คือตอนนี้หนูกำลังขึ้น ม.4 สาย วิทย์-คณิต เป็นคนค่อนข้างขี้เกียจในการเรียนตอน ม.1 ก็จะติดเพื่อน ติดเล่น คุยกันในเวลาเรียนการบ้านก็ไม่ค่อยจะคิดเอง (ส่วนใหญ่ลอกเพื่อน) เวลาสอบก้ค่อยมาอ่านหนังสือตอนใกล้สอบ
พอ ม.2 ม.3 ก็เหมือนเดิมและด้วยความที่เรา ไม่มีความฝัน ไม่มีอะไรที่ชอบ ค้นพบตัวเงไม่เจอ เลยชิลๆกับการเรียน แต่เกรดตั้งแต่ ม.1-3 เฉลี่ยไม่เคยต่ำกว่า 3.5
แต่ข้อดีอย่างนึงคือถ้าเราชอบหรือรักวิชานั้นมากๆ เราจะทำมันได้ดี เช่น ตอน ม.3 ที่โรงเรียนติวโอเน็ตไทยให้ 1 วันก่อนสอบ และครูให้หยุดอ่านหนังสือ 1 วัน ทั้งวัน
ไม่อ่านวิชาไรเลย เล่นโทรศัพท์อย่างเดียว พอผลสอบออก
ไทยเป็นวิชาที่เราชอบและรักมาก ทำให้เราได้คะแนน o-net ไทย 80 กว่าโดยที่ไม่อ่าน เพราะตอนเด็กๆเราชอบอ่านวรรณคดี ตอนเด็กชอบสำนวนสุภาษาษิต ที่บ้านก็จะมีหนังสือพจนานุกรมเราจะชอบดูรูปพระธาตุในจังหวัดต่างๆ ดอกไม้ต่างๆ และชอบอ่านคำศัพท์ในพจนานุกรม ว่ามีความหมายว่ายังไง
แล้วถ้าทำนิสัยแบบนี้ต่อไปก้คงไปไม่รอดใช่มั้ย
ปล.สุดท้ายอยากถามพี่ๆว่าเคยเห็นคนแบบนี้แล้วพอเข้ามหาลัยเกรดยังคงสูงอยู่มีมั้ยคะ
ถึงจะเป็นคนหัวดี แต่ถ้าไม่ตั้งใจเรียนในชีวิตมัธยมปลาย กับมหาลัยก็ไปไม่รอดหรอ
พอ ม.2 ม.3 ก็เหมือนเดิมและด้วยความที่เรา ไม่มีความฝัน ไม่มีอะไรที่ชอบ ค้นพบตัวเงไม่เจอ เลยชิลๆกับการเรียน แต่เกรดตั้งแต่ ม.1-3 เฉลี่ยไม่เคยต่ำกว่า 3.5
แต่ข้อดีอย่างนึงคือถ้าเราชอบหรือรักวิชานั้นมากๆ เราจะทำมันได้ดี เช่น ตอน ม.3 ที่โรงเรียนติวโอเน็ตไทยให้ 1 วันก่อนสอบ และครูให้หยุดอ่านหนังสือ 1 วัน ทั้งวัน
ไม่อ่านวิชาไรเลย เล่นโทรศัพท์อย่างเดียว พอผลสอบออก
ไทยเป็นวิชาที่เราชอบและรักมาก ทำให้เราได้คะแนน o-net ไทย 80 กว่าโดยที่ไม่อ่าน เพราะตอนเด็กๆเราชอบอ่านวรรณคดี ตอนเด็กชอบสำนวนสุภาษาษิต ที่บ้านก็จะมีหนังสือพจนานุกรมเราจะชอบดูรูปพระธาตุในจังหวัดต่างๆ ดอกไม้ต่างๆ และชอบอ่านคำศัพท์ในพจนานุกรม ว่ามีความหมายว่ายังไง
แล้วถ้าทำนิสัยแบบนี้ต่อไปก้คงไปไม่รอดใช่มั้ย
ปล.สุดท้ายอยากถามพี่ๆว่าเคยเห็นคนแบบนี้แล้วพอเข้ามหาลัยเกรดยังคงสูงอยู่มีมั้ยคะ