แนะนำตัวก่อนนะคับผมอายุ15
   
    
        มีอยู่วันหนึ่งผมเล่นเฟสอยู่เราก็ไปเห็นเพื่อนผู้หญิงห้องอื่นหน้าตาเขาก็อยู่ในระดับปานกลางนะ(ผมก็ชอบผู้หญิงที่อยู่ในระดับปานกลาง)แล้วผมก็ลองทักไปหาเขาเขาก็ตอบไม่ตอบบ้างผมก็เลยคิดไปว่าเขาคงไม่ว่างเพราะเขาดป็นหัวหน้าห้องก้คุยกันแบบนี้ประมาณ5วันเขาตอบบ้างไม่ตอบบ้างมีอยู่วันหนึ่งผมเดินออกจากโรงเรียนปกติผมก็เจอเขาผมก็มองเขาเขาก็มองผมแต่ผมผมพยายามจะทักแต่เขาก็ไม่แม้แต่ยิ้มเลยแล้วหลังจากนั้นผมก็ไม่ทักไปหาเขาอีกเลยผมก็คิดนะที่เค้าไม่ตอบเราอาจจะเพราะว่าเขาเห็นเราก็ไม่หล่อรึปล่าวหรือยังไงผมก็เลยลืมๆๆเขาไปเลยผ่านมาประมาณ3เดือนผมก็ลองไปคุยกับน้องคนหนึ่ง
เหมือนจะคุยกันไปได้ดีนะคุยกันได้ประมาณ๑อาทิตย์น้องเขาก็ภามว่าพี่คิดไงถึงมาคุยกับหนูเราก็บอกไปตามตรงเลยว่าพี่ชอบน้องไงแล้วผมก็ถามต่อว่าน้องคิดกับพี่ยังไงน้องก็บอกว่าหนูรู้สึกดีนะที่พี่มาชวนคุยอ่ะผมก็แบบนิ่งเลย
         ผมก็เลยเป็นที่มีปมไปเลยว่าไปคุยกับเขาก็ไม่ชอบเราหรอกอาจจะเพราะเรามันไม่หล่อเองผมก็เลยไม่กล้าไปคุยกับอีกเลย
   ผมก็เลยมาเล่นเฟสตามปกติผมก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งก็สวยนะในใจก็อยากจีบแหละผมก็เลยกลับมาคิดถึงหน้าตาตัวเองหุ่นตัวแล้วก็การเรียนอะไรต่างๆๆของผมมันก็ไม่เหมาะสมอะไรกับเขาทุกอย่าง. ผมก็คิดแบบนี้มาตลอดผมก็หาวิธีที่เราจะไม่มีมาคิดน้อยใจตัวเองแบบนี้คือ ผมก็ใช้เวลาดูแต่ยูทูปและก็
เน็ตฟิกซ์อย่างเดียว
 พอถึงเวลาผมไปโรงเรียนผมก็เห็นคนนั้นคนนี้สวยเราก็คงไปจีบเขาไม่ได้หรอกหน้าตาก็ไม่ได้ดีอะไรนะดำก็ดำ
       ผมก็เลยอยากได้ความปรึกจากคนอื่นบ้าง 
                กระทู้แรกของผมเลยคับถ้าผิดตรงไหนผมก็ขอโทดนะคับ