ผมเข้าใจมาตลอดว่า ผู้ชายตอนวัยรุ่น น่าจะมีเสน่ห์ แรงดึงดูด มากที่สุด ด้วยเป็นวัยที่พร้อมไปด้วยรูปร่าง กำลังทั้งร่างกายและสมอง เปี่ยมไปด้วยความคิด ความฝัน ความสนุกสนาน ไม่น่าเบื่อ มีสีสัน

แต่มันน่าแปลกตรงที่ ช่วงมัธยม มหาลัย นี่จีบสาวสักคนเป็นเรื่องยากมาก ทั้งๆที่เราทุ่มเททั้งเวลา ใจ อย่างเต็มที่ แต่ก็แห้วรับประทานซะส่วนมาก กว่าจะจีบติดแต่ละคน ก็ใช้เวลาแรมปี แถมจีบติดแล้ว ก็ไม่ได้คบยืนยาว คบปี สองปี ก็เลิกรากันไป

แต่พอในช่วงวัยทำงาน ทั้งๆที่เรายุ่งมาก กำลังสร้างเนื้อสร้างตัว ไม่ค่อยมีเวลาจะทุ่มเทให้ใครมากมายสักเท่าไร กลับมีคนมาให้ความสนใจเราเรื่อยๆ เลิกรากับใครไม่นานก็มีคนเข้ามาใหม่เรื่อยๆ แต่กลับเป็นเราที่โฟกัสเรื่องงานซะมากกว่าที่จะมาสนใจเรื่องรักๆใคร่ๆ มันก็ไม่ใช่ไม่อยากมีแฟน แต่อยากอยู่แบบสบายใจมากกว่า ลำพังเรื่องงานก็ปวดหัวมากพออยู่แล้ว กลับห้องไปก็อยาก heal พลังใจให้ตัวเองเวลาเจอเรื่องหนักๆมาทั้งวัน เลยไม่ได้มีเวลามาโฟกัสเรื่องความสัมพันธ์แบบจริงๆจังๆ

พออายุเริ่มเข้าเลข 3 กลับมีคนเข้ามาเยอะกว่าเดิมอีก ทั้งๆที่ร่างกายเราก็เริ่มเสื่อมโทรม พุงเริ่มออก อารมณ์ขันก็น้อยลงตามวัย งานก็ยุ่งจนแทบไม่มีเวลา มันก็แปลกดี ตอนมีเวลา มีความพร้อม อยากจะมีใคร ก็ดันไม่ค่อยมีใครสนใจ 

เลยอยากถามในมุมมองของคนอื่นๆว่า ในสายตาของคนทั่วๆไป ผู้ชายจะมีเสน่ห์มากที่สุด ตอนอายุเท่าไร หรือที่ผ่านมา อายุไม่ได้ปัจจัยสำคัญมาตั้งแต่แรก แต่มองเรื่องฐานะ ความมั่นคงซะมากกว่า แล้วอายุเลข 3 เนี่ย มันเป็นโค้งสุดท้ายที่ต้องตกลงปลงใจสักคนหรือยัง หรือตัดสินใจอยู่เป็นโสดยาวๆไปเลย