คือแฟนเรา เขาเป็นเชฟ เราไม่รู้ว่าเราเป็นคนเดียวหรือป่าวที่รู้สึกว่า เขาอ่ะ
บางทีก็พูดเพราะเกิน ครับเกือบทุกประโยค แต่พอเหมือนรำคาญหรือไม่พอใจเรา ปากจัดเฉย
บางคำพูด คือตรงเกินไปไหม (ตอนแรกเกือบรับไม่ได้)

บางทีก็ขี้เล่นก็กวนเท้า เอามากๆ แบบถามดีๆ เขาหยอกนะค่ะ แต่เรารู้สึกหมันไส้จริง 
นึกไม่อยากคุยด้วย ก็เฉย เหมือนไม่ค่อยสนิทกัน
อารมแบบ อยากคุยก็คุย แล้วแต่อารมณ์

บางเรื่องก็บริการดี   บางเรื่องก็เห็นแก่ตัว แบบไม่สนไม่แคร์เราซะงั้น

แต่พอมีปัญหาหรือไม่เข้าใจกัน ไม่หนีปัญหา พร้อมปรับความเข้าใจ
ถ้าเขาผิด เขาจะง้อเรา แต่ถ้าเขาไม่ผิด ไม่มีง้อนะค่ะ ถ้าเรางอนไร้สาระนี่ไม่ได้เลย

เขามือไม้ไวไปหมด ไม่ว่าจะทำอะไร แถมบอกว่าเราชักช้าไปอีกกก

บางทีก็สนใจแต่งาน ไม่มีหยุด ไม่มีเวลาให้เรา และไม่ค่อยบอกเหตุผล  บอกแค่ว่าไม่ว่าง

เราพูดอะไรเขาเข้าใจหมด แต่เขาไม่พูดอะไรเลย บางทีก็งงจนเราไม่รู้ เขารู้สึกดีกับเราอยู่ไหม
ไม่ค่อยโรแมนติก แต่ก็ใจดี มีมารยาท เข้าถึงคนง่าย

บางทีเราเองก็เหนือยใจ คือเราอยากอยู่กับเขามากว่านี้ (ไม่ได้อยู่ด้วยกันค่ะ)
เราอยากเข้าใจเขาหลายๆ เรื่อง แต่เขาไม่ค่อยปรึกษาเรา (เขาปรึกษาครอบครัวค่ะ)
เราเลยไม่ค่อยรู้อะไรเกี่ยวกับเขามากนัก พอเรางอนหรืองุ้งงิ้งใส่ เขาไม่ชอบ เขาบอกว่าปวดหัว รำคาญ

บางทีเอาใจนี่ คือไม่ต้องถามอ่ะ อยากทำอะไรทำเลยค่ะ ถามเขาจะดุ หรือไม่เอางี้ค่ะ

เราก็พยายามเข้าใจนะค่ะ แต่บางทีติดเอาแต่ใจตัวเอง ขี้หงุดหงิด ขี้โมโหบ้าง เรียกร้องความสนใจบ้าง
เขาก็ยิ่งนิ่งเลยค่ะ ทีนี้.  ประมาณนี้ค่ะ

อยากให้เพื่อนๆแนะนำ หรือวิธีการปรับตัวให้อยู่กับเขาได้นานๆ โดยที่เราเองก็ไม่เครียดค่ะ