แสดงว่า อยู่ในวัยเรียน

ผมเองก็เริ่มสายตาสั้น ตอนวัยประถมครับ
ตรวจเจอ ที่ 200 เช่นกันครับ
มีผลมาก ๆ เลยครับ


อาการ
- ตอนแรกที่ไม่รู้ ว่า ตัวเองสายตาสั้น ก็นึกว่า นั่นคือ ปกติ แต่ผลคือ ผมนั่งเรียนแล้วมองกระดานไม่รู้เรื่องครับ ต้องคอยมองจากสมุดที่เพื่อนจด ตลอด
- ตอนเรียนในห้องเรียน ยังไม่รู้ตัวมากนัก แต่ตอนเรียนพิเศษ ซึ่งแย่งทีนั่งด้านหน้าไม่ได้ ต้องนั่งหลัง ๆ นี่  มองกระดาน อ่านไม่ได้เลย ครับ
- ตอนเดินถนน จะมองพวกป้ายร้านค้า ก็ต้อง "เพ่ง" (หยีตา)


ความรู้ ให้คุณครับ
- ถ้ายังอยู่ในวัยที่ร่างกายยังเติบโต และวัยเรียน   สั้นขนาดนี้ ต้องใส่แว่น ครับ
- ถ้าฝืน จะมีผล ต่อการเรียน แน่ ๆ ครับ
- ถ้าฝืน แล้ว เพ่ง(หยีตา) เพื่อให้มองชัด   จะมีผลทำให้สายตาสั้นมากขึ้น เร็วขึ้น ครับ (ยกเว้น คุณควบคุมตัวเองได้ ว่า ไม่เพ่ง ไม่เพ่ง ซึ่ง แน่นอนว่าสำหรับวัยเรียน  เป็นไปไม่ได้เลย ครับ)
- ด้วยการที่ร่างกายยังต้องเติบโต แน่นอนว่า มีโอกาสสูงที่จะสั้น มากกว่าเดิม ครับ

- สายตาคนเราสั้น 2 ข้าง มีโอกาส ไม่เท่ากัน ครับ ควรให้จักษุแพทย์ วัดให้ ครับ
- จักษุแพทย์ จะตรวจให้เอง ครับ ว่า ควรใส่แว่นเท่าไร  จริงอยู่ว่า แพทย์มักจะแนะนำให้ใส่แว่น ค่าต่ำกว่าสายตาจริง เล็กน้อย  แต่คำว่า เล็กน้อย ต้องเป็นการแนะนำโดยแพทย์ ครับ ว่า ควรเป็นเท่าไร ไม่ใช่ไปหาใส่เอง คิดเอง  อันนี้อันตราย ครับ

- สายตา ดวงตา ของคุณ ต้องอยู่กับคุณไป ตลอดชีวิต ครับ  / ตามีคู่เดียว / อย่าเสี่ยงกับอะไรที่ ไม่ถูกต้อง ครับ

- ตัดแว่น กับร้านจักษุแพทย์ หรือร้านที่เชื่อถือได้ ต่าง ๆ คุณเลือกกรอบ ที่ไม่ต้องแพง เลือกเลนส์ธรรมดา (อย่าไปหลงคำเชียร์ ว่า เอาแบบเคลือบโน่นนี่ หรือ กันแสงสีฟ้า ฯลฯ ครับ เอาที่ประหยัดสุด ก็ได้ ตามที่คุณแม่ กังวล เรื่องค่าใช้จ่าย ครับ) ใน งบ 2,000 ก็น่าจะได้อยู่ ครับ (ของลูกสาว ผมคุ้น ๆ ว่า ประมาณไม่ถึง 2,000 แต่ก็หลายปีมาก ๆ แล้ว)

- แว่นหนึ่งอัน ใช้ได้หลายปี ครับ ถ้าดูแลดี ๆ อย่างแว่นอันแรกของผม ก็ถ้าจำไม่ผิด ก็เกิน 3 ปีล่ะ (พอดีผมโตช้า)

- อย่าเลือกแว่นที่เคลือบสีโน่นนี่  อย่างของผม แว่นสมัยวัยรุ่น ไปเลือกแบบ เคลือบสีฟ้า  วันหนึ่ง ตอนมัธยม ทำแลป วิทยาศาสตร์ ถอดแว่นออกมา "โห....... โต๊ะทำแลป มันขาวขนาดนี้เลยหรือเนี่ย"  คือ เหมือนกับชีวิต แทบไม่เจอสีขาวเลยทั้งวัน (ที่ใส่แว่น)

---