สวัสดีค่ะ กระทู้นี้ออกแนวระบายความในใจและขอคำปรึกษาไปในตัว

เรื่องมีอยู่ว่าเราและแฟน คบกันมาเป็นเวลา 6 ปีค่ะ ตลอดระยะเวลาที่คบกัน เราพาเขาเจอเพื่อนและคนในสังคมเราตลอด เล่าเรื่องราวต่างๆให้เขารู้ตลอดว่าเราเป็นยังไง เพื่อน ครอบครัว หรือเรื่องราวต่างๆในชีวิตแต่ละวันเป็นยังไง ค่อนข้างที่จะให้เขารู้เรื่องของเราอยู่เสมอ มีอะไรก็บอกเพราะรู้สึกว่าเขาคือคนใกล้ตัวเราจริงๆ แต่ตรงกันข้าม แฟนเราไม่เคยทำให้เรารู้สึกมีตัวตนในสังคมเขาเลยค่ะ ตั้งแต่คบกันมา เราทำความเข้าใจมาตลอดว่าแฟนเราเป็นคนไม่ค่อยพูด ไม่ค่อยแสดงออก จึงเก็บเรื่องราวต่างๆและพยายามที่จะชิน แต่พอเวลาผ่านมามากๆ พอคบกันนานมากขึ้น เราโตขึ้น และต้องการความชัดเจนค่ะ เรามองถึงเรื่องอนาคตว่าคบกันต่อ มันจะเป็นยังไงต่อไป ในขณะที่เขาเหมือนย่ำอยู่กับที่ ทุกวันนี้คบกัน เราไม่เคยไปเจอครอบครัวเขาเลยค่ะ เขาเพิ่งจะบอกครอบครัวไม่นานว่ามีแฟน ( ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าเขาบอกจริงไหม ) เราพูดกับเขาไปว่า ภายในปีนี้ หากไม่พาเราไปเจอหรือทำให้เรารู้สึกมีตัวตนมากกว่านี้ เราคงไม่ทนและคงเลิก ซึ่งเขารับปากนะคะ แต่ตอนนี้ผ่านมาครึ่งปี ทุกครั้งที่พูดเรื่องนี้มักส่งสีหน้ารำคาญเราทุกครั้งที่พูด ตอนนี้เราเลยเลี่ยงที่จะพูด เพราะเราเอือมค่ะ นอกจากความไม่มีตัวตนกับที่บ้าน สังคมรอบข้างของเขาเราก็ไม่เคยมีตัวตนค่ะ เช่น กับเพื่อน เราไม่รู้จักและไม่เคยเจอเพื่อนเขาสักคน เพราะเขาไม่เคยแนะนำ หรือพาเราไปเจอคนในสังคมของเขาเลย

อยากทราบว่ามีใครเคยเจอเรื่องราวปัญหาประมาณนี้ไหมคะ และจัดการปัญหานี้ยังไง