คือเราคบกับแฟนมาตั้งแต่เราเรียน ม2. จนตอนนี้ จบ ปริญญา มา2ปีแล้ว. แต่ไม่มีทีท่าอะไรเลยค่าา ผช นี่มันเฮงซวยจริงๆ บางคนนะคะ เหมือนเราเสียเวลาชีวิตอยู่กับคนนี้นานเกินไปแล้ว. เลิกกันหลายครั้งแต่สุดท้าย ก็วนกับมาอีก มันเป็นความสัมพันธ์ที่ตัดไม่ขาดสักที  อย่าให้เล่านะว่า เพราะอะไรถึงเลิกกันบ่อย.
เรื่อง ผญ ทั้งนั้น รอบล่าสุด.  ถึงขั้นไปแอบมีอะไรกัน แต่กูก็ให้อภัย อันนี้ขอด่าตัวเองหน่อย ว่าเป็นส้นอะไร ถึงต้องให้อภัยคนนี้ ซ้ำๆ อยากหาอะไรตีหัวตัวเอง ที่จับได้รอบนี้. นางยอมกราบตีนเรา แต่เรารู้สึกว่า ถึงจะกราบตีนกูแต่ความรู้สึกกูมี่เสียไปเอากับมาไม่ได้นะ ทุกวันนี้ เราคบกัน ถามว่าเราเชื่อใจไหม. ไม่มีวันแล้ว. เราไม่มีวันเชื่อใจแล้ว. ล่าสุดอีกคือตอนนี้เราไม่ได้คุยกันมา 1 อาทิตย์. เหตมาจาก. เราปวดไมเกรน ละนางไปบ้านเพื่อนไม่กลับสักที จนเราโมโห. พอนางกลับโทรมา. เราก็ไม่อยากคุยแลเว คนปวดหัวอะ. เราเลยตัดสาย นางโทรกลับมาถามว่า วางทำไม เราบอกว่า ปวดหัวจะนอน. นางก็แบบอือๆ ทำไมไม่บอกว่าจะนอน  กูก็บอกแล้วว่าปวดหัว บวกกับไม่พอใจด้วย. นางชอบรับปากว่าจะกลับเวลานี้ๆ เราไม่ได้ขอให้นางพูดนะ นางให้สัจจะเองว่า จะกลับบ้าน 3ทุ่ม ทุกคืน. วันเสาขอกลับ4ทุ่ม เพราะวันอาทิตย์ไม่ได้ทำงาน. สุดท้ายมันทำไม่ได้.  มันบอกจะเลิกบุหรี่มันก็ทพไม่ได้. เราเฉยๆ. เมื่อใหร่ตะหมดกรรมกับคนนี้ก็ไม่รุ้