สวัสดีค่ะ เริ่มเลยนะคะตามหัวข้อเลยเราไม่รู้ว่าเราควรรู้สึกอย่างไรกับสิ่งเหล่านี้ คือแฟนของเราชอบพูดว่า “เราจนนะ แกไม่อายใช่มั้ยที่คบกับเรา”พูดตลอดถามซ้ำๆ แล้วชอบบอกพูดว่า”แกต้องเลี้ยงดูเรานะ เราเป็นผู้ชายที่แย่ไม่มีอะไรสักอย่าง เป็นผู้ชายจนๆ”คือจริงๆแล้วเราบอกเขาหลายครั้งมากค่ะ ว่าเราไม่อายที่คบกับเขาเพราะเราเองก็จน ที่บ้านเราก็จนมากๆค่ะ เราไม่ได้คบคนที่คนรวย แต่เราคิดว่าทุกอย่างเราช่วยกันสร้างได้ เราพยายามทำงานหนักขึ้น ประหยัดมากขึ้นเพราะเราอยากสร้างครอบครัวกับเขา แต่เรากำลังรู้สึกว่าเราพยายามอยู่คนเดียว เรานอยค่ะ ค่อนข้างนอยมากๆ ในขณะที่เราพยายามทำงานหนักขึ้น แต่เขาก็ยังพูดประโยคเดิมๆว่า”เราจน แกไม่อายคนอื่นมั้ยที่คบกับเรา ถ้าเราแก่ไปแกจะเลี้ยงดูเรามั้ย บ้างครั้งก็ชอบขอยืมตังค์ว่าจะซื้อนั่น ซื้อนิ แล้วก็บอกว่า เราล้อเล่น เราไม่ใช้ตังค์แกหรอก แกหามาด้วยน้ำพักน้ำแรง” เราจุกและสตั้นไปไม่ถูก ไม่รู้ว่าจะควรรู้สึกอย่างไร คือเรายังไม่ได้ตอบตกลงหรือปฏิเสธนะคะ แต่ในใจลึกๆเราก็ไม่อยากให้ค่ะ เราอยากเก็บไว้ซื้อที่ซื้อบ้าน ซึ่งเราบอกเขาแล้ว และอีกอย่างที่เรานอยมากๆเหมือนกันคือเขาบอกว่าเพราะเขาจนเจาเลยไม่มีเงินมีทองมาแต่งกับเราหรอกนะ แค่ทำพิธีผูกข้อมือดีมั้ย เราสับสนมากค่ะทุกคน เราควรทำยังไงดีและรู้สึกอย่างไรกับเรื่องนี้ เขาเป็นคนดีมากๆเลยนะคะ เราไม่รู้ว่าที่เป็นอยู่เขารักเรามั้ย และเราเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกันค่ะว่าเรารักเขาหรือเปล่า ถ้าเรารักเขาเราคงอยากจะให้ตังค์เขาอย่างเต็มใจใช่มั้ยคะ นี่เรายังรู้สึกหวงเงินที่เราหามาได้ แสดงว่าเราไม่ได้รักเขาหรือเปล่า คือตอนนี้เราสับสนไปหมดแล้วค่ะ ไม่รู้จะต้องไปค่อยังไง
ปล.เราไม่เคยพูดเรื่องฐานะหรือเงินทองกับเขาเลยนะคะ แต่แฟนมีประสบการ์ณเคยคบแฟนที่รวยกว่าถึงขั้นจะแต่งงานแต่พ่อแม่ฝ่ายหญิงไม่ยอมรับ