เราตัดสินใจจะให้โอกาสแฟนเราและตัวเราอีกครั้ง
ที่จริงเราบอกเขาไปแล้วล่ะคะ ว่าเรารู้สึกไม่เหมือนเดิม (จากที่แฟนไปทำงานต่างประเทศปีกว่า และเรารู้สึกว่าเราอยู่ลำพัง ผ่านเรื่องราวปัญหาต่างๆมาลำพัง)

เราคบกับแฟนคนนี้มา ปีนี้เป็นปีที่ 6 แล้วคะ
แต่เวลาเมื่อก่อนที่เราอยู่ด้วยกัน ส่วนมากจะหมดไปกับการนั่งเล่นเกมอยู่ด้วยกัน กินข้าวบ้าง ไปเที่ยวบ้าง
อยู่ด้วยกันทุกวัน จนเขาไปทำงานต่างประเทศนี่แหละคะ

อันที่จริงเราไม่เคยคุยกันเรื่องแต่งงานเลย จนปีที่สามเขามาขอเราแต่งงาน เราสองคนเลยซื้อบ้านด้วยกันหลังนึง แต่หลังจากนั้น ยิ่งพอใกล้งานแต่งงาน ต้องมีการเตรียมชุด เตรียมของ หรือกระทั่งซื้อของใช้เข้าบ้าน เพื่อย้ายมาอยู่ด้วยกัน 

เรารู้สึกว่าแฟนเราไม่ใส่ใจ ไม่พยายามที่จะทำอะไร
เรารู้สึกว่าเราพยายามทำอยู่ฝ่ายเดียว จนสุดท้ายเราขอยกเลิกงานแต่งคะ (ไม่รวมปัญหาสินสอดที่เขาขอให้เราขอคืนจากที่บ้าน ซึ่งพอเราไม่รับปาก เขาก็เลยให้แบบน้อยมาก จนแม่เราไม่โอเค... ความจริงที่บ้านเราก็ตั้งใจจะคืนให้อยู่แล้วคะ เพียงแต่เพราะมีปมเรื่องนี้มาก่อน แม่เลยอยากจะลองใจเขา จึงไม่ได้พูดคะ)

ขอข้ามกลับมาที่ปัจจุบันนะคะ
หลังจากที่เราบอกเขาวันนั้น ก็คิดว่าถ้าเขาไป ไม่พยายามใหม่แล้ว เราก็จะปล่อยเขาไปคะ (เราทำใจมาสามสี่เดือนก่อนหน้าอ่ะนะคะ) แต่เขาเลือกจะพยายามอีกครั้ง ซึ่งมันควรจะโอเค

เดือนหน้าเขาจะย้ายกลับมาที่ไทยแล้วคะ (เราก็คิดว่ามันอาจจะดีขึ้นมั้ง) เขาไม่ได้ย้ายกลับมาอยู่บ้านที่เราอยู่ตอนนี้ (ที่ซื้อด้วยกัน) แต่ส่งของทั้งหมดมาที่นี่แทน (เรารู้สึกกดดัน และเครียดนิดๆ แต่ไม่ได้บอกเขา) เราว่ามันก็ไม่ผิด เพราะนี่ ยังไงก็เป็นบ้านของเขาด้วย 
แต่เรารู้สึก เราอยากมีที่พัก เหมือนที่ซ่อน ที่เป็นของเรา (ไม่รู้ทำไมคิดแบบนี้)

ทุกวันนี้เขาโทรมาหาเรา แต่เราไม่มีเรื่องคุยกันคะ
เราไม่รู้จะคุยอะไร เราลอง search ใน google เขาว่า ถ้าคบกันนานขนาดนี้แล้ว ก็ควรคุยเรื่องแต่งงาน อนาคต แต่เราอึดอัดคะ

มาถึงคำถามคะ เราจะเริ่มต้นใหม่ได้จริงๆไหมคะ
เราควรแก้ตรงไหนก่อนดี ควรจะทำยังไง 
ถ้าเราย้ายออกจากบ้านที่อยู่ตอนนี้ ความรู้สึกเครียดในใจเราจะลดลงไหมคะ