ชีวิตของคนที่เคยติด “การพนัน”

ขอเกริ่นก่อนเลยนะคะ ว่าเรื่องนี้เกิดขึ้นกับเรานานแล้วคิดอยู่นานว่าจะเอามาเล่าดีมั้ย แต่ก็ตัดสินใจเอามาเล่าในนี้น่าจะเป็นประโยชน์ไม่มากก็น้อย เมื่อ 9 ปีที่แล้ว เราเริ่มรู้จักกับ " บาคาร่า " ตอนนั้นเราอายุพึ่งเข้า 17 กำลังเรียนอยู่ชั้น ปวช.

มีพี่ที่รู้จักคนนึงแนะนำมาให้เล่น ซึ่งเราลองเล่นแล้วมันได้เงินง่ายๆ จริงๆค่ะ ลงแค่ 200 ได้กลับมา 2000 เมื่อก่อนไม่ได้เล่นง่ายๆเหมือนสมัยนี้นะคะที่เล่นผ่านโทรศัพท์ โอนเข้าระบบปุ๊บ เล่นได้เลย เมื่อก่อนจะมีเปิดเป็นร้านเกมที่เป็นโต๊ะบอล แล้วจะมีคนเฝ้าโต๊ะ

จะมีคอมวางห่างกัน 3-6 เครื่อง เราก็แค่เอาเงินไปฝากให้เขา แล้วเขาจะเติมเงินเข้าระบบให้เรา พออยากถอนก็แค่เดินลุกไปบอกเขาเขาก็จะถอนในระบบแล้วเอาเงินสดที่เราเล่นได้ ให้เรา ตอนนั้นเราคิดว่าทำไมเงินมันถึงหาง่ายขนาดนี้ แค่แทงน้ำเงินกับแดง พอนานวันเข้า

เราเล่นเริ่มหนักขึ้น หนักขึ้น ตอนนั้นเราคบกับแฟนเรานึง พักอยู่หอพักด้วยกัน พอเวลาเราเสียเราก็มักจะเอาของในห้องมาจำนำ เล่นโน๊ตบุคโทรศัพท์ เป็นต้น เรามักทิ้งให้เธอยู่คนเดียวบ่อยๆ ไม่ค่อยได้พาเธอไปที่ไหนเหมือนวัยรุ่นทั่วไป เพราะเราติดการพนันหนักมาก หนักจนถึงขั้น

เราเคยขโมยเงินพ่อเรามาเล่น พ่อเราเปิดกิจการเป็นของตัวเอง วันหยุดเสาร์-อาทิตย์ เรามักไปช่วยพ่อขายของ พ่อไว้ใจเรามักเอาเงินให้เราไปซื้อของทีละ 3-4 พัน เราก็จะเอาเงินนั้นไปหมุนเล่นตลอด บางครั้งเงินเราไม่พอ เวลาเสียอารมณ์ตอนนั้นเราอยากเอาชนะมากๆ จนถึงขั้นเข้ามาขโมยทองพ่อ

เพื่อเอาไปขายแล้วเอาไปต่อยอด พอถึงวันมาเรียนเราก็ไม่ยอมไป เพราะติดเล่น ความคิดตอนนั้นคืออยากมีเงิน อยากมีเหมือนเพื่อน อยากมีเงินไปเที่ยวตอนนั้นจำได้ว่าพ่อซึ่งมอเตอร์ไซค์ให้คันนึง เชื่อมั้ยว่าเราติดถึงขั้นเอามอไซค์ที่พ่อซื้อให้ไปขาย ณ.ตอนนั้นเราอายุแค่ 17  
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่