ผมเผลอไปว่าแฟนแอบคุยกับคนๆนึง แต่จริงๆก็ไม่ใช่อย่างนั้น เขาโกรธผมมาก เขาเสียความรู้สึกมาก ผมผิดผมก็ขอโทษเขา แล้วมาวันนี้เขาคุยกับคนๆนั้นจริงๆ ผมก็รู้ผมไม่ควรพูดใส่เขาอย่างนั้น แต่สิ่งที่เขาทำคือการไปคุยกันจริงๆในวันนี้ ผมมองว่ามันไม่ควรจะทำก็ได้ใช่มั้ย แต่เขาเลือกที่จะทำ
ผมพยายามใจเย็นสุดๆ นะ โดยที่ให้เขาคุยกันผมก็ไม่ยุ่งอะไรมาก ผมแค่บอกเขาเคลียร์กับมันให้จบๆได้มั้ย อย่าให้มันบานปลายไปกว่านี้ เพราะตอนนี้เราก็ยังไม่ได้เลิกกัน เขาก็ขอเวลาผม ผมก็โอเค เวลาเขาคุยอะไรกับมัน เขาก็บอกผมนะว่าคุยไรกันบ้าง
แต่เวลาคุยงี้ ผมโทรไปเขาก็ไม่ยอมวาง ผมเลยสงสัยว่าเขาอยากจะเคลียร์จริงหรอ
ถ้าคนมันจะเคลียร์ทำไมต้องรอเวลาด้วย ผมไม่เข้าใจตรงนี้ แล้วเรื่องที่ผมพูดมันก็ไม่จำเป็นต้องทำแบบนั้นก็ได้จริงมั้ย
ผมพยายามทำตัวโอเค ทั้งที่ผมไม่โอเค พยายามไม่คิดอะไร เพื่อรอเขาเคลียร์
ผมควรทำยังไงดีครับ ทั้งๆที่ผมยังเป็นแฟนอยู่
ซึ่งบางทีผมก็คิดว่าทำไมผมต้องมาแบกความรู้สึกอะไรแบบนี้ด้วย บางทีก็คิดว่าต้นเหตุมันมาจากที่ผมไปว่าเขาอย่างนั้น
ปล. กระทู้ข้างบนอาจจะวกวนทำให้งงหน่อยนะซึ่งผมเรียบเรียงคำที่จะอธิบายไม่ค่อยเก่ง
ขอความเห็นหน่อยครับ ขอมุมมองจากผู้หญิงยิ่งดีครับ ด่าผมได้นะครับ ไม่เป็นไร
ไม่เกี่ยวหรือไม่เกี่ยวกัน ? ขอความเห็นหน่อยครับ
ผมพยายามใจเย็นสุดๆ นะ โดยที่ให้เขาคุยกันผมก็ไม่ยุ่งอะไรมาก ผมแค่บอกเขาเคลียร์กับมันให้จบๆได้มั้ย อย่าให้มันบานปลายไปกว่านี้ เพราะตอนนี้เราก็ยังไม่ได้เลิกกัน เขาก็ขอเวลาผม ผมก็โอเค เวลาเขาคุยอะไรกับมัน เขาก็บอกผมนะว่าคุยไรกันบ้าง
แต่เวลาคุยงี้ ผมโทรไปเขาก็ไม่ยอมวาง ผมเลยสงสัยว่าเขาอยากจะเคลียร์จริงหรอ
ถ้าคนมันจะเคลียร์ทำไมต้องรอเวลาด้วย ผมไม่เข้าใจตรงนี้ แล้วเรื่องที่ผมพูดมันก็ไม่จำเป็นต้องทำแบบนั้นก็ได้จริงมั้ย
ผมพยายามทำตัวโอเค ทั้งที่ผมไม่โอเค พยายามไม่คิดอะไร เพื่อรอเขาเคลียร์
ผมควรทำยังไงดีครับ ทั้งๆที่ผมยังเป็นแฟนอยู่
ซึ่งบางทีผมก็คิดว่าทำไมผมต้องมาแบกความรู้สึกอะไรแบบนี้ด้วย บางทีก็คิดว่าต้นเหตุมันมาจากที่ผมไปว่าเขาอย่างนั้น
ปล. กระทู้ข้างบนอาจจะวกวนทำให้งงหน่อยนะซึ่งผมเรียบเรียงคำที่จะอธิบายไม่ค่อยเก่ง
ขอความเห็นหน่อยครับ ขอมุมมองจากผู้หญิงยิ่งดีครับ ด่าผมได้นะครับ ไม่เป็นไร