วันก่อนผมจอดรถริมถนน แล้วโดนตำรวจล็อคล้อครับ
     ไม่ได้เอะใจอะไรเลย ก็เป็นวันปกติทั่วไป จอดแวะกินข้าวมันไก่ร้านประจำ และเราก็จอดตรงนี้ทุกครั้ง
     ..ลืมไปอย่างเดียว ปกติแวะกินตอนสายๆ แต่วันนี้มากิน 7 โมงเช้า
     ถนนเส้นนั้น ห้ามจอดช่วงเช้าครับ
 
     เสียค่าปรับรวมพี่วินให้ไปจ่ายให้ รวมหนึ่งพันนิดๆ (สน.แอบอยู่ไกล)
     แถมเสียเวลาอีกต่างหาก เกือบไปธุระไม่ทัน
 
     แต่เรื่องนี้ไม่ได้ทำให้ใจสบายตามหัวข้อนะครับ เพราะเจอแบบนี้เป็นใครก็เซ็ง
     ทว่าเหตุการณ์ที่น่าสนใจคือ พอเรียกพี่วินฝากให้ไปจ่ายค่าปรับเสร็จ ก็กลับมากินข้าวต่อที่ร้าน รอตำรวจมาปลดล็อค
 
     แต่กลับพบว่า คนในร้านข้าวมันไก่หลายคนตำหนิตำรวจ ต่อว่าโน่นนี่นั่น
     ..ผมไม่เข้าใจ ว่าจะว่าตำรวจทำไม ในเมื่อเขาทำหน้าที่ถูกต้องแล้ว
 
     เจ้าของร้าน ถึงกับเอาน้ำขวดมาให้ บอกกินให้ใจเย็นๆก่อน
     ..ผมยิ้ม และก็บอกไม่เป็นไรครับ และก็ไม่ได้รู้สึกว่าเราใจร้อนอะไร
 
     ตอนเก็บตังค์ คนขายก็ยังบอกอีก แย่เลย กินมื้อนี้จ่ายไปหลายร้อย
     ..ผมก็ยิ้ม(แหยๆ) แล้วก็ตอบไปว่า ไม่หรอกครับ เราผิดจริงก็ต้องจ่ายค่าปรับ ปกติมากินสายจอดได้ แต่วันนี้มากินเช้า ลืมนึกไปจริงๆ
 
     แล้วก็ขับรถไปธุระต่อได้ปกติ
     จิตใจเบาสบาย
     รู้สึกดีครับ ที่ใจไม่นึกโกรธใคร
    ไม่ได้เอาตัวเราเป็นที่ตั้ง แต่เอากฏระเบียบเป็นที่ตั้ง
 
     และก็ได้พยายามอธิบาย ให้คนอื่นฟังเหตุผล ว่าตัวเราเจ้าทุกข์ยังไม่นึกโกรธโทษใครเลย
     นอกจากใจเราสบายแล้ว
     ก็ยังเผื่อจะเป็นกระแสดีๆ ต่อไปในสังคมได้ครับ สักเล็กน้อยก็ยังดี 

https://neopositive.wordpress.com