คือเราไม่ได้จะว่าหรือเกลียดเเม่ตัวเองนะคะสังเกตุจากอาการเเล้วคิดว่าเเม่เราน่าจะเป็น ไบโพลาร์ รึป่าวคะ คือย้อนเวลากลับไปตอนม4  เราเเยกออกมาอยู่หอค่ะ เพราะเราคิดว่าถ้าทนอยูากับเเม่คือร้องทะเลาะหนักเเน่ๆ หลังจากนั้นเราก็อยู่หอมาตลอดจนกระทั่งตอนนี้เรียนจบม6 ย้ายกลับมาอยู่บ้าน ตอนเราอยู่บ้านทะเลาะกับเเม่บ่อยมากๆค่ะ เเกจะชอบโวยวาย อะไรๆก็โวยวาย เเบบตระโกนดังมาก เราเสียสุขภาพจิตรมากเลยค่ะ จากที่หลับอยู่สะดุ้งตื่นตลอด เเม่เราเเกชอบทะเลาะกับหลาน เเล้วคือด่าหลานเเรงมากฟลายอายุ3ขวบ เราไม่รู้มาก่อนเลยว่าด่าเเรงขนาดนี้ เด็ก เด็กเวร เด็กเปรต คือเด็กมันไม่รู้เรื่องอะค่ะ เรารับไม่ได้เเต่ละคำ จนเราต้องพูดกับเเม่ตรงๆ พอเราพูดตรงๆเขาก็รับไม่ได้ค่ะ เขาบอกว่าเขาเหนื่อยเหมือนกัน ละเรื่องสดๆร้อนๆเลยคือ เรายังไม่ได้นอนตั้งเเต่เช้าหลับไปได้30นาที เเม่ก็ทะเลาะกับหลานอีกจนเราสะดุ้งตื่นมาอีก เราบอกว่าเบาๆได้ไหม ละเขาก็ขึ้นเสียงมาอีกไม่เข้าใจหรอกกูเหนื่อยขนาดไหน  หาตังให้พวกกินในเเต่ละวัน เขาชอบทวงบุญคุณเรามาก จะบอกก่อนเลยนะคะ ทุกวันนี้เราไม่ได้ขอตังพ่อเเม่เลยค่ะ ค่าเทอมต่างๆจ่ายเองหมดทุกอย่าง เเถบเขายังติดตังเราอีก เราก็ไม่ได้อะไรกับเงินนั้น คือวันนี้เราทนไม่ไหวเเล้วอะค่ะ สิ่งทุกวันๆ เครียดมากๆ เราต้องทำไงกับเเม่ดีคะ พูดตรงๆก็ไม่ได้ คือเเกโวยวายบ่อยมากอะไรๆก็โวยว่ยไว้ก่อน  ทุกวันนี้คือเราไม่มีความสุขเลยค่ะเครียดมาก