามี ผมจะได้เลิก และตัดใจอย่างจริงกับเขาสักที ผมเคยกลัว ระแวง จนเขาบอกกับผมว่า เอาเวลาตรงนี้ไปทำหน้าที่ของตัวเองให้ดี ดีกว่า
แต่เข้าใจผมปะ ผมไม่สบายใจ ผมกลัวว่า ผมจะเสียคนที่ผมรักมากที่สุดไป ผมเลยเป็นแบบนี้ ผมก็ไม่อยากเป็นหรอก จริงๆผมเป็นตลกมากๆ
ทุกวันนี้ผมก็ยังพยายามทำทุกอย่างที่เขาต้องการ และอยากให้ผมเป็น เพื่อผมจะได้รักษาเขาไว้ในชีวิต
ผมควรทำยังไงต่อดี ตอนนี้ผมรู้สึกว่าผมกำลังเดินตามเขา และเขาก็ไม่พยายามที่จะจูงมือผมเดินไปพร้อมกับเขา และให้ผมพยายามเองอยู่ฝ่ายเดียว
และผมควรที่จะหาความจริงต่อมั้ย ว่าเขามีคนอื่นหรือเปล่า ผมเครียดมาก และไม่รู่จะไปปรึกษาใคร ระบายกับใคร
**แฟนผม ก็ทำงานเป็นพนักงานราชการ พยายามสอบราชการเหมือนกัน แต่ก็ยังไม่ได้**
เขาชอบพูดว่า แยกย้ายกันไปเติบโต ต่างคน ต่างทำหน้าที่ของตัวเองให้ดี เผื่อว่าวันข้างหน้า เราจะเป็นคู่กัน และกลับมาเป็นคนที่ใช้ต่อกัน
เฮ้อออออ ผมควรทำยังไงต่อดีครับ สรุปมันคือความผิดของผมที่ผมไม่มั่นคง หรือมันเป็นข้ออ้าง
ผมควรทำยังไงกับความรักครั้งนี้ ช่วยผมด้วยย
ผมกับแฟน อายุ25เท่ากัน คบกันมาประมาณ2ปีกว่าๆ แต่เราผูกพันกันมาก เหมือนไม่ใช่คู่ที่คบกันมา2ปี
เพราะเรามีอะไรที่เหมือนกัน ไลฟ์สไตล์ชีวิตคล้ายกัน ชอบอะไรเหมือนกัน กินเที่ยวก็ชอบเหมือนๆกัน
ผมกับแฟน บ้านห่างกันประมาณ 130กิโล ถ้าเป็นเมื่อก่อน เราจะพยายามหาทางให้เราได้มาเจอกัน พยายามทุกหนทาง แปปเดียวก็ยังดี
แต่ตอนนี้เราเจอกันน้อยกว่าเดิมมากๆ ด้วยเหตุผลหลายๆอย่าง และผมก็รับฟังและพยายามจะเข้าใจเขา
จนตอนนี้ เราห่างกันมาก แต่ความรักและความรู้สึกดีของผม ยังเหมือนเดิมทุกอย่าง แต่เขาอะสิ...
ตอนนี้เราทะเลาะกันบ่อยมาก แฟนผมเขาให้เหตุผลว่า ผมไม่มีความมั่นคงในชีวิต เพราะเขาอยากให้ผมติดข้าราชการ เป็นตำรวจหรือทหาร
(ปัจจุบันผมสอบติดสำรอง ทหาร แต่ก็ไม่รู้เขาจะเรียกตัวไหม และช่วงโควิดหนักๆ ตำรวจหรือหน่วยงานอื่นก็ไม่เปิดสอบแน่นอน)
และเขาไม่อยากให้ผมทำงานปัจจุบันที่ทำอยู่ เพราะมันเสี่ยงและอันตราย ไม่ยั่งยืน (งานปัจจุบันของผมคือ ส่งนมโรงเรียน พ่อผมจะเป็นคนประมูลนมกล่อง และนมถุง ก็จะต้องส่งตั้งแต่ตี2 เพราะให้เด็กได้กินตอนเช้าเข้าเรียน แต่ถ้าเรามีปัญหา หรือประมูลไม่ได้ ก็ตกงาน หรือทำแล้วมันไม่คุ้ม)
งานที่ส่งนม เหมือนผมต้องฝากชีวิตไว้กับการนอน พร้อมที่จะหลับในทุกเมื่อ ถ้าเราพักผ่อนไม่เพียงพอ
และปัญหาที่เขาให้เหตุผล เพราะผมไม่มีความมั่นคง และเขาก็บอกว่าเบื่อที่จะต้องรอ เพราะก็ไม่รู้ทหารจะเรียกเปล่า และเรื่องความไม่มั่นคง และขี้เกียจรอ ก็ตามหลอกหลอนผมกับแฟนเสมอ ตอนไหนที่มีแว้บขึ้นมาในหัว ก็จะทะเลาะกัน
จนตอนนี้ ผมตัดสินใจ ให้ต่างคน ต่างถอยออกมา คนละก้าว (คือเลิกกัน แต่ยังคุยกันอยู่ ปกติ แต่อาจจะไม่ได้หวานแบบแฟน หรือวีดีโอคอลกัน และเจอกันบางครั้ง) ที่ทำให้เราคุยกัน เจอกัน เพราะเขาก็ให้เหตุผลว่า เขายังรักผมมาก และความรู้สึกของเขาที่มีต่อผม ยังเหมือนเดิม แต่ติดแค่เรื่องนั้น เรื่องเดียว
ผมรักเขามากๆ และสิ่งที่ผมทำมาตั้งแต่แรกๆที่คบกันคือ อะไรที่ทำให้เขาสบายใจ ผมจะทำ หรืออะไรที่เขาไม่ชอบ ผมจะไม่ทำ และผมยอมเค้าทุกอย่าง ผมให้เขาได้ทุกอย่าง ขอแค่เค้าเอ่ยปากมา ถ้ามันไม่มากไป หรือผมมีกำลังมากพอ ผมจะซื้อให้ หาให้เขา
จนตอนนี้ เขาเปลี่ยนไป ด้วยเหตุผลที่บอกไปข้างบน อะไรหลายๆอย่าง มันก็ไม่เหมือนเดิม และเขาก็รู้ตัวและยอมรับว่าจริงที่เปลี่ยนไป
ผมคิดมาก ผมระแวง ผมคอยพยายามหาทั้ง เฟสบุ๊ค ไอจี ว่าเขามีคนอื่นหรือเปล่า แต่ก็ยังไม่เจอ และถามเขาตรงๆ เขาก็บอกสาบานว่า ไม่มี
แต่ผมว่าน่าจะมี เพราะพฤติกรรมการใช้โทรศัพท์ เขาเปลี่ยนไป ไม่มีรูปคู่ บนหน้าจอ ชอบทำตัวลับๆล่อๆ ผมไม่เคยเช็ค และถามถึงรหัสโทรศัพท์เขาเลย
ผมไม่อยากขอเช็คแบบต่อหน้า เพราะทำเคยระแวง จับผิด จนเขารำคาญ ผมเลยไม่กล้าที่จะขอดู ผมก็อยากจะรู้ว่าเขามีคนอื่นหรือเปล่า เพราะถ้ามี ผมจะได้เลิก และตัดใจอย่างจริงกับเขาสักที ผมเคยกลัว ระแวง จนเขาบอกกับผมว่า เอาเวลาตรงนี้ไปทำหน้าที่ของตัวเองให้ดี ดีกว่า
แต่เข้าใจผมปะ ผมไม่สบายใจ ผมกลัวว่า ผมจะเสียคนที่ผมรักมากที่สุดไป ผมเลยเป็นแบบนี้ ผมก็ไม่อยากเป็นหรอก จริงๆผมเป็นตลกมากๆ
ทุกวันนี้ผมก็ยังพยายามทำทุกอย่างที่เขาต้องการ และอยากให้ผมเป็น เพื่อผมจะได้รักษาเขาไว้ในชีวิต
ผมควรทำยังไงต่อดี ตอนนี้ผมรู้สึกว่าผมกำลังเดินตามเขา และเขาก็ไม่พยายามที่จะจูงมือผมเดินไปพร้อมกับเขา และให้ผมพยายามเองอยู่ฝ่ายเดียว
และผมควรที่จะหาความจริงต่อมั้ย ว่าเขามีคนอื่นหรือเปล่า ผมเครียดมาก และไม่รู่จะไปปรึกษาใคร ระบายกับใคร
**แฟนผม ก็ทำงานเป็นพนักงานราชการ พยายามสอบราชการเหมือนกัน แต่ก็ยังไม่ได้**
เขาชอบพูดว่า แยกย้ายกันไปเติบโต ต่างคน ต่างทำหน้าที่ของตัวเองให้ดี เผื่อว่าวันข้างหน้า เราจะเป็นคู่กัน และกลับมาเป็นคนที่ใช้ต่อกัน
เฮ้อออออ ผมควรทำยังไงต่อดีครับ สรุปมันคือความผิดของผมที่ผมไม่มั่นคง หรือมันเป็นข้ออ้าง