มีเรื่องนึงที่อยากจะมาระบายให้ใครหลายๆคนฟัง เชื่อว่ามันต้องมีปัญหาเดียวกับเราบ้าง ตั้งแต่เด็กจนโตเราถูกญาติๆที่เป็นลูกพี่ลูกน้องฝั่งพ่อดูถูกเรามาตลอด ครับครัวเขามีฐานะ ส่วนเราก็ไม่ได้จนมากแต่ไม่ถึงกับว่าไม่มีเลย ครอบครัวนั้นมีลูกสามคน คนโตกับคนเล็กเป็นผู้หญิง ส่วนคนกลางเป็นผู้ชาย เราสนิทกับคนเล็กเพราะเขาเด็กกว่าเราเลยเล่นด้วยกันมาตลอด เด็กทุกคนจะถูกเลี้ยงโดยย่า ซึ่งย่าเขากับย่าเราเป็นพี่น้องกัน (งงไหม) ตอนนั้นเราจำได้พี่สองคนจะชอบด่าเราว่าอีลาวๆๆๆ คนโตก็ชอบพูดกับเราว่า ไม่สักเรื่องจะตายไหมตลอดเวลาที่เราพูดด้วย แม่เลยบอกว่าไม่ต้องไปคุยกับมันแล้ว จนเวลาผ่านไปเราก็ไม่ได้เจอเขาอีกในช่วงตั้งแต่เข้าม.ต้น ปัจจจุบันเรียนปี1 เรามีโอกาสได้ไปนอนที่บ้านเขาเพราะย่าเขาป่วย ย่าเราที่เป็นน้องสาวเลยไปเยี่ยม ทีนี้แม่เขาเลยให้เราไปนอนกับทั้งสามคนนั้น เราได้นอนห้องพี่สาวคนโตกับแฟนของพี่ชายคนรอง  เราเลยคุยกับแฟนพี่เขา ทีนี้อิพี่สาวเนี่ยมันก็พูดขึ้นมาว่า ! คำเดิมกับตอนเด็กๆเลย เราแบบเห้ยเราแค่ถามแค่ชวนเขาคุยอ่ะ ละเลยบอกว่าเจ๊เป็นไรเนี่ย มันเลยบอกไม่มีมารยาท ถามทุกเรื่อง นี่เลยแบบเวลาเปลี่ยนไปแค่ไหนคนเรามันก็ยังเหมือนเดิม ละแค่นั้นไม่พอ พูดตลอด เมือไหร่จะไปทำดั้งไปทำจมูก ดั้งน่าเกลียด คืออยากด่านะว่ามันแต่ติดที่เกรงใจพ่อแม่เขา แล้วเราเด็กกว่ามันเลยปล่อยๆไป เวลาผ่านมันมันก็ถามถึงที่เรียนคณะที่เรียน ถามทุกเรื่อง ละมาบอกว่าเราเลือกเรียนผิด บอกให้เราไปทำงานที่นั่นที่นี่ ไปทำงานตำแหน่งนี้นะ คือชีวิตใครชีวิตมันอ่ะ คือเราโดนบูลลี่แบบนี้มาตลอด และทุกครั้งที่รวมญาติกันเขาก็จะพูดว่าลูกเขาได้เรียนนั่นนี่ เรียนพิเศษดีๆแพงๆ จะไปต่อคณะนี้มหาลัยนี้ โดนพูดกรอกหูจนไม่อยากฟัง หลังๆเลยไม่อยากจะรวมญาติกับใครเลย แบบบางทีมันแอบเสียความรู้สึกแอบนอยๆกับคำพูดพวกเขา และตอนที่โดนด่าตอนนั้นแค่ประถมต้นๆ พอเข้าม.ต้น มีเพื่อนใหม่มันก็บูลลี่กันแค่เพียงเพราะว่าเราแค่อยู่เฉยๆ ไม่อยากยุ่งกับใครแต่เราก็มีเพื่อน แต่พอมีความคิดเห็นต่างทุกคนก็จะออกห่างไป ดีที่ตอนเข้าปวช.มาได้เจอเพื่อนใหม่ๆ ความคิดเริ่มโตเรื่องบูลลี่กันมันไม่ค่อยมีแล้ว เพราะเขาบอกกันว่ามันไร้สาระมาก พอขึ้นปวส.เพื่อนที่จบจากม.6มาเรียนต่อมันก็เล่าให้ฟังว่าเนี่ยที่โรงเรียนแม้งยังบูลลี่กันอยู่เลย แต่พอเป็นสายอาชีพมันไม่ค่อยมีอะไรแบบนั้นแล้ว เรื่องการบูลลี่มันควรจะหมดไปได้แล้วเว้ย ยิ่งคนในครอบครัวเนี่ยตัวดี กดดันนั่นนี่ บอกว่าเราจะสู้คนนั้นคนนี้ได้ไหม ดีหน่อยที่บ้านเราเขาไม่ซีเรียสเรื่องเรียน พอบอกว่าเหนื่อยแล้วท้อมากพ่ออกับแม่ก็จะบอกทนไปอีกนิดเดียวจบมาอยากทำอะไรก็ทำ ให้มันผ่านก็พอ เขาไม่เคยหวังเกรดจากเรา ขอแค่ได้เรียนก็ดีแล้ว การกดดันการหรือการที่พูดจาแย่ๆใส่กันเนี่ยมันมักเกิดขึ้นในครอบครัว ส่วนมากจะเป็นญาติๆทั้งนั้นแหละ แล้วมีใครมีประสบการณ์แย่ๆกับญาติตัวเองไหมคะแชร์หน่อย