เกริ่นก่อนนะคะ เราอายุ 29 แฟนอายุ 30 คบกันมา 9 ปี ยังไม่ได้แต่งงานกัน มีรักมีเลิกกัน สุดท้ายก็กลับมาเหมือนเดิม แล้วก็มีเรื่องทะเลาะกันจุดจิกตามประสาคนคบกันบ้างค่ะ
คืนนึงเราก็ถามแฟนไปดีๆนะคะเกี่ยวกับเรื่องแต่งงาน เพราะอายุ การงาน ระยะเวลาที่คบกับก็พอสมควรแล้ว
แต่วันนั้นเหมือนแฟนเราเครียดเรื่องอะไรสักเรื่องนึง เขาเลยโมโหใส่เรา หาว่าเราไปกดดันเขา เราก็เลยบอกว่าเราก็อยากทำให้มันถูกต้องเท่านั้นเอง เพราะก็คบกันมานานแล้ว
จากนั้นเขาก็พูดมาว่า เขายังไม่เห็นภาพเขากับเราอยู่ร่วมกันได้ในอนาคตเลย เพราะทะเลาะกันบ่อย พอเราได้ยินคำนี้มันทำให้เรารู้สึกแย่มาก ไม่คิดว่าเขาจะคิดแบบนี้มาตลอด
มันทำให้เราความฝันเราที่จะแต่งงานกับเขา เยู่กับเขาในอนาคตมันพังลงไปหมดเลย ใจมันโหวงไปเลยค่ะ เขาก็ขอโทษเรานะคะ
พออีกวันนึง คุยโทรศัพท์กัน เราก็ยังเสียใจ อารมณ์กรุ่นๆอยู่ ก็คุยกันเรื่องเมื่อคืนอีก แล้วเขาก็หลุดคำมาอีกคำนึงว่า บอกว่าขอเวลาหน่อย ให้เราใจเย็นๆ แต่งแน่ จะเลือกแม่ของลูกก็ต้องพิถีพิถันหน่อย
ประโยคสุดท้ายนี่แหละค่ะ ยิ่งไปซ้ำเติมความรู้สึกเราแย่ลงกว่าเดิมมากๆ
ตอนนี้เราไม่รู้ว่าจะคบกันไปทำไมในเมื่อความคิดเขาเป็นแบบนี้ เราไม่รู้จะทำยังไงกับความสัมพันธ์ครั้งนี้แล้ว จะหยุดหรือให้อภัยเขาแล้วไปต่อดี
แฟนพูดจาทำร้ายจิตใจเรามาก
คืนนึงเราก็ถามแฟนไปดีๆนะคะเกี่ยวกับเรื่องแต่งงาน เพราะอายุ การงาน ระยะเวลาที่คบกับก็พอสมควรแล้ว
แต่วันนั้นเหมือนแฟนเราเครียดเรื่องอะไรสักเรื่องนึง เขาเลยโมโหใส่เรา หาว่าเราไปกดดันเขา เราก็เลยบอกว่าเราก็อยากทำให้มันถูกต้องเท่านั้นเอง เพราะก็คบกันมานานแล้ว
จากนั้นเขาก็พูดมาว่า เขายังไม่เห็นภาพเขากับเราอยู่ร่วมกันได้ในอนาคตเลย เพราะทะเลาะกันบ่อย พอเราได้ยินคำนี้มันทำให้เรารู้สึกแย่มาก ไม่คิดว่าเขาจะคิดแบบนี้มาตลอด
มันทำให้เราความฝันเราที่จะแต่งงานกับเขา เยู่กับเขาในอนาคตมันพังลงไปหมดเลย ใจมันโหวงไปเลยค่ะ เขาก็ขอโทษเรานะคะ
พออีกวันนึง คุยโทรศัพท์กัน เราก็ยังเสียใจ อารมณ์กรุ่นๆอยู่ ก็คุยกันเรื่องเมื่อคืนอีก แล้วเขาก็หลุดคำมาอีกคำนึงว่า บอกว่าขอเวลาหน่อย ให้เราใจเย็นๆ แต่งแน่ จะเลือกแม่ของลูกก็ต้องพิถีพิถันหน่อย
ประโยคสุดท้ายนี่แหละค่ะ ยิ่งไปซ้ำเติมความรู้สึกเราแย่ลงกว่าเดิมมากๆ
ตอนนี้เราไม่รู้ว่าจะคบกันไปทำไมในเมื่อความคิดเขาเป็นแบบนี้ เราไม่รู้จะทำยังไงกับความสัมพันธ์ครั้งนี้แล้ว จะหยุดหรือให้อภัยเขาแล้วไปต่อดี