วันนี้คืออยากจะมาเล่าประสบการณ์ เราเชื่อว่าคนทุกคนน่าจะเป็นเหมือนกันหมดเวลามีความรัก แต่เราเจอคนนี้ครั้งแรก ทำไมเรารู้สึกว่า เรามองสายตาคนนี้แล้วมันรู้สึกว่า คนๆนี้เป็นคนอบอุ่น ใจดี แล้วอยู่ๆเรามองคนนี้หัวใจก็เต้นแปลกๆ มันเต้นเร็วจนแบบเราต้องเอามือกุมเลยค่ะ มันเป็นอาการ ตกหลุมรัก ที่สำคัญเราเห็นรอยยิ้มเขา เรารู้สึกคุ้นเคยแล้วมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก แล้วอยู่เราก็ขนลุกทั้งตัวเลยค่ะ มันไม่ได้ปวดอึ ไม่ได้ปวดฉี่ เราก็พูดกะตัวเองเหมือนคนบ้าเลยค่ะ ว่า อาจจะเป็นเราหนาวรึป่าวว้า ก็ไม่ใช่อีกออกจะร้อนขนาดนี้อ่ะ เราก็ตั้งคำถามในหัวว่า อาจจะเป็นเพราะเราเปิดพัดลมนานตากพัดลมนานเกินไปรึป่าว เราก็ปิดพัดลมแล้วจ้องคนๆนี้ จนเหงื่อแตกแต่ก็ยังขนลุกอยู่แบบนั้น แต่ความขนลุกแบบนั้นมันก็เต็มไปด้วยความสุข แต่เราเกิดมาเราไม่เคยรู้สึกนึกคิดว่าเจอผู้ชายแต่ละคนมาจะเป็นเเบบนี้ๆ แค่ชอบเพราะหน้าตา แต่ทำไมเราเจอคนนี้แบบมันอบอุ่นสายตาเขาคือมันเต็มไปด้วยความสุข อบอุ่นแล้วก็ใจดี ทั้งที่เราเคยเห็นผ่านๆแต่ก็ไม่เคยสนใจ แต่พอได้มามองเขามันก็ความรู้สึกนี้ขึ้นมาเอง ขนาดตอนพิมพ์คือเรายังขนลุกเลยค่ะ เราก็พยายามบอกกะตัวเองว่าคงเป็นเพราะเราหลงเสน่ห์เขานั่นแหล่ะแต่เรารู้สึกว่าสายตาคู่นั้นคือแบบมันทั้งใจดี แล้วอบอุ่นจริงๆนะ แต่ที่ทำให้ใจเรามันวูบเพราะ เขามีแฟนอยู่แล้วแถมเป็นผู้หญิงรุ่นพี่ ห่างกับเขาตั้ง 5 ปี แน่ะ ตัดมาที่เรา เราก็ห่างกับเขาตั้ง 5 ปีแน่ะ เราแค่เป็นเด็กอายุ 19 ปีเท่านั้นเอง แต่สักวันเราเชื่อว่าเราต้องเจอกับเขาแน่ๆค่ะ 
      ..........ที่เราอยากตั้งกระทู้นี่เราอยากถามว่า อาการแบบนี้เป็นอาการหลงเสน่ห์หรือความรักจริงๆคะ...........ตั้งแต่ที่เราชอบมาบางทีสองวันก็เบื่อแล้ว แล้วก็เปลี่ยนไปชอบคนใหม่แทนแบบนี้ตลอดแต่พอ เรามาเจอคนนี้ เราบอกไม่ถูกจริงๆค่ะ เราอยากเห็นหน้าเขาทุกวันเราก็ทำได้แค่เปิดรูปดูเท่านั้นค่ะ แต่ก็ภาวนาว่าสักวันเราจะต้องเจอกันแน่ๆค่ะ เราเป็นคนหวังสูงแต่เชื่อค่ะว่าต้องมีคนเป็นเหมือนเราจริงๆ...