ชุมชนที่สวนกระแสโลก เลือกที่จะใช้ชีวิตอยู่บนเรือ กลางกรุงลอนดอน
ฤดูร้อนในปี 2016 ผมได้มีโอกาสไปลอนดอน ช่วงนั้นเป็นช่วงที่ชอบออกกำลังกายโดยการวิ่งพอดี
ผมว่าการวิ่งมันทำให้เราได้ใช้ชีวิตให้ช้าลง...ฟังไม่ผิดครับ ยิ่งวิ่งยิ่งช้า 55
เ
พราะปรกติเราใช้ชีวิตแบบเร่งรีบ แทบจะไม่เคยได้เห็นบรรยากาศของร้านค้าชุมชนในระแวกที่เราอยู่เลย การวิ่งทำให้เราได้เห็นในสิ่งที่เราไม่เคยเห็น หรือบางทีไม่เคยรู้ด้วยซ้ำว่ามีสิ่งเหล่านี้อยู่รอบตัวเรา...
ผมตื่นมาวิ่งทุกวันเปลี่ยนเส้นทางใหม่ๆไปเรื่อยๆ จนวันนึงได้วิ่งไปทาง สวนสาธรณะ Warwick จึงได้พบกับคนที่ได้ใช้ชีวิตอยู่บนเรือที่จอดเรียงรายกันอย่างมากมาย....
สอบถามไปถึงได้รู้ว่าที่นี่คือ Little Venice กลางกรุงลอนดอน!!
เรือบ้านส่วนใหญ่ในลอนดอนเป็นเรือที่มีลักษณะหน้าแคบเพราะใช้ล่องในคลองในลอนดอน เปลี่ยนที่ไปเรื่อยๆ
บางลำเปิดเป็นร้านกาแฟ บางลำเป็นร้านไอติม และ บางลำก็เป็นเพียงบ้านที่อยู่อาศัยของคนที่ ไม่อยากเสียภาษีบ้านที่มีราคาสูงมากในลอนดอน..
จริงๆเจ้าเรือพวกนี้เค้าจะเรียกกันว่า Narrowboat ถูกใช้ในการเดินทางใน สมัยโบราณในยุคปฏิวัติ อุตสาหกรรม ที่ปัจุบันได้ถูกใช้เป็นที่พักอาศัยสำหรับคนที่มีรายได้น้อย หรือ คนที่หลงไหลการใช้ชีวิตบนเรือ
ภายในเรือมีขนาดกว้าง2.50 เมตร ยาว10เมตร ที่มีทั้งเตียง ครัว ห้องน้ำ(ที่ต้องนำน้ำมาเติมไส่แท้งน้ำไว้) บางลำไม่มีห้องน้ำ ก็อาศัยอาบน้ำในสวนสาธารณะ warwick
จากการพูดคุยกับ Tom (เขาขอไม่เปิดเผยตัวตน) เป็นเจ้าของเรือบ้านที่เปิดเป็นร้านขายกาแฟ Take away จึงได้พูดคุยกันหลังจากที่ผมอุดหนุนกาแฟของทอม
ทอมเล่าให้ฟังว่า เรือบ้านในลอนดอน รัฐบาลอนุญาตให้จอดได้ไม่เกิน2สัปดาห์ หรือ14วัน พวกเขาจึงต้องล่องเรือไปตามแม่น้ำสลับกันอย่างนี้ตลอดทั้งปี บางทีก็ไปจอดที่ Cam Lock บ้าง ก่อนที่จะกลับมาที่ Little Venice อีกครั้ง เพื่อนบ้านก็เปลี่ยนหน้ากันไปเรื่อยๆ
สิ่งที่ผมเห็นบางลำก็เลียงสุนัข เลี้ยงแมว เลี้ยงปลา เป็นเพื่อนและใช้ชีวิต ช้าๆไม่ต้องเร่งรีบตามแบบฉลับของคนเรือ บรรยากาศต่างๆ ผู้คนทำให้เข้าถึงวิธีชีวิต ที่เวลาได้เดินช้าลง แต่ไม่ใช่แบบว่าเวลามันช้าจังเลย อยากให้เลิกงานไวๆ แต่ที่นี่เป็นเวลาที่ช้าลงแบบที่อยากให้เวลามันเดินช้าแบบนี้ไปเรื่อยๆ
ร้านกาแฟร้านไอติม ตอกย้ำความเป็นวิธีชีวิตที่ช้าได้อย่างไม่ต้องบอกอะไรมาก สองข้างทางมีคนมาเดินมาวิ่ง มาปั่นจักรยานออกกำลังกาย
จนบางทีสิ่งนี้มันอาจจะเตือนเราว่าเบางทีเราใช้ชีวิตเราเร็วเกินไปหรือเปล่า ถ้าชีวิตคือการนับถอยหลังจนถึงวันที่เราหมดลมหายใจ บางทีการใช้ชีวิตให้ช้าลงก็คงจะดีกว่าที่เราจะเดินทางไปถึงจุดสุดท้ายของชีวิตที่เร็วขึ้น
ผมจบบทสนทนากับ Tom และถือแก้วกาแฟที่ผมไม่ได้ดื่มออกมา ผมเลิกดื่มกาแฟมากว่า5ปีแล้วมันทำให้ผมนอนไม่หลับ ผมกล่าวคำลากับ Tom และถือแก้วกาแฟแก้วนั้นที่ทำให้ผมได้คุยกับ Tom ออกมา ก่อนที่จะเลี้ยวขึ้นไปที่ถนนผมเห็น Homeless นั่งอยู่และเดินเอากาแฟเข้าไปให้ เขาตอบขอบคุณผมและบอกว่ากาแฟTomเหรอ ผมพยักหน้า พร้อมทั้งที่เขายกนิ้วโป้งให้ผม
บางทีชุมชนนี้อาจจะเป็นชุมชนที่อยู่กันอย่างพอเพียงเพื่อแลกกับความสุขบางอย่างที่หาจากการใช้ชีวิตตามแบบแผนแบบที่คนทั่วไปเขาใช้กันไม่ได้นั่นเอง...
สถานที่
Little Venice London
Cam Lock London
Facebook/LAMKATANK
Instagram/LAMKATANK
Youtube/LAMKATANK
ชุมชนที่สวนกระแสโลก เลือกที่จะใช้ชีวิตอยู่บนเรือ กลางกรุงลอนดอน
ฤดูร้อนในปี 2016 ผมได้มีโอกาสไปลอนดอน ช่วงนั้นเป็นช่วงที่ชอบออกกำลังกายโดยการวิ่งพอดี
ผมว่าการวิ่งมันทำให้เราได้ใช้ชีวิตให้ช้าลง...ฟังไม่ผิดครับ ยิ่งวิ่งยิ่งช้า 55
พราะปรกติเราใช้ชีวิตแบบเร่งรีบ แทบจะไม่เคยได้เห็นบรรยากาศของร้านค้าชุมชนในระแวกที่เราอยู่เลย การวิ่งทำให้เราได้เห็นในสิ่งที่เราไม่เคยเห็น หรือบางทีไม่เคยรู้ด้วยซ้ำว่ามีสิ่งเหล่านี้อยู่รอบตัวเรา...
ผมตื่นมาวิ่งทุกวันเปลี่ยนเส้นทางใหม่ๆไปเรื่อยๆ จนวันนึงได้วิ่งไปทาง สวนสาธรณะ Warwick จึงได้พบกับคนที่ได้ใช้ชีวิตอยู่บนเรือที่จอดเรียงรายกันอย่างมากมาย....
สอบถามไปถึงได้รู้ว่าที่นี่คือ Little Venice กลางกรุงลอนดอน!!
เรือบ้านส่วนใหญ่ในลอนดอนเป็นเรือที่มีลักษณะหน้าแคบเพราะใช้ล่องในคลองในลอนดอน เปลี่ยนที่ไปเรื่อยๆ
บางลำเปิดเป็นร้านกาแฟ บางลำเป็นร้านไอติม และ บางลำก็เป็นเพียงบ้านที่อยู่อาศัยของคนที่ ไม่อยากเสียภาษีบ้านที่มีราคาสูงมากในลอนดอน..
จริงๆเจ้าเรือพวกนี้เค้าจะเรียกกันว่า Narrowboat ถูกใช้ในการเดินทางใน สมัยโบราณในยุคปฏิวัติ อุตสาหกรรม ที่ปัจุบันได้ถูกใช้เป็นที่พักอาศัยสำหรับคนที่มีรายได้น้อย หรือ คนที่หลงไหลการใช้ชีวิตบนเรือ
ภายในเรือมีขนาดกว้าง2.50 เมตร ยาว10เมตร ที่มีทั้งเตียง ครัว ห้องน้ำ(ที่ต้องนำน้ำมาเติมไส่แท้งน้ำไว้) บางลำไม่มีห้องน้ำ ก็อาศัยอาบน้ำในสวนสาธารณะ warwick
จากการพูดคุยกับ Tom (เขาขอไม่เปิดเผยตัวตน) เป็นเจ้าของเรือบ้านที่เปิดเป็นร้านขายกาแฟ Take away จึงได้พูดคุยกันหลังจากที่ผมอุดหนุนกาแฟของทอม
ทอมเล่าให้ฟังว่า เรือบ้านในลอนดอน รัฐบาลอนุญาตให้จอดได้ไม่เกิน2สัปดาห์ หรือ14วัน พวกเขาจึงต้องล่องเรือไปตามแม่น้ำสลับกันอย่างนี้ตลอดทั้งปี บางทีก็ไปจอดที่ Cam Lock บ้าง ก่อนที่จะกลับมาที่ Little Venice อีกครั้ง เพื่อนบ้านก็เปลี่ยนหน้ากันไปเรื่อยๆ
สิ่งที่ผมเห็นบางลำก็เลียงสุนัข เลี้ยงแมว เลี้ยงปลา เป็นเพื่อนและใช้ชีวิต ช้าๆไม่ต้องเร่งรีบตามแบบฉลับของคนเรือ บรรยากาศต่างๆ ผู้คนทำให้เข้าถึงวิธีชีวิต ที่เวลาได้เดินช้าลง แต่ไม่ใช่แบบว่าเวลามันช้าจังเลย อยากให้เลิกงานไวๆ แต่ที่นี่เป็นเวลาที่ช้าลงแบบที่อยากให้เวลามันเดินช้าแบบนี้ไปเรื่อยๆ
ร้านกาแฟร้านไอติม ตอกย้ำความเป็นวิธีชีวิตที่ช้าได้อย่างไม่ต้องบอกอะไรมาก สองข้างทางมีคนมาเดินมาวิ่ง มาปั่นจักรยานออกกำลังกาย
จนบางทีสิ่งนี้มันอาจจะเตือนเราว่าเบางทีเราใช้ชีวิตเราเร็วเกินไปหรือเปล่า ถ้าชีวิตคือการนับถอยหลังจนถึงวันที่เราหมดลมหายใจ บางทีการใช้ชีวิตให้ช้าลงก็คงจะดีกว่าที่เราจะเดินทางไปถึงจุดสุดท้ายของชีวิตที่เร็วขึ้น
ผมจบบทสนทนากับ Tom และถือแก้วกาแฟที่ผมไม่ได้ดื่มออกมา ผมเลิกดื่มกาแฟมากว่า5ปีแล้วมันทำให้ผมนอนไม่หลับ ผมกล่าวคำลากับ Tom และถือแก้วกาแฟแก้วนั้นที่ทำให้ผมได้คุยกับ Tom ออกมา ก่อนที่จะเลี้ยวขึ้นไปที่ถนนผมเห็น Homeless นั่งอยู่และเดินเอากาแฟเข้าไปให้ เขาตอบขอบคุณผมและบอกว่ากาแฟTomเหรอ ผมพยักหน้า พร้อมทั้งที่เขายกนิ้วโป้งให้ผม
บางทีชุมชนนี้อาจจะเป็นชุมชนที่อยู่กันอย่างพอเพียงเพื่อแลกกับความสุขบางอย่างที่หาจากการใช้ชีวิตตามแบบแผนแบบที่คนทั่วไปเขาใช้กันไม่ได้นั่นเอง...
สถานที่
Little Venice London
Cam Lock London
Facebook/LAMKATANK
Instagram/LAMKATANK
Youtube/LAMKATANK