สวัสดีค่ะ หนูอายุ 15 ปี อยากจะถามว่ามีทางอะไรบ้างมั้ยที่จะหลุดพ่อจากพ่อ? หนูอยากหยีออกจากบ้านแต่ไม่มีที่ให้ไป ทุกครั้งที่ได้ยินพ่อด่าอยากจะฆ่าตัวตายมากๆ เริ่มคิดฆ่าตัวตายตั้งแต่อนุบาล อยากไปอยู่คนเดียว หาเงินลำบากแค่ไหนก็จะหา แต่ต้องการทางเลือกเยอะๆในการตัดสินใจค่ะ😢 คือเล่าวีรกรรมพ่อตั้งแต่เด็กหนูมีกันอยู่ 7คน พ่อแม่ และพี่น้องอีก 4คน วันๆมีแต่ผลิตลูกทั้งๆที่ไม่มีตังค์เลี้ยง พ่อหนูติดเหล้า เมื่อก่อนทำงานเป็นยาม ชอบพังข้าวของก่อนไปทำงานเพราะหาเข็มขัดไม่เจอ ด้วยความที่เป็นเด็กเรากลัวมากๆนอนกอดน้องๆ พอพ่อกลับบ้านก็มักจะดุด่าเรากับน้องด้วยถ้อยคำหยาบคาย "ทำไมถึงไม่เก็บบ้านพวกวันๆเอาแต่เล่นจนบ้านรกไม่ยอมเก็บ"ทั้งๆที่เขาทำเอง บางครั้งพ่อต้องมารับเราที่โรงเรียนด้วยจนมีแค่จักรยานคันเดียวพ่อก็ปั่นจักรยานมารับเรา3คน แต่วันนั้นฝนตกหนัก เขาเลยจอดแล้วไปนั่งหลบฝนหน้าร้านขายชุด แล้วเขาก็ตบหัวเราแรงมาก แล้วบอกว่า เพราะพวกกูถึงไปทำงานไม่ทัน ตอนนั้นคนเยอะมากๆคนพวกนั้นก็ตกใจเต็มไปด้วยเสียงนินทา เราอายมากพยายามกลั้นน้ำตาแต่ก็กลั้นไม่อยู่ เจ็บกายไม่เท่าไหร่ แต่เจ็บใจเนี่ยสิ.... นี่คือเรื่องราวบางส่วนตอนเด็กค่ะ มีอีกเยอะมาก แต่หนูขอข้ามไปเล่าตอนปัจจุบันเลย ปัจจุบันทำงานค้าขายออนไลน์ ลูกค้าเยอะมาก เงินเดือนมีกินมีใช้ แต่ว่าแม่เป็นคนแพ็คของส่งลูกค้า... ส่วนหน้าที่พ่อก็แค่รอนับตังค์และขับรถไปส่งของ คนเข้ามาซื้อเยอะมากๆแล้วแม่เราหัวไม่ค่อยดีความจำสั้นค่ะก็มักจะทำของผิดส่งลูกค้าผิดบ่อยๆ พ่อก็เอาแต่นั่งด่าแม่เวลาที่รู้ว่าแม่ทำพลาด ด่าๆๆๆๆๆทั้งวันทั้งๆที่ตัวเองไม่ทำอะไรแท้ๆ เงิน100%เป็นของพ่อ ส่วนแม่อยากได้ไปทำไรก็ต้องขอให้บ้างไม่ให้บ้างเวลาให้ก็จะบ่นว่าแม่ขี้เกียจ โง่ เลยให้ตังค์นิดเดียว.... เราโกรธมากๆเวลาที่ได้ยินพ่อด่าแม่ทั้งโกรธทั้งเสียใจยิ่ฃบางครั้งเห็นแม่โดนพ่อด่าร้องไห้คือบีบหัวใจเรามากๆ เราไใ่อยากอยู่อีกแล้ว อยากจะหนีหนีไปให้ไกลไม่ก็ตายๆไปเลย อยากรู้ว่าใครมีประสบการณ์หนีออกจากบ้านแต่เด็กบ้างมั้ยคะ ตอนนั้นทำงานอะไร ความเป็นอยู่ตอนนี้เป็นยังไง รบกวนด้วยนะคะ เราไม่ไหวแล้ว ที่เราเล่ามานี่แค่เสี้ยวนึงที่เขาทำกับเรา แม่ และพี่น้อง รบกวนด้วยนะคะ เขียนไปร้องไห้ไป😢
เกลียดพ่อ อยากหนีออกจากบ้าน😢