เรื่องของเรื่องก็คือ นโยบายที่ท่านหญิง เสนอ โนบุนากะ คือ ประเทศมั่นคง ประชาชนมั่งคั่ง กองทัพเข้มแข็ง
ยกตัวอย่างก็คือ ให้สาธารณูปโภค พื้นฐานที่ดีแก่ประชาชน พวกเค้าก็จะไม่ก่อกบฏ
เช่นเหตุการกบฏชาวนาไม่เกิด เพราะ ท่านหญิงปลูกฝ้ายเอามาทำเป็นผ้าห่มแจกจ่าย และแจกอาหารช่วงหน้าหนาว ทำให้ประชาชนไม่อดอยาก
รวมถึงหางานให้ประชาชนทำ
หาก  โนบุนางะ ใช้วิธีนี้ ขยาย อนาเขตไปเรื่อย ประชาชนในอนาเขตอื่นจะไม่ต่อต้านใช่หรือไม่
แบบในประวัติศาสตร์ ญี่ปุ่น เคยใช้วิธีลดภาษีให้แก่เกาหลี ทำให้คนเกาหลีไปเข้าร่วมกับญี่ปุ่นมากพอควร
สมมุติ หากยกมาไทย(อยุทธยาในตอนนั้น) แล้วตั้งกฏใหม่ ไพร่ไม่ต้องไปใช้แรงงานฟรี แต่ให้ไปทำงานให้กับทางการ มีเงินเดือนมีสวัสดิการให้ ทางเมืองหลวงจะเรียกไพร่มาระดมเพื่อรบ ก็ไม่น่าจะได้หรือปล่าว เพราะ คนอยุทยา แบบใน เรื่องบุพเพหาผัว แค่แม่หญิงการเกดแจกมุ้ง ก็มีคนมาขอสมัครเป็นไพร่ทาสมากมาย  ( ถึงหากรบจริงๆ กองทัพท่านหญิงน่าจะจัดการทัพอยุทธยาได้ในเวลาไม่เกินอาทิตย์)
ในการรบยึดพื้นที่ เราจะไม่พูดถึงเพราะอาวุธ ของญี่ปุ่นที่ผลิตโดยแนวคิดของท่านหญิงชิสุโกะมันOP โคตรๆแล้วในยุคนั้น( เทคโนโลยียุคปฏิวัติอุตสาหกรรมเลย)

ประวัติศาสตร์-เทียบเคียงกับการขยายอนานิคมของอังกฤษ
เทคโนโลยี-- การนำเทคโนโลยีสมัยใหม่กลับไปใช้ในยุคเก่า