อยากอยู่คนเดียวโสดๆสักพัก
อยากมีเวลาให้ตัวเอง
อยากทำอะไรที่อยากทำหลายๆอย่าง

แต่บางครั้งก็เหงาๆ หงอยๆ
และบางครั้งได้พูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดกับบางคนก็เกิดชอบเขาขึ้นมา นานๆไปก็เริ่มหวั่นไหว

แต่ก็ยังอยากอยู่คนเดียวโสดๆสักพักเราก็เลยเลือกที่จะหยุด

มาวันนึงเขามีคนคุยเข้า มันยิ่งทำให้เราเหงาเข้าไปอีก

ลองมองหาใครใหม่ๆ บางทีก็เกิดอาการประหม่าไม่กล้าที่จะเข้าไปคุย เพราะเป็นคนหวั่นไหวง่ายก็กลัวจะไปรู้สึกอีก ไม่อยากทำให้ใครรู้สึกดีแล้วเราก็ไปตัดบทเขาและกลัวว่าจะมีใครเข้ามาทำให้เรารู้สึกดี

การเลือกที่จะอยู่คนเดียวคงเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดสำหรับเราแล้ว

อ่านมาถึงตรงนี้อาจจะสงสัยว่าตั้งกระทู้ทำไม
เราแค่อยากระบายเท่านั้นเอง