ไม่รู้สิ เราว่าถ้าพ่อแม่เลี้ยงลูกมาอย่างแข็งแรง ปลูกฝังสติมั่นคง เราว่าม.ปลายก็โอเคแล้ว วันฮอร์โมน วัยเจริญพันธุ์มันก็รักชอบกันตามธรรมชาติ แต่ถ้ามีสติ ก็จะรู้อะไรควรไม่ควร พ่อแม่ไม่จำเป็นต้องตามประกบเฝ้าอะไร

ที่พูดแบบนี้เพราะเราและเพื่อนก็มีแฟนตอนม.ปลาย ก็ไม่เห็นใครเสียคนนะ บางคนเรารู้ว่าเขามีอะไรกัน (แต่เรากับแฟนไม่เกินเลยนะ) แต่ก็เฉยๆ พอโตมาก็เห็นมีอนาคตมั่นคงกันดี คนที่พูดถึงตอนนี้เป็นข้าราชการระดับสูงไปแล้ว คนนับหน้าถือตาเยอะไปไหนใครๆก็ไหว้ นางเป็นคนเก่ง วิสัยทัศน์ดีด้วย อีกคนสวยแต่เด็กแฟนเยอะ โตมากลายเป็นสายวิชาการ ตอนนี้เป็นใหญ่เป็นโตในสายงานวิจัย มีครอบครัวอบอุ่นดึ (สามีมาเจอกันตอนโดไม่ใช่แฟนสมัยเด็ก) ก็ไม่เห็นว่าจะเป็นผู้หญิงไร้ค่าตรงไหน

เราเองกับแฟนสมัย ม.ปลายทุกวันนี้ก็สุขสบายกัาวหน้าดี ก็ยังเป็นเพื่อนกันต่างคนต่างมีครอบครัว แต่ก็ยังนับถือกันเป็นญาติมิตร

เอาเป็นว่าอย่าถามเลยว่าอายุเท่าไหร่ควรมีแฟน สิ่งที่ควรปลูกฝังให้ลูกคือสติ การรู้จักคิดยาวๆ ไม่ทำอะไรแค่เพราะอยาก ให้ลูกใช้ตรรกะในการตัดสินใจเป็น ไม่ต้องคอยชักจูงลูก เท่านี้ก็วางใจได้ อีกอย่างคนเราต่อให้สามสิบกว่าแล้วถ้ายังคิดไม่เป็น ก็ยังน่าเป็นห่วงอยู่ดี เผลอๆคนยี่สิบต้นๆยังมีความเป็นผู้ใหญ่กว่าก็เห็นเยอะแยะ

มันอยู่ที่การเลี้ยงดูว่าพ่อแม่ตั้งใจเลี้ยงให้โตหรือเลี้ยงเป็นตุ๊กตาของพ่อแม่ตลอดชีวิต ตรงนี้ล่ะที่สำคัญกว่า