ผม กับ แฟน ตัดสินใจ จะใช้ขีวิต ด้วยกัน 
ผมกับแฟน รับราชการทั้งคู่ เงินเดือนก็ไม่เยอะต่างคนมีภาระติดตัว ผมซึ้งอาจมีภาระหน้าที่ไม่มากเท่าแฟน แฟนผมต้อง เลี้ยงดูพ่อแม่ ค่าใช้จ่ายทั้งหมด ไหนจะต้องส่งน้องเรียน จุดนี้แฟนผม รับภาระหนักมาก ผมเห็นใจแฟน จึง จะเป็นคนที่เก็บเงินหนักเพราะผมอยากมีอนาคตกับแฟน (ตัวผมก็มีภาระเรื่องผ่อนรถของตัวเองจึงไม่หนักเท่าแฟน) ผมจึงประหยัด ทำงานก็ซื้อข้าวกลับหอ อย่างเดียว (พักตึกราชการจึงไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายไรมาก) 
บางที่ก็น้อยใจ ที่ผมตั้งใจเก็บเงิน แต่แฟนไม่เก็บข่วยผม สิ่งของหรือเรื่องบ้างเรื่องไม่ประหยัด เรายอมอดซื้อของที่อยากได้ แต่บ้างครั้งแฟน ไปซื้อของ ทั้งๆที่เอามาออมด้วยได้ (เป็นบัญชีคู่ แต่มีแต่ผมที่อ้อมอยู่ฝ่ายเดียว) 
ผมคิดน้อยใจ แบบนี้ ผมผิดไหมครับ ทั้งที่รู้ว่าแฟนมีภาระ ผมรู้สึก ผมพยายามอดทนออม แต่แฟนมักบอกผมไม่ได้ทำไรเพื่อเค้าเลย 
ด้วยว่า แฟนผม รายจ่ายเยอะจนไม่มีเงินใช้ ผมต้องแบ่งเงินส่วนตัวไป ช่วยทุกเดือน 3-4พัน ซึ้งผมคิดว่า ผมอยู่คนเดียวเลยไม่ ใช้จ่ายไรเยอะ มีมากมีน้อยผมก็ออม เวลาแฟนอยากได้ไร ผมก็จะตั้งใจซื้อของให้ วันสำคัญ ผมให้ด้วยใจแหละ 
แต่ด้วยแฟนผมเป็นคนรักน้องมาก ตั้งใจอดเก็บเงินซื้อของให้น้องหลายครั้ง สำหรับผม แฟนมักบอกไม่มีเงินซื้อนะ ไอ้เราก็อดแอบน้อยใจ ทำไมไม่เห็นพยายามเก็บให้เราบ้าง ก็ได้แต่ตอบว่าไม่เป็นไร ทุกครั้งที่เสียใจก็ได้แต่ยิ้ม บอกไม่เป็นไร 
---------ตัวผมที่มีความคิดแบบนี้ เป็นแฟนที่ไม่ดีไหม-----