เรามีที่อายุมากกว่าเราไปประมาณ 4-5 ปี คบกันมาได้ 3 เดือน ส่วนตัวเราเองเคยมีแฟนเป็น ผญ มาก่อนสมัยตอนที่เรียนอยู่ด้วยกันที่พิษณุโลก เรารักผญคนนี้มาก แต่ต้องทำใจว่าเรื่องระหว่างเราและเขามันเป็นไปได้ยาก เพราะความเหงา ทำให้เราต้องคบกัน เพราะความผูกพันธ์ เจอกันทุกวัน ทำให้เรารู้สึกว่าขาดกันไม่ได้ แต่สุดท้าย ถ้าเรียนจบ เราก็ต้องห่างกันอยู่ดี อีกอย่างเราไม่ได้เป็นเลสนะคะ เราเป็นผู้หญิง เพียงแต่ว่าโรงเรียนเราเรียนอยู่ตอนนั้น เป็น โรงเรียนสตรีหญิงล้วน คล้ายโรงเรียนประจำ และทางโรงเรียนไม่อยุญาตให้นำมือถือมาเล่น เลยทำให้กิจวัตรประจำวันของเราในโรงเรียน วนเวียนไปมาซ้ำๆ เรื่องที่ทำแล้วไม่น่าเบื่อ ก็คงจะมีแต่ กิน นอน ดูทีวี แต่มันต้องเป็นเวลา พร้อมกันทุกคน คล้ายกับ ในคุกเลยค่ะ แต่คือ เราเองกับเพื่อนค่อนข้างที่จะหัวรั้น ชอบแหกกฎ แอบเอา ขนมขึ้นหอ สูบบุหรี่ในห้องน้ำ ไม่ลงไปสวดมนต์ ไม่ทำเวร แต่ เรื่องเรียน และ ฝึกงาน เราไม่เคยเสีย คุณครูทุกคนรักและเอ็นดูเรา เพราะเห็นว่าเราเงียบๆ นิ่งๆ เป็นเด็กที่เก่ง ขยันทำงาน ตั้งใจจดใจจ่อ เวลาได้ทำอะไร แต่ความเป็นจริง เราชอบนอกลู่นอกทางมาก เพื่อนๆ หรือ คนรอบตัวของเราเป็นมิตร เพราะนิสัยส่วนตัวเราเอง เป็นคนที่พูดน้อย ชอบฟัง หรือ ดื้อ เงียบ เลยดํเป็นพี่ใหญ่ ทุกคน มักจะมาปรึกษาเราทุกๆเรื่อง คุณครูที่เป็นนักศึกษาบางคนก็เลือกที่จะมาเปิดใจคุยกับเราอยู่บ่อยๆ เราให้คำปรึกษา และ บอกแนวทาง แนวคิดได้ค่อนข้างดี แต่กลับกันตัวเราเอง ก็มีปัญหา แต่ตัวเราเอง ไม่เคยที่จะจัดการ เรื่อง ที่ติดและ เป็นปม ในใจ เริ่มจากที่เราเรียนจบนะคะ เราไม่มีแฟนเลย ตั้งแต่เลิกกับผู้หญิงคนนี้ไป เราเข้าเรียนมหาวิทยาลัย แต่เรียนไม่จบ เราออกกลางอากาศ โดยไม่แจ้ง หรือ บอกใคร เราขาดเรียน และยาวไปเลย เราเริ่มทำงาน เป็น PR ก่อน ช่วงเเรกๆ เราก็เรียนด้วยทำงานด้วยนะคะ ความคิดตอนนั้นคือ บ้าน รถ ครอบครัวสบาย ฉันต้องอดทน เก็บเงิน เรา ทำงาน PR ได้ประมาณ 3 เดือน เงินต่อเดือน 80000-10000 ทุกครั้ง แต่เราไม่ประหยัด ไม่ใช่ว่าเราหลงระเริงไปเมานะคะ แต่เป็นเดราะว่าช่วงนั่นเรา ค่อนข้างที่ยะเหงา และ เราไม่ชอบการอยู่คนเดียว ทั้งที่เราเอง ก็ทำงานกลางคืนมา ก็น่าจะได้เที่ยงสนุกเต็มที่อยู่แล้ว แต่ความเป็นจริงนั้น คือเราไม่รู้จัดหักห้ามใจ เรามีนิสัย หน้าใหญ่ใจโต ออกเอง จ่ายเอง ซื้อของทีหนึ่งเยอะมาก ใครมีปัญหา เราก็จะออกให้หมด หนักๆคือ โดนหลอก ให้เล่นหุ้น ทั้งที่เหลือเงินก้อนสุดท้าย ให้เงินเพื่อนใช้ทุกวัน เปิดคอนโดใฟ้เพื่อนอยู่ หรือ ให้เพื่อนยืมเงินแล้วเกิดปัญหา ไม่ชอวเสียหน้า ให้แฟนที่เป็น ผช. หรือ เพื่อนเห็น ส่วนมากเราจะบอกว่าไม่มีเงิน กับ ผช ที่เข้ามาเพื่อหวังจ้างเราเอ็นมากกว่า ไม่ใช่เพราะว่าเรามีใจรักเค้านะคะ แต่เรา ใช้ผลประโยชน์ในตัวเค้า ในเมื่อเค้าเอฃก็ชอบ เราก็เลยใช้ผลประโยชน์นี้ อ้อนขอเงินกับพวกผช.นี้อยู่บ่อยๆ แต่จะไม่ใช่กับแฟนเราแน่นอน เราชอบ ที่จะจ่ายเอง เราจะรู้สึกแย่ ถ้าจะแชร์เงินกัน เพราะจะทำให้เรา รู้สึกว่า ผช คนนั้นเค้าเป็นยังไง เพราะฉะนั้น เราจะเขี่ยทิ้งทันทีทุกครั้งที่เจอคนประเภทนี้ เราชอบที่แบบ ถ้าเราเลี้ยง เราจ่ายเอง เราโอเคร ถ้าแฟนจ่ายให้ตลอดเลย เราจะรักมากก แต่เรา จะตอบแทนเค้าด้วยการอ้อน หรือ แอบเอาเงินไปใา่ในกระเป๋าให้ หนักสุดคือ เราเอง คบกับแฟน คนปัจจุบัน เค้าขอให้เรา เลิกทำงานกลางคืน เราก็เลิกทำให้ โดย ไม่สนใจ ว่าเราเองจะลำบาก เค้าสัญญา ว่าเค้าจะเป็นคนดูแลให้เงินเราเอง แต่ทุกครั้งที่คุยเรื่องเงินๆทองๆ เราจะรู้สึกตรงกันข้ามคือ ถ้าให้ คือให้เลย ห้ามถามว่าเราจะเอาเท่าไหร่ จะเอาเลยไหม เราไม่ชอบจริงๆ แต่กลับกันพีคกว่านั้นอีกหอยหลอด คือเค้ากลับนำภาระมาให้เรา คบกัน เดือนเเรก เค้าขอยืมเงินเราทุกวันเคยโอนคืนเรามาได้ 2 ครั้ง ไม่ถึง ชั่วโมง ขอยืมต่อ พีคกว่านั่นคือเราต้องไปกู้เพิ่มเพื่อเอาเงินมาจ่ายค่าคอนโดเองทั้งหมดเพื่ออยู่กับแฟน และเราต้องจ่ายดอกนอกระบบ วันละ 1000 หาต้นไปปิด 40000 คือหนี้จบกัน ถ้าตอนทำงานอยู่เราคงไม่มีปัญหาอะไร แต่เรา ต้องเอาเงินที่ได้ในทุกวัน จากการขายของ หรือ จากที่เราทำงานในมือถือ ไปจ่ายปลดหนี้ให้แฟน และ ตอนนี้ เราก็กลายเป็นคน หาเงินมาให้แฟนใช้ เราเคยพูดไปหนึ่งครั้ง พูดแบบอ้อมๆ เค้ายอกว่าเค้ารู้สึกแย่มาก เค้าบอกว่าเราจะเอาเท่าไหร่ เราเองแย่มาก เงินมันสำคัญกับเรามากยะ แต่เราเอาให้เธอทุกวันเลย บางทีเราไม่มีจะกินจะใช้ เราก็หามาให้เทอ ตั้งแต่คบกันมา ไม่ได้ส่งเงินให้พ่อแม่ใช้ ไม่ได้ ส่งดอก หนี้นอกระบบ ค้างเขามาตั้ง 4 วันแล้ว เหลือ 3000 สุกท้ายเราก็โอนให้เทอ คือแบบ ต้องรอให้เราบอกว่าเราไม่มีใช่ไหม เค้าไม่รู้ตัวเองเลย คือจะมีไหม คนที่ เค้ารู้ว่าเราเป็นคนยังไง และ เข้าใจ ช่วยหยุดขอ ไม่ใช่ว่าเห็นว่าของได้ ขอเอาๆ กูอึดอัดใจ ไม่ให้ ก็จะริดว่าเรามีปัญหาอะไรรึปล่าว เราไม่ชอบเลยจริงๆ เราไม่รู้จะเริ่มยังไง ทุกครั้งที่มีใคร เวลาจ่ายให้ใครเราจะรู้สึก รักมากๆ แต่เวลาที่มีใครมาสปอร์ตให้เราก็คิดกับเค้าแค่พี่น้อง เราเลยไม่รู้ว่าเราจะหยุดได้ยังไง โครตอยากได้คนมาพูดแทนใจเราเองเลย โครตอยากได้คนที่พร้อม และ ปกป้อง เราจริงๆ ดูแลเราจริงๆ เราเองก็มีปัญหา แต่เราเลือกที่จะไม่พูดไม่บอกคุณ เพราะว่าเราอยากให้คุณสบายใจ เพราะว่ารักเลยไม่นำปัญหา และ ช่วยเหลือ แต่เค้าเองเอาแต่พูดถึงปัญหาของตัวเอง และ เลือกที่ยะว่าเรา ตัดสินความเป็นเรา ว่าเราเป็นคนแบบนั้นแบบนี้ ถ้าเราเปิดใจบอกความจริงแกสักนิด เรากับแก คงทำอะไรกันได้เต็มที่กว่านี้ ถ้าเราบอกความจริงไป ความรู้สึกแกจะกลับมาเป็นเหมื่อนเดิมไหมวะ เอาความรู้สึกเหนื่อยของเรา มาเป็นประกัน ว่าเราเจ๊ากัน ว่าเราจะไม่ทิ้งกัน แค่นั้นก็ได้ เพราะทุกวันนี้เราแทบจะไม่ใช่แฟน แทบจะไม่ใช่คนรัก แต่เรา แทบจะเป็นลูกค้าคนหนึ่งของแกอยู่แล้ว
เป็นคนที่ไม่ชอบพูดเรื่องบอกปัญหาทางการเงินกับแฟนตัวเอง