เพิ่งกลับมาดูอีกครั้งกับเรื่องนี้ สมัยก่อนที่ฉายคือยังเด็กมาก พอมาดูอีกรอบกลับรู้สึกสนุกและตัวละครมีเสน่ห์หลายตัว หล่อ สวย เล่นดีมากทุกคน
คือทั้งที่เนื้อเรื่อง ก็เป็นการแก่งแย่ง ใส่ร้าย หึงหวง
- ฮ่องเต้เฉียนหลง เล่นดีมาก มีความเข้มงวด โหด และเป็นพ่อที่ใจดี มีรักโลภโกรธหลง ครบเครื่อง
- แม่นมหยง นี่คือ เล่นได้โครตล่อ บาทา มาก เป็นตัวละครที่ดูแล้วเกลียดมาก ><
- ฉิงเอ๋อ คือ สวย ฉลาด เป็นที่พึ่งตลอด
- เซียวเจี้ยน นี่คือ ความรู้สึกพึ่งพาได้ตลอด ยิ่งตอนทะเลาะกับองค์ชายห้านี่สนุกมาก เพราะหึงเสี่ยวเหยี่ยนจือ
- แต่ละปัญหาที่เกิดขึ้นน่าจดจำ ยิ่งตั้งแต่มีสนมเซียงเข้ามา ยิ่งตอนถูกฮ่องเต้สั่งประหารเพราะสนมเซียงหนี ก็สนุกมาก เกิดเรื่องมากมาย แต่กลับมาดูอีกทีตอนนี้ยังรู้สึกสนุกและเพลินไปกับมันได้ดีมาก ตอนจื่อเหวยตาบอด และโดนลักพาตัวไปเพราะเซี่ยวเยี่ยนจือ คือ พลาดแบบโง่ๆ น่าโมโห แต่ยังน่าจดจำถึงทุกวันนี้เลยครับ เพลงประกอบก้เพราะติดหูมาถึงทุกวันนี้ ดูวนซ้ำไปมาในช่วงนี้เลยครับ
เสียดายภาค 3 ที่เปลี่ยนนักแสดงเกือบหมด และทำได้ไม่ดีเท่าของเดิม น่าเบื่อทั้งตัวละคร และเนื้อเรื่อง
องค์หญิงกำมะลอ 1-2 (จ้าวเวย ซูโหย่วเผิง ) ตอนฉายเป็นกระแสเป็นที่นิยม พูดถึงเยอะมั้ยครับ
คือทั้งที่เนื้อเรื่อง ก็เป็นการแก่งแย่ง ใส่ร้าย หึงหวง
- ฮ่องเต้เฉียนหลง เล่นดีมาก มีความเข้มงวด โหด และเป็นพ่อที่ใจดี มีรักโลภโกรธหลง ครบเครื่อง
- แม่นมหยง นี่คือ เล่นได้โครตล่อ บาทา มาก เป็นตัวละครที่ดูแล้วเกลียดมาก ><
- ฉิงเอ๋อ คือ สวย ฉลาด เป็นที่พึ่งตลอด
- เซียวเจี้ยน นี่คือ ความรู้สึกพึ่งพาได้ตลอด ยิ่งตอนทะเลาะกับองค์ชายห้านี่สนุกมาก เพราะหึงเสี่ยวเหยี่ยนจือ
- แต่ละปัญหาที่เกิดขึ้นน่าจดจำ ยิ่งตั้งแต่มีสนมเซียงเข้ามา ยิ่งตอนถูกฮ่องเต้สั่งประหารเพราะสนมเซียงหนี ก็สนุกมาก เกิดเรื่องมากมาย แต่กลับมาดูอีกทีตอนนี้ยังรู้สึกสนุกและเพลินไปกับมันได้ดีมาก ตอนจื่อเหวยตาบอด และโดนลักพาตัวไปเพราะเซี่ยวเยี่ยนจือ คือ พลาดแบบโง่ๆ น่าโมโห แต่ยังน่าจดจำถึงทุกวันนี้เลยครับ เพลงประกอบก้เพราะติดหูมาถึงทุกวันนี้ ดูวนซ้ำไปมาในช่วงนี้เลยครับ
เสียดายภาค 3 ที่เปลี่ยนนักแสดงเกือบหมด และทำได้ไม่ดีเท่าของเดิม น่าเบื่อทั้งตัวละคร และเนื้อเรื่อง