อยากระบายและปรึกษาเพื่อนๆทุกคนค่ะ 
เรามีแฟนค่ะ ที่คบกันมาประมาณ1ปีครึ่ง เราอายุ 27 แฟน 40 บ้านเราสองคนใกล้กันมากค่ะ
ห่างกันประมาณ 200เมตร ก่อนจะเป็นแฟนกัน คุยกันแบบพี่น้องมาประมาณ 2ปี ก
แต่พอได้คบกันจริงๆ เราสองคนใช้ชีวิตแบบของใครของมันเลยค่ะ
วันๆจะไม่ได้รู้เรื่องราวของแต่ละคน ว่าไปไหน ทำอะไร อยู่กับใคร เจออะไรมาบ้าง
แฟนเราไม่ชอบชวนคุย ถ้าไลน์คุยกันบ้าง แต่น้อยมาก วันละไม่กี่ประโยค 
หลักๆก็มีแค่ส่งสติกเกอร์ตอนเช้า และฝันดีก่อนนอน แบบนี้ทุกวัน แต่ไม่ได้มีเรื่องคุยกันเท่าไหร่
แถมไม่เคยโทรหาเราเลยนอกจากมีธุระจริงๆ เดือนนึงอาจจะโทรแค่ครั้งเดียว และที่สำคัญกว่านั้น
เราแทบจะไม่ได้เจอกันเลยค่ะ ทั้งๆที่บ้านเราห่างกัน 200เมตร วันๆเขาไม่ได้ทำอะไรนะคะ
ตั้งแต่คบมา มีแต่เราที่คอยไปหา คอยชวนไปเที่ยว ไปโน่นไปนี่ เขาไม่เคยปฎิเสธนะคะ
เป็นคนที่ไม่หือไม่อือ ไม่แสดงความคิดเห็น ไม่ตัดสินใจอะไรแบบนี้ อีกอย่างนะคะ
แฟนเราแต่ก่อน เขาเคยมีแฟนแต่คนไกลๆบ้าน แบบต่างจังหวัด เจอกันเดือน สองเดือน ครั้ง ประมาณนั้น
เราแค่เหนื่อย ทุกวันนี้ เราเจออะไรมา เราก็ไม่ได้มานั่งเราให้แฟนเราฟัง เพราะเราแทบจะไม่ได้คุยกัน
เหมือนเราถูกบีบให้อยู่คนเดียว ในแบบที่เขาเคยเป็นรึเปล่า ตอนนี้ความรู้สึกแบบมีแฟนเหมือนไม่มี
พอเล่าให้ใครฟัง มีแต่คนบอกว่าแปลก วันๆไม่คุยกัน ไม่เคยโทรหากัน แถมบ้านใกล้กันขนาดนี้
ทำไมไม่ค่อยได้เจอ บางทีเกือบเดือน มันตลก หรือมันแปลกไหมคะ ตอนนี้เราอึดอัดมาก