ช่วงระยะเวลา 2 ปีที่ผ่านมา เราเจอพายุ ชีวิต ทั้ง ด้านการงาน ธุรกิจเราจำใจขาย โชคดีที่ตัดขายทันก่อนโควิด ด้านการเงิน เรียกได้ว่าเกือบหมดตัว เพราะเอาไปลงธุรกิจตัวอื่น แต่เจอโควิด ด้านความรัก นี้หนักสุดสามีบอกเลิกช่วงโควิดพอดี ช่วงที่ทุกอย่างกำลังดิ่งพอดี เราเป็นผีบ้าไปพักหนึ่ง กว่าจะดึงตัวเองขึ้นมามีสติได้ก็สูญเสียไปเยอะ โชคดีสุขภาพเรายังดี ทีแรกนึกว่าจะเป็นซึมเศร้าไปซะแล้ว เตชะบุญมีกัลยาณมิตร คอยช่วยปลอบ ช่วยเขน ช่วยให้ลืมเป็นพักๆ
ตอนนี้รึก็ยังอยู่ใน เสต็ท ของการเยียวยาตัวเอง ยังร้องให้ขี้มูกโป้งบ้างในบางวันที่คิดถึงวันวานที่หวานแหวว  การงานเราก็ตั้งใจทำงานให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ โชคดียังมีงานมาให้ทำ มีแค่บ้านที่เป็นหนี้ มีเงินพอให้ชีวิตเดินต่อไป
เราตั้งกระทู้นี้ เพื่อระบายและขอกำลังใจ และเป็นกำลังใจให้กับใครที่กำลังเผชิญ พายุ ชีวิต นะ

บางทีเราก็อดคิดไม่ได้ เวลาชีวิตมันจะให้บทเรียน นี่มาทีล่ะอย่างไม่ได้รึ มาที่เดียวพร้อมกันนี่ ตั้งรับไม่ทัน เสียทรงเลย เฮ้ออออ