เบื่อครอบครัวตัวเอง เพราะไม่มีใครที่เราจะแชร์โมเม้นท์ สุข เศร้า เฮฮา หรือคุยเรื่องเดียวกันได้

ทุกวันนี้เราเหมือนอยู่ตัวคนเดียวในโลก ทั้งๆที่อยู่บ้านเดียวกัน พ่อ แม่ พี่ น้อง หลาน แต่คุยกับใครไม่ได้เลยค่ะ เพราะไม่มีใครที่นิสัยคล้ายเรา หรือมีความชอบในเรื่องใกล้เคียงกับเราแม้แต่น้อย

เราเป็นคน 2 บุคลิก คือ ด้านหนึ่งจะเป็นคนอารมณ์ดี ชอบพูดคุยอะไรที่สนุกสนาน ตลกขบขัน แต่อีกด้านหนึ่งเราจะเป็นคนโลกส่วนตัวสูง เงียบๆ ไม่ชอบสุงสิง หรือพูดคุยกับใคร การแสดงออก จะขึ้นอยู่กับสังคมหรือสภาพแวดล้อมที่เราอยู่ ว่าเราจะแสดงนิสัยด้านใดออกมา

แต่เวลาเราอยู่กับครอบครัว เราจะมีแต่โมเม้นท์แบบเงียบๆ เพราะแม่และพี่สาวเราจะเป็นคนคิดและพูดแต่เรื่องเครียดๆ มีแต่สิ่งที่เป็นแง่ลบ ขี้บ่น ขี้นินทา เจ้าอารมณ์ ชอบพูดขัดคอคนอื่นตลอดเวลา ส่วนพ่อก็เงียบซะจนอึดอัด ชวนคุยอะไรก็ไม่มีปฏิกิริยาตอบรับ เหมือนเราพูดคนเดียว เวลาเราเจออะไรสนุกๆ เราจะมาเล่าให้ทุกคนฟัง แต่เค้าจะทำหน้าเบื่อๆ ไม่สนใจ แล้วก็พูดเรื่องอื่น แม้แต่ที่ทำทำอะไรประสบความสำเร็จ เล่าให้พี่สาวฟัง นางก็จะทำหน้าเมินๆ ไม่เคยดีใจกับเราสักครั้ง เพราะพี่สาวเรา มีนิสัยขี้อิจฉาและเห็นแก่ตัวมาตั้งแต่เด็กๆ ทั้งๆที่เรารักมันมาก เจอแบบนี้ทำให้เรานอยด์บ่อยๆ เลยหลีกเลี่ยงโดยไม่คุยกับใครในบ้านเลย

ในทุกๆวัน ต้องหาความสุขจากโลกโซเชี่ยล หาคนที่ชอบและคุยเรื่องเดียวกับเรา ถึงจะรู้ว่ามีแต่คนแปลกหน้า แต่อย่างน้อยหลายๆคนในนั้น ก็ทำให้เรายิ้มและมีความสุขแบบสุดๆแบบที่เราแทบจะไม่เคยได้รับจากคนในครอบครัวค่ะ 

มีใครที่เป็นแบบเรา หรือเจอเรื่องราวคล้ายเราบ้างคะ เพี้ยนสะอื้น
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่