ก่อนอื่นขอแนะนำตัวก่อนนะคะ เราชื่อ ฝ้าย เป็นพนักงานบริษัทแห่งหนึ่ง เป็นมนุษย์ธรรมดาคนหนึ่ง อายุ 23 ปี 
ก่อนหน้านี้เราเจอความรักที่ไม่ดีมาตลอดและอกหักอยู่หลายครั้งมาก จนหลายปีต่อมาได้เจอกับผู้ชายคนหนึ่ง ซึ่งเป็นผู้ชายที่ตามจีบเรามาหลายปีก่อนหน้านี้ พอเราเปิดใจก็ลองคุยเเละก็ได้คบกัน ช่วงเเรกๆทุกอย่างก็ดีนะคะ เขารักเรา เรารักเขา เขาพยามยามมาหาเรามาก ไม่ว่าจะห่างกันไกลแค่ไหนก็สามารถมาหาได้ตลอดเวลา ไม่ว่าจะได้เจอกันแค่วันเดียวก็ตาม เขาทำงานเป็นพนักงานบริษัทแห่งหนึ่งต่างจังหวัด แต่เนื่องจากสถานการณ์โควิดเลยทำให้ต้องลาออกจากงาน แล้วพลันตัวเองมาทำบริษัทสีเทา  งานนี้ค่อนข้างจะรายได้ดีมากๆ แต่เวลาแทบจะไม่มีเลย ไม่มีเวลามาหา ไม่ค่อยโทรมา แต่มีเงินให้ใช้ตลอด เขาซัพพอร์ตเราได้เป็นอยางดี ไม่ว่าจะค่าหอ ค่ากิน แต่การใช้เงินและความคิดของเขาค่อนข้างจะเปลี่ยนไปเยอะ เขาเลือกผ่อนรถราคาหลายล้าน ใช้ของราคาแพง และผ่อนคอนโดราคาหลายสิบล้าน ทั้งที่ฐานะทางบ้านเขายังไม่ได้ดีเท่าไหร่ เขาใช้เงินเกินตัวมาก  (สังคมที่เขาอยู่เป็นสังคมที่ค่อนข้างจะหรูหราและไฮโซมากค่ะ) ทั้งที่เขายังไม่มีเงินเก็บเป็นก้อนไรมากมาย พอมาวันหนึ่งเขาบอกเราว่า เขาขอเลือกงานก่อนเพราะว่าถ้าไม่มีงานก็ไม่มีเงินสร้างอนาคต คือเราอยากรู้จริงๆค่ะว่าธุรกิจนี้ทำให้สร้างอนาคตได้จริงไหมคะ คืออยากให้เขาเปลี่ยนงานเเต่ทำยังไงเขาก็ไม่เปลี่ยนเลย ตอนนี้เราห่างกันได้สักพัก เราจะกลับไปหาเขาดีหรือว่าเราจะไม่กลับไปดี คือในใจตอนนี้ก็รักเขามากค่ะ ตลอดเวลาที่คบกันเขาก็ดีมากๆ พูดเพราะ ไม่เคยด่าเคยว่าเรา ไม่เคยตบตีเรา แต่เวลาเราเตือนเราบอกก็ไม่ฟัง ทุกๆอย่างเราหวังดีกับเขาเสมอสุดท้ายเขาก็ได้แต่ฟังคนอื่นเชื่อคนอื่น บอกให้เก็บเงินประหยัดอกออมก็ไม่ฟัง เอาเงินไปใช้จ่ายอย่างไม่มีสติเลยค่ะ แนะนะหน่อยค่ะว่าถ้าเป็นพี่ๆ จะทำไงกัน