เรื่องมันยาวมากๆ เราจะขอเล่าสั้นๆ
ตอนเราเด็กๆและวัยรุ่น เรานำได้ว่าเราก็รู้สึกรัก คิดถึง แคร์ เป็นห่วง อยากช่วยงานพ่อแม่
วันพ่อวันแม่ก็เอาดอกไม้มากราบ หรือทำอะไรให้ที่มันซึ้งๆ
แต่ตอนนี้เรากลายมาเป็นแม่คนแล้ว เราก็กลับไม่ได้รู้รักพ่อแม่มากขึ้นอย่างที่ใครๆเขาพูดกันเลย
เรากลับยิ่งรำคาญ ไม่อยากคุย ไม่อยากโทรหา ไม่อยากเห็นหน้า ไม่อยากกอด ทั้งๆที่ตอนนี้ก็อยู่คนละที่กัน
เรารู้สึกว่าพ่อแม่เป็นใครก็ไม่รุ้ เหมือนเป็นผู้ใหญ่ที่ต้องเคารพคนนึง (แต่ท่าทางเราก็ดูไม่เคารพเลย บางทีมีตะคอก มีตะวาดใส่ด้วย)

เราไม่เข้าใจเกิดอะไรขึ้นกับเรา 
เราไม่ได้อยากเป็นแบบนี้
แต่เรารู้สึกอึดอัดมากทุกครั้งที่เจอกับเขา รู้สึกไม่คุ้นชิน รู้สึกห่างเหิน รู้สึกไม่รักเลย
และทุกครั้งที่ทะเลาะกัน เราอยากจะหนีไปไกลๆจากพวกเขา ออกจากลุ่มไลน์ ไม่คุยด้วย ถ้าไม่จำเป็น

ใครเป็นอย่างเราไหม หรือใครคิดว่ายังไงกับเรื่องแบบนี้
ถ้ามีอะไรแนะนำก็บอกได้ค่ะ