ก่อนอื่นขอบอกไว้ก่อนเลยนะคะว่าไม่ได้มีเจตนาจะด่าจะว่าเเม่ เเต่วันนี้อยากจะมาเล่าประสบการณ์ที่ทุกคนอาจเคยเจอหรือเจอมากกว่าหนูก็มีค่ะ หนูมีพี่น้อง3คน หนูเป็นลูกสุดท้อง ตอนนี้อายุ18จะ19เเล้วค่ะ หนูกับพี่ชายคนโตมักโดนเเม่ตะคอกด่า ว่าโง่ ไม่ได้เรื่อง เเล้วก็พูดด่าสารพัดจนบางทีหนูก็อดจะเถียงไม่ได้บางเรื่องมันไม่ใช่ความจริงเลย บางเรื่องเเม่ไม่เคยจะถามดีๆเลยค่ะต้องด่าก่อนถาม ขึ้นกู เวลาเราโดนเเม่ด่าว่าโง่ ด่าสารพัดจริงๆเเล้วเราไม่ได้โกรธเลยนะคะ เเต่มันรู้สึกจุก รู้สึกเสียใจ รู้สึกเจ็บ เวลาอธิบายเเม่ก็จะบอกว่าเถียง เราก็พยายามพูดกับเเม่ดีๆทุกครั้งที่โดนด่าเราอาจจะเถียงท่านไปบ้างเเต่ทุกครั้งเวลาที่เราพูดน้ำเสียงเราจะสั่นเพราะตอนนั้นมันจะร้องไห้  เเล้วเเม่ก็จะพูดเเต่ว่าเราโง่ เอาเราไปเปรียบเทียบกับลูกคนอื่นตลอด มันเสียใจมากๆ เราเห็นเเม่เราด่าพี่ชายเราเกือบจะทุกวัน ด่าว่า ไปตาย ตายโหงตายห่าให้มันเเล้วไป. คือเเม่เราด่าแบบนี้เลย เราเข้าใจความรู้สึกของพี่เรามากๆ ส่วนพี่คนกลางก็จะไม่ค่อยโดนด่าเป็นพี่คนกลางที่เเม่พูดดีด้วยที่สุดเเล้ว. ในกรณีของเรา คือเราอึดอัดเราอยากจะบอกเเม่ให้เเม่พูดกับเรากีๆบ้างได้ไหม เราอยากให้ครอบครัวเป็นเซฟโฟนที่ดีที่สุดมาก เเต่มันไม่ใช่เราเคยร้องไห้กับเพื่อนเรื่องเเม่บ่อยมาก บางทีก็ร้องไห้คนเดียว มันรู้สึกเก็บกดอยากระบายออกไป อยากพูดกับเเม่ตรงๆเเต่เเม่คงไม่รับฟังเผลออาจโดนด่าด้วยซ้ำ. จึงอยากจะทราบว่าพอมีวิธีไหนจะทำให้เเม่เข้าใจเรามากขึ้นไหมคะ อยากให้เเม่รับฟังเราบ้าง