ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ ตอนนี้หนูเครียดมากอีกแค่8เดือนก็ต้องสอบเข้ามหาลัยแล้ว แต่ยังไม่รู้ความต้องการของตัวเองจริงๆเลยว่าอยากเรียนอะไรกันแน่ ตอนแรกตั้งเป้าไว้คืออยากเข้าวิศวะค่ะ เพราะเกรดฟิสิกส์หนูค่อนข้างดี(เกรด4มาตลอด4เทอม เกรดคณิตก็ไม่แย่มาก) แต่พอหนูได้ลงเรียนคอร์สpat3จริงๆ หนูเริ่มรู้สึกว่าเห้ยทำไมเราใช้เวลากับมันได้ไม่นานเท่าตอนสมัยม.4เลย ข้อที่เคยทำได้ก็เริ่มใช้เวลาคิดนานขึ้นอันไหนเคยเข้าใจตอนนี้กลับกลายเป็นไม่เข้าใจ พอกลับมานั่งทวนก็งงหนักกว่าเดิมอีกค่ะ เมื่อช่วงปิดเทอมหนูก็พยายามทบทวนแต่ก็พอหยุดไปดูวิชาอื่นกลับมาทำแบบฝึกหัดใหม่กลายเป็นว่ามันหายจากหัวไปหมดเลยค่ะที่เคยอ่านเคยฝึกทำโจทย์มาคือหนูหยุดไป3วันค่ะ หายหมดเลยจริงๆ หนูเลยรู้สึกท้อมากๆเลยค่ะตอนนี้มืด8ด้านเลย เคมีหนูก็ไม่ชอบ อังกฤษก็ไม่ได้เก่งขนาดนั้น เหมือนทุกอย่างมันครึ่งๆกลางๆไปหมดเลยค่ะ ตอนนี้หนูเครียดแล้วก็แอบร้องไห้ตอนก่อนนอนทุกวันเลย หนูกลัวทำให้ครอบครัวผิดหวัง กลัวพ่อแม่จะอายถ้าหนูสอบไม่ติด แล้วที่บ้านหนูคุณพ่อก็ทำงานคนเดียวด้วยจะให้ซิ่วเอาเวลาไปค้นหาตัวเองหนูก็เกรงใจคุณพ่อค่ะ แล้วก็สงสารด้วย หนูลองพยายามฮึดแล้วค่ะ บิ้วตัวเองหนักมากว่าถ้าสอบไม่ติดก็ต้องเป็นภาระพ่อแม่ แต่พอกลับมานั่งทำโจทย์ฟิสิกส์เหมือนที่บิ้วมาหายวับเลยค่ะ จนมันเริ่มมีความรู้สึกแบบทำไมเราเก่งไม่สุดซักด้านเลย หนูรู้สึกแย่มากๆเลยค่ะ ตอนนี้หนูควรจัดการตัวเองยังไงดีคะพี่ๆㅠㅠ